شهدا زنده‌اند و در نزد خدا روزی می‌خورند

 وی تا مقطع اول راهنمایی به تحصیل پرداخت و به ندای هل من ناصر ینصرنی رهبرش لبیک گفت و مدت ۶ سال در جبهه حضور یافت.

 سرانجام پس از چندی مجاهدت در شهر دارخویین استان خوزستان در تاریخ بیست و چهارم فروردین‌ماه ۱۳۶۵، شهد شیرین شهادت را نوشید و به درجه شهادت نائل شد.

 پیکر پاک این شهید والامقام در گلزار شهدای علی بن جعفر استان قم آرام‌گرفته است.

 در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.

 ربنا افرغ علینا صبراو یثبت اقدامنا و انصرنا علی القوم الیکم

 سلام بر سرور آزادگان و معلم شهادت امام حسین (ع) و درود و سلام بر امت خمینی کبیر یگانه رهبر جهان از این که من به جبهه می‌روم نه به‌خاطر انتقام بلکه به‌خاطر این که دینم را به اسلام و قرآن و سرور شهدا کربلا ادا کرده باشم.

 خداوندا من به‌خاطر تو به جبهه می‌روم و از تو می‌خواهم که شهادت در راه خودت را که بزرگ‌ترین و مقدس‌ترین آرزوی من است به من ارزانی داری تا بتوانم با شهادتم خدمتی به اسلام کرده باشم و هم کفاره گناهانم را داده باشم.

 خداوندا از تو طلب مغفرت می‌جویم و فقط دعایم پیروزی جهادگران در راه تو است.

 این بنده در خور لیاقت درجه رفیع شهادت را نمی‌بینم و می‌دانم که هنوز که آدم شدن و مؤمن واقعی شدن فاصله زیادی دارم.

 وای خداوندا! انک علی کل شی قدیر

 اما ای پدر عزیزم و مادر مهربانم از این که سال‌های سال برایم زحمت کشیدی تا مرا پروریدی ای مادر که شب‌های متمادی را بی‌خوابی کشیدی و مرا بزرگ کردی و به دست اجتماع سپردی از شما می‌خواهم که اگر فرزند خوبی برایتان نبودم مرا ببخشید.

 پدر و مادر جان من متعلق به شما نبودم، بلکه امانتی از طرف خداوند به دست شما بودم و شما از این امانت خداوند خوب حفاظت نمودید و حفاظتتان همین است که مرا طوری بار آوردید که بتوانم جانم را در راه خداوند متعال و اسلام عزیز فدا کنم.

 از برادران می‌خواهم که مرا ببخشند و از خواهرانم و از شما می‌خواهم که بعد از شهادتم، همچون کوه استوار و محکم باشید و افتخار کنید که خدا به شما توفیق داده که یکی از فرزندان ناقابلتان را در راه خدا فدا کنید.

 به امید زیارت کربلا و خواندن دعای کمیل و توسل در کنار قبر امام حسین علیه‌السلام و به امید ظهور حضرت مهدی و با درود و سلام بر رزمندگان عزیز و پیروزی کامل آنها

 امام صادق می‌فرمایند: هر کس در راه خدا کشته شود، هیچ یک از گناهان او را به او نشان نمی‌دهند.

 گمان مبرید که شهیدان مرده‌اند؛ بلکه زنده‌اند و در نزد خدا روزی می‌خورند