برخی پزشکان با نوشتن نسخه‌های سفارشی و ارجاع بیماران به داروخانه‌های خاص که به نوعی منافع مادی آنها را در نظر می گیرند، دست به سودجویی و کسب منافع مادی می‌زنند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، در سوگند نامه خود قسم خورده‌اند که تنها به موضوع درمان بیمار توجه کنند و هدف فقط رضایت بیمار از روند درمان باشد اما متاسفانه کسب منافع اقتصادی گاهی اوقات حواس عده‌ای از این جماعت نخبه را هم پرت می‌کند و برخی پزشکان به جای کسب رضایت بیمار خود، کسب سود و جیب خود را در نظر گرفته و بر این اساس با زد و بند با برخی داروخانه‌ها به سود جویی روی می‌آورند. 

روی سخن این گزارش برخی از پزشکانی است که با هدف سوداگری و کسب سود بیشتر به درمان بیماران خود می پردازند و در این مسیر با نوشتن نسخه‌های سفارشی و باب میل برخی داروخانه‌ها ، بیمار را به داروخانه مورد نظر خود هدایت کرده و به شکل اختصاصی برای این داروخانه‌ها مشتری می‌فرستند! به عبارت ساده‌تر دستخط خاص خود را پیوست داروخانه سفارشی می‌کنند تا بیمار سرگردان را با نیتی هدفدار به این داروخانه هدایت کنند.

اگرچه می‌توان پذیرفت که  تعداد چنین پزشکانی در جامعه کم است اما وجود همین تعداد نیز امری غیر قبول  بوده و در شأن جامعه پزشکی نیست.

برای نمونه متخصص پوستی با نوشتن داروی درمان نوعی بیماری پوستی برای یک بیمار، بر رفتن آن بیمار به داورخانه خاص تأکید دارد و نسخه را به شکلی می‌نویسد که بیمار اگر به چندین داروخانه نیز برود آنها قادر به خواندن نسخه نخواهند بود و لاجرم مجبور به رفتن و تهیه داروی خود از داروخانه سفارشی آقا یا خانم دکتر می‌شود.

در این میان موضوع بغرنج تر بیمارانی هستند که از شهرهای دور رنج سفر را به جان خریده و با هر زحمت و مشکلی عازم پایتخت می‌شوند؛ اما در مواجهه با چنین پزشکانی بلا تکلیف و سرگردان و پس از مراجعه مکرر به داروخانه‌ها، متوسل به داروخانه سفارشی پزشک خود شده و لاجرم مجبور می‌شوند حتی دارو را به قیمت بالاتر از میزان معمول خود تهیه کنند.

علی فاطمی نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس، درباره پزشکانی که  نسخه‌های خاصی  را برای داروخانه‌های خاص تجویز می‌کنند؟»، اظهار داشت: یکی از نقاطی که جلوی ورود قاچاق دارو گرفته می‌شود، نسخه نوشتن دارو است.

وی ادامه داد: پزشکانی هستند که هنوز تحت تأثیر تماس‌هایی که از شبکه‌های غیررسمی دارویی گرفته می‌شود، قرار داشته و داروها و کالاهای بهداشتی غیرمجاز را نسخه می‌کنند. اگر قرار باشد نسخه کاغذی برداشته شود، پزشک می‌تواند داروهایی که در سامانه وجود دارد را تجویز کند و نمی‌تواند داروی خارج شبکه را به بیمار تجویز کند.

نایب رئیس انجمن داروسازان ایران  افزود: این توسط سیستم پزشکی ما قابل ردگیری و پایش است و این یک مزیت بزرگ در پرونده الکترونیک سلامت است.

فاطمی تصریح کرد: در بحث نسخه الکترونیک دیگر این بحث نسخه خاص وجود ندارد، بحث اقتصادی کنار گذاشته می‌شود و صرفاً بر اساس بیماری فرد دارو تجویز می‌شود.

خانم غیاثی یکی از بیماران  پوستی که برای درمان بیماری خود به یکی از پزشکان متخصص مراجعه کرده، می‌گوید: بعد از ویزیت توسط این پزشک نسخه درمانی برایم نوشته شد و پزشک تاکید کرد که تنها این داروخانه این دارو را دارد و باید شما فقط به این داروخانه مراجعه کنید. 

وی ادامه می‌دهد: بنده نیز به تأکید پزشک با توجه به اینکه شنیده بودم برخی داروها در همه داروخانه‌ها وجود ندارد، به این داروخانه مراجعه کردم و با مبلغی زیاد داروها را تهیه کردم.

غیاثی اضافه می‌کند: صاحب داروخانه نیز خیلی سریع داروها را تحویل داد و گفت این داروها خاص بوده و در همه جا پیدا نمی‌شود.

این بیمار خاطرنشان می‌کند: برخورد و تأکید پزشک و داروخانه بنده را کنجکاو کرد تا کمی بررسی کنم که آیا دارو خاص بوده و فقط در داروخانه‌های خاص وجود دارد تا اینکه به یکی از داروخانه‌ها در نزدیکی محل کارم رفتم و نسخه پزشک متخصص پوست را نشان دادم. صاحب داروخانه  با دیدن نسخه پزشک گفت داروهای شما داروی کمیابی نیست و می‌توانید در بسیاری از داروخانه‌ها تهیه کنید.

برخی داروخانه‌هایی که تازه تأسیس شده اند یا تعداد مراجعانشان کمتر است، معمولا با پزشکان وارد یک توافق می شوند که بیماران خود را به آنها ارجاع دهند. البته داروخانه‌ها بیشتر متخصصان و پزشکانی را به عنوان هدف تجاری نشانه می‌گیرند که داروهای گران قیمت و خارج از تعهدات بیمه‌ای برای بیمارانشان تجویز می‌کنند، زیرا سود داروهای مشمول بیمه برای داروخانه‌ها بسیار ناچیز است.

 ممکن است برخی پزشکان در ازای ارجاع هر نسخه، مبلغ مشخصی را به صورت ماهانه از داروخانه‌ها دریافت کنند یا اینکه همه نیازهای دارویی و بهداشتی‌شان را به صورت رایگان از این داروخانه‌ها تأمین کنند.

ایرج خسرونیا، رئیس انجمن متخصصان داخلی در گفت‌وگو با خبرنگار سلامت خبرگزاری فارس در این باره بیان داشت: این موضوع امری شایع نیست اما پزشکان نباید داروخانه، آزمایشگاه یا رادیولوژی خاصی را به بیماران معرفی کند و بیمار باید خود این مراکز را انتخاب کند.

وی ادامه داد: البته دیده شده برخی متخصصان پوست یا جراحی پلاستیک این کار را می‌کنند.برای نمونه داروهایی وجود دارد که به صورت دستی وارد کشور شده و حتی ممکن است جزو فارماکوپه وزارت بهداشت نیز نباشد و فقط در داروخانه خاصی وجود داشته باشد.

جواد مولایی یکی از اعضای شورای عالی نظام پزشکی در اینباره به فارس گفت: صرفا مسأله سودجویی دلیلی برای ارجاع بیماران به یک داروخانه خاص نیست؛ به دلیل اینکه ممکن است دارو داروی خاصی باشد و تنها یک داروخانه منتخب اقدام به فروش آن دارو کند، از سوی دیگر اگر بیمار تخلفی را در این زمینه مشاهده کند می‌تواند موضوع را از طریق سازمان نظام پزشکی پیگیری کند، پزشک نمی‌تواند بیمار را ملزم کند که از داروخانه خاصی خرید دارو را انجام دهد.

وی ادامه داد: بیمار این حق را دارد که از داروخانه مدنظر خود دارو را تهیه کند، این موضوع را مد نظر داشته باشید که صرفا تجویز هرگونه مکملی دلیلی برای تخلف پزشک نیست و این موارد بسیار نادر هستند؛ بیمار نمی‌تواند در تجویز پزشک دخالتی داشته باشد، اما در صورتی که مشکلی برای بیمار ایجاد شود و در مراجع مرتبط تجویز اشتابه پزشک ثابت شود؛ بیمار می‌تواند موضوع را پیگیری کند.

مولایی در پاسخ به این پرسش که «چرا برخی پزشکان بیمار را تشویق به تهیه داوی خارجی می‌کنند»، گفت: ممکن است پزشک در تجویز‌های مختلف به این نتیجه رسیده باشد که یک داروی خارجی می‌تواند در درمان یک نوع بیماری موثرتر واقع شود، اما این موضوع به معنای اثربخشی تمام دارو‌ها نیست و نمی‌توان با این موضوع کیفیت دارو‌های ایرانی را زیر سؤال برد؛ در حال حاضر به دلیل با کیفیت بودن دارو‌های تولید داخل، واردات محصولات مشابه آنها متوقف شده است.

به گزارش فارس، نسخه نویسی سفارشی و گرانقیمت توسط برخی پزشکان و ارجاع بیماران به داروخانه‌های خاص که به نوعی با منافع مادی پزشکان در ارتباط است، موضوعی است که در جامعه دیده می‌شود؛ اگرچه نمی‌توان این نوع سود جویی را به همه پزشکان کشور تعمیم داد اما باید به این نکته توجه کرد که وجود اندک پزشکانی که با این شیوه سودجویانه نسخه‌های گرانقیمت را نوشته و بیماران را به داروخانه‌های خاص ارجاع می‌دهند، امری غیر قابل قبول است و ضرورت توجه و نظارت بر آن، موضوع مهمی است که باید وزارت بهداشت به آن توجه کرده و برنامه مشخصی برای رفع آن داشته باشد.

انتهای پیام/