وی با بیان این که بر اساس قوانین بین‌المللی ۵ وظیفه و کارکرد اصلی را برای دیپلمات‌ها در نظر گرفته شده است، ابراز داشت: در کلام اول باید گفت: دیپلمات، نماینده دولت جمهوری اسلامی در کشور میزبان است و این فرد به‌عنوان فرستاده شخصی رئیس حکومت در کشور میزبان است که در این مقام باید مشخصات ویژه‌ای داشته باشد.

صادقی نسب افزود: یک سفیر باید انسان خویشتن‌دار و مراقب باشد چرا که هر حرف و حرکت این دیپلمات موضع ایران تلقی می‌شود. ما متأسفانه تجربیات ناخوشایندی در این زمینه داشته‌ایم و بعضاً سفرایی به کشور‌های دیگر فرستاده‌ایم که شأن نظام جمهوری اسلامی را رعایت نکردند که نشان می‌دهد مراقبت شدید از خود بسیار مهم است.

وی ادامه داد: شرافت کاری، صلاحیت کامل و روحیه حرفه‌ای‌گری است چرا که بار سنگین نمایندگی یک ملت در کشور دیگری باری است که نیازمند کیفیت‌های ویژه‌ای اخلاقی و فردی است.

وی تصریح کرد: مأموریت سوم، وظیفة مذاکره با دولت میزبان است. مذاکره یکی از بخش‌های اصلی وظایف یک دیپلمات است، فردی که به‌عنوان سفیر کشورمان در کشور‌های دیگر مشغول به کار است باید بداند که در حوزه‌های مختلف با کشور میزبان مذاکره خواهد کرد ازاین‌رو چنین فردی باید از دانش کافی در زمینه‌های مختلف بهره‌مند باشد. قطعاً در این راه بهره‌گیری از بهترین‌ها و متخصصین امر بسیار کمک‌رسان است.

استاد دانشگاه تهران افزود: چهارمین مأموریت یک دیپلمات وظیفة جمع‌آوری اطلاعات و رصد کردن وقایع مختلف در کشور میزبان، تجزیه‌وتحلیل اساسی اتفاقات و شرایط کشور میزبان و گزارش آن به کشور مطبوعش است.

وی ادامه داد: در این راه نیاز است که سفیر اطلاعات و دانش کافی از کشور موردنظر و تحولات آن داشته باشد و این میل را داشته باشد که این دانش خودش را ارتقا دهد. بی شک نیازمند برقراری ارتباط‌های خوب و تعاملات مختلف با کلیه بخش‌های جامعه میزبان است.

وی درباره پنجمین مأموریت و وظیفه اساسی نیز بیان داشت: تلاش در جهت برقراری حداکثر رابطه دوستانه بین این دو کشور از مأموریت‌های بسیار مهم یک سفیر است، این روابط دوستانه باعث گسترش ارتباطات اقتصادی، فرهنگی و علمی خواهد شد. نکته مهم اینجاست که بسیاری از گرفتاری‌هایی که بعضاً به چالش‌های بزرگی برای ما تبدیل می‌شوند ناشی از این است که سفرا نمی‌توانند کار خود را به‌خوبی انجام دهند.