تحلیل نیویورک تایمز از اطلاعات مسیر پرواز و فیلم منتشر شده از حمله موشکی مشخص کرد که این هواپیما بین ۲۰ تا ۳۰ ثانیه قبل از برخورد موشک ارسال سیگنال را متوقف کرده بود.
به گفته "ایان پچنیک" Ian Petchenik سخنگوی شرکت «فلایت رادار ۲۴» که سیگنالهای مخابره شده از پروازها در سراسر جهان را ردیابی میکند، هواپیماهای غیرنظامی با سیگنالها (امواج) رادیویی شناسایی میشود که پیوسته از دستگاهی به نام «ترانسپوندر» در داخل هواپیما فرستاده میشود.
در بخشی از این گزارش آمده است: سیستم Tor یک سامانه پرتاب موشک متحرک با قابلیت حمل هشت موشک است که روی یک وسیله نقلیه یا کامیون حمل میشود. این وسایل نقلیه میتوانند بدون تکیه بر سایر زیرساختهای پدافند هوایی کار کنند. این سامانهها به راداری برای شناسایی اهداف و همچنین سامانه پرتاب مجهز هستند. موشکهای کوتاه تا میان برد {سامانه تور} را مهندسان شوروی در دهه ۱۹۷۰ میلادی و به عنوان یک سلاح باصطلاح رده پایینِ پدافند هوایی تولید کردند.
روسیه سیستمهای Tor را در سال ۲۰۰۵ به عنوان بخشی از معامله تسلیحاتی ۱ میلیارد دلاری و به رغم اعتراض دیپلماتهای آمریکایی به ایران فروخت. این سیستم همچنین به بیش از دهها کشور دیگر فروخته شده است.
جان کاکس، مسئول تحقیقات سوانح هوایی، خلبان سابق و مدیر عامل شرکت "سیستم عاملهای ایمنی" Safety Operating Systems میگوید نرم افزار سامانه تور به رادار، شناسایی تصویری هواپیما و همچنین شناسایی سیگنالهای ترنسپوندر متکی است. به گفته او، در صورت فقدان یا دقیق نبودن امواج ارسالی از هواپیما برای شناسایی آن، سامانه تور آن را یک تهدید اعلام خواهد کرد. از اینجا به بعد، مسیر پروازی موشک با استفاده از رادار مشخص میشود و زمانیکه موشک «به مجاورت هدف میرسد، منفجر میشود» و ترکشهای مرگباری از آن پخش میشود. معمولاً موشک دومی نیز بلافاصله بعد از موشک نخست شلیک میشود.
در این زمان بود که هواپیما که شعله ور شده بود، به سمت پایین حرکت و سقوط میکند.
لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/15493 |