خراسان نوشت: مظفرالدین شاه، زغوغای جهان فارغ، سرگرم عیاشی‌ها و خوشگذرانی‌های خودش بود و با این‌که خزانه مملکت، چیزی در چنته نداشت، مریض احوالی خود را بهانه می‌کرد و در سَر، سودای مسافرت‌های مکرر به فرنگستان داشت.