هر روز با یک شهید؛
حجاب را سرلوحه زندگی خود قرار دهید
خواهران! وصیت اول این که حجاب کامل اسلامى و دوم از نظر معنویت و سوم این که همیشه و در همه‌جا به یاد خدا باشید.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، شهید علیرضا نیک خلق احمدی در تاریخ ۱ دی‌ماه ۱۳۴۶ در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود.
وی پس از چندی مجاهدت و فداکاری در جبهه‌های حق علیه باطل در تاریخ ۶ فروردین‌ماه ۱۳۶۷ به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و یاری‌دهنده خون شهیدان و با سلام و درود بر یگانه منجى عالم بشریت، نور ولایت، امام‌زمان و نایب بر حقش خمینى بت‌شکن امید مستضعفین جهان و به اسلام به روح پر فتوح شهدا و شفاى مجروحین و معلولین و پیداشدن مفقودالاثرها و آزادشدن اسیران اسلام و آزادشدن راه کربلا و قدس به عرض شما وصیت‌نامه خود را آغاز مى‌کنم.
خدمت محترم پدر و مادر عزیزم سلام عرض می‌کنم و پس از عرض سلام سلامتى شما را از درگاه خداوند متعال خواهانم. پدر و مادر عزیزم من از طرف خداوند یک هدیه بودم براى شما و الآن که خداوند این هدیه را مى‌خواهد پس بگیرد، براى شما و من بزرگ‌ترین سعادت است.
مادر جان براى من گریه نکنید؛ چون من براى شما فرزندى خوب نبودم و همیشه شما را ناراحت و غمگین می‌کردم؛ می‌دانم که داغ جوان سخت است چه‌بهتر که مثل زینب استوار باشید.
پدر خوب و مهربان امیدوارم که من را ببخشید که شما را ناراحت و آزارتان مى‌دادم و چه رنج‌ها کشیده‌اید؛ یادم نمی‌رود که در کرمان در آن هواى گرم به ملاقاتم آمدید و یادم هست که براى آزادی‌ام از زندان دیزل آباد یا باختران و در همه کارها براى من سختى کشیدید.
روزى که می‌خواستم اعزام بشوم گفتى: رضایت نمی‌کنم و خودت ساعت ۵/۸ به راه‌آهن آمده بودى و من هم خیلى خوشحال شدم که شما براى دیدن من آمده بودى امیدوارم که من را حلال کنى.
خدمت خواهران عزیزم سلام عرض مى‌کنم و امیدوارم که حالتان خوب باشد و همیشه و در همه کارهایتان موفق باشید.
وصیتم به خواهرانم! خواهران عزیزم، امیدوارم که من را ببخشید؛ چون براى شماها برادر خوبى نبودم و همیشه شما را اذیت و آزار می‌رساندم. خواهران وصیت اول این که حجاب کامل اسلامى و دوم از نظر معنویت و سوم این که همیشه و در همه‌جا به یاد خدا باشید و اگر من لیاقت شهیدشدن را داشتم براى من گریه نکنید و مثل عمه ام لیلا و حضرت زینب (س) باشید و با صبر و شکیبا باشید؛ می‌دانم که من براى شما برادر خوبى نبودم و امیدوارم که من را ببخشید و حلالم کنید.
وصیت به برادرانم اکبر آقا و اصغر و حسین و امیدوارم که من را ببخشید که اگر با آن‌ها تندى و یا اذیت کرده‌ام امیدوارم که اگر لیاقت شهیدشدن را خدا نصیبم کرد شما برایم گریه نکنید؛ پیرو خون شهیدان و رهبر عزیزمان باشید و اصغر جان درس را بخوان و براى ملت و مملکت یک فرد مفید و باارزش باش.
مادر جان و پدر جان تنها آرزویم این است که بعد از شهادتم حسین را درس قرآن بفرست و تنها یادگار من ناصر را به دست شما می‌سپارم و از آن خوب مواظبت کنید و اگر مادرش خواست با کسى ازدواج کند هر وقت که خواست بگذارید زندگى کند و بعداً ناصر را خودتان بزرگ کنید و آن را در راه صحیح و اسلامى بگذارید.
همسرم از تو مى‌خواهم که اگر براى تو زوجى خوب نبودم من را ببخش و امیدوارم که اگر لیاقت شهیدشدن را داشتم، بعد از شهادتم با کسى دیگر ازدواج کند و امیدوارم که من را حلال کنی و زندگى خوشى براى تو آرزو می‌کنم.
وصیتى به رفیق‌هایم می‌خواهم بپرسم آیا کسى هست که بعد از شهادت هم با من رفیق باشد و شب اول قبر مرا تنها نگذارد و برایم نماز شب اول قبر و قرآن بخواند من از شما رفیق‌هایم می‌خواهم کمى مسئله رفاقت را جدى بگیرید و همیشه به یاد خدا باشید و تقاضاى مهمى که دارم جبهه‌ها را خالى نگذارید و هیچ موقع از جنگ خسته نشوید و تقاضاى آخرم این است که اگر من براى شما رفیق خوبى نبودم من را ببخشید و حلالم کنید.
انتهای پیام/
وی پس از چندی مجاهدت و فداکاری در جبهه‌های حق علیه باطل در تاریخ ۶ فروردین‌ماه ۱۳۶۷ به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
به نام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و یاری‌دهنده خون شهیدان و با سلام و درود بر یگانه منجى عالم بشریت، نور ولایت، امام‌زمان و نایب بر حقش خمینى بت‌شکن امید مستضعفین جهان و به اسلام به روح پر فتوح شهدا و شفاى مجروحین و معلولین و پیداشدن مفقودالاثرها و آزادشدن اسیران اسلام و آزادشدن راه کربلا و قدس به عرض شما وصیت‌نامه خود را آغاز مى‌کنم.
خدمت محترم پدر و مادر عزیزم سلام عرض می‌کنم و پس از عرض سلام سلامتى شما را از درگاه خداوند متعال خواهانم. پدر و مادر عزیزم من از طرف خداوند یک هدیه بودم براى شما و الآن که خداوند این هدیه را مى‌خواهد پس بگیرد، براى شما و من بزرگ‌ترین سعادت است.
مادر جان براى من گریه نکنید؛ چون من براى شما فرزندى خوب نبودم و همیشه شما را ناراحت و غمگین می‌کردم؛ می‌دانم که داغ جوان سخت است چه‌بهتر که مثل زینب استوار باشید.
پدر خوب و مهربان امیدوارم که من را ببخشید که شما را ناراحت و آزارتان مى‌دادم و چه رنج‌ها کشیده‌اید؛ یادم نمی‌رود که در کرمان در آن هواى گرم به ملاقاتم آمدید و یادم هست که براى آزادی‌ام از زندان دیزل آباد یا باختران و در همه کارها براى من سختى کشیدید.
روزى که می‌خواستم اعزام بشوم گفتى: رضایت نمی‌کنم و خودت ساعت ۵/۸ به راه‌آهن آمده بودى و من هم خیلى خوشحال شدم که شما براى دیدن من آمده بودى امیدوارم که من را حلال کنى.
خدمت خواهران عزیزم سلام عرض مى‌کنم و امیدوارم که حالتان خوب باشد و همیشه و در همه کارهایتان موفق باشید.
وصیتم به خواهرانم! خواهران عزیزم، امیدوارم که من را ببخشید؛ چون براى شماها برادر خوبى نبودم و همیشه شما را اذیت و آزار می‌رساندم. خواهران وصیت اول این که حجاب کامل اسلامى و دوم از نظر معنویت و سوم این که همیشه و در همه‌جا به یاد خدا باشید و اگر من لیاقت شهیدشدن را داشتم براى من گریه نکنید و مثل عمه ام لیلا و حضرت زینب (س) باشید و با صبر و شکیبا باشید؛ می‌دانم که من براى شما برادر خوبى نبودم و امیدوارم که من را ببخشید و حلالم کنید.
وصیت به برادرانم اکبر آقا و اصغر و حسین و امیدوارم که من را ببخشید که اگر با آن‌ها تندى و یا اذیت کرده‌ام امیدوارم که اگر لیاقت شهیدشدن را خدا نصیبم کرد شما برایم گریه نکنید؛ پیرو خون شهیدان و رهبر عزیزمان باشید و اصغر جان درس را بخوان و براى ملت و مملکت یک فرد مفید و باارزش باش.
مادر جان و پدر جان تنها آرزویم این است که بعد از شهادتم حسین را درس قرآن بفرست و تنها یادگار من ناصر را به دست شما می‌سپارم و از آن خوب مواظبت کنید و اگر مادرش خواست با کسى ازدواج کند هر وقت که خواست بگذارید زندگى کند و بعداً ناصر را خودتان بزرگ کنید و آن را در راه صحیح و اسلامى بگذارید.
همسرم از تو مى‌خواهم که اگر براى تو زوجى خوب نبودم من را ببخش و امیدوارم که اگر لیاقت شهیدشدن را داشتم، بعد از شهادتم با کسى دیگر ازدواج کند و امیدوارم که من را حلال کنی و زندگى خوشى براى تو آرزو می‌کنم.
وصیتى به رفیق‌هایم می‌خواهم بپرسم آیا کسى هست که بعد از شهادت هم با من رفیق باشد و شب اول قبر مرا تنها نگذارد و برایم نماز شب اول قبر و قرآن بخواند من از شما رفیق‌هایم می‌خواهم کمى مسئله رفاقت را جدى بگیرید و همیشه به یاد خدا باشید و تقاضاى مهمى که دارم جبهه‌ها را خالى نگذارید و هیچ موقع از جنگ خسته نشوید و تقاضاى آخرم این است که اگر من براى شما رفیق خوبى نبودم من را ببخشید و حلالم کنید.
انتهای پیام/
نظرات شما