برندگان توپ طلا برخی از بهترین فوتبالیستهای تاریخ بودند که در بزرگترین تیمهای اروپایی بازی کردند.
انتقال کریستیانو رونالدو به رئال مادرید مهمترین اتفاق دوران حرفهای ستاره پرتغالی بود. مهاجم پرتغالی در دوران حضورش در مادرید ۴ بار برنده توپ طلا شد. با این حال، نمیتوان درباره انتقال او به یوونتوس در سال ۲۰۱۸ همین صحبتها را مطرح کرد.
با توجه به این نکته در این گزارش نگاهی میاندازیم به ۵ برنده توپ طلا که تصمیمات اشتباهی در نقل و انتقالات گرفتند.
شیوه بازی برزیلی کاکا نتوانست با شیوه بازی دفاعی و ضد حملهای ژوزه مورینیو سازگار شود.
شوچنکو و کاکا ۲ بازیکنی بودند که از توانایی فوق العادهای برخوردار بودند که هنگام در اختیار داشتن توپ آن را نشان میدادند. مورینیو در رئال مادرید بیشتر تمرکزش را روی مسائل دفاعی گذاشت و به همین دلیل نتوانست آنچنان که باید از تواناییهای کاکا بهره ببرد. کاکا در دوران حضور ۶ ساله خود در آث میلان، بهترین بازیهای خود را به نمایش گذاشت. هافبک برزیلی در اواخر دهه ۲۰۰۰ دوران اوجش را سپری میکرد و در سال ۲۰۰۷-۲۰۰۶ روسونری را به قهرمانی لیگ قهرمانان رساند و در پایان سال جایزه توپ طلا را از آن خود کرد.
کاکا بهترین گلزن آث میلان در فصل ۲۰۰۷-۲۰۰۶ لیگ قهرمانان بود. او همچنین قهرمانی سری A، سوپرجام ایتالیا، جام جهانی باشگاههای جهان و سوپرکاپ اروپا را در میلان تجربه کرد.
با این حال این بازیکن ۳۹ ساله در پایتخت اسپانیا ناکام ماند. کاکا بیشتر دوران حرفهای خود در رئال مادرید را با مصدومیت گذراند و تنها آمار ۱۲۰ بازی در بیش از ۴ سال حضور در این باشگاه ثبت کرد. با نگاهی به گذشته میتوان به راحتی به این نکته پی برد که ادامه کار در میلان برای کاکا بهتر بود، زیرا شیوه بازی روسونری بسیار بیشتر از روش دفاعی مورینیو برای او مناسب بود.
کریستیانو رونالدو ستاره بزرگ پرتغالی وقتی پس از ۹ سال تصمیم به جدایی از رئال مادرید گرفت، دنیای فوتبال را شوکه کرد.
یوونتوس در تابستان سال ۲۰۱۸ امضای قرارداد با رونالدو را اعلام کرد. رونالدو در نخستین فصل حضورش در این باشگاه آمار ۲۸ گل و ۱۱ پاس گل در ۴۳ بازی را به ثبت رساند. او فصل بعد آمار خود را بهتر کرد و در ۴۶ بازی ۳۷ بار دروازه حریفان را باز کرد. رونالدو بیش از ۱۰۰ گل برای یوونتوس در ۳ سال حضورش در این باشگاه به ثمر رساند. به این ترتیب او نخستین بازیکنی است که بیش از ۵۰ گل در ۳ لیگ برتر اروپا یعنی سری A، لالیگا و لیگ برتر به ثمر رسانده است.
انتقال دیگر برندگان توپ طلا که در این گزارش به آنها میپردازیم، نتیجه مثبتی نداشت یا بازیکنان از فرم خوب خود خارج شدند، اما درخشش رونالدو تحت تاثیر عملکرد ضعیف هم تیمیهای او دیده نشد و رونالدو علاوه بر این که دیگر نتوانست توپ طلا را به دست بیاورد، پس از جدایی از رئال مادرید در کسب مجدد قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا ناکام بود.
آندره شوچنکو یکی از خطرناکترین مهاجمانی است که مستطیل سبز تاکنون به خود دیده است. شوچنکو در دوران حضورش در میلان توانست جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا و جایزه توپ طلای سال ۲۰۰۴ را به دست آورد.
شوچنکو بهترین گلزن تاریخ اوکراین است و همچنین در ۳ دوره لیگ قهرمانان آقای گل شد. مهاجم گلزن روسونری در تابستان سال ۲۰۰۶ در میان انتظارات زیاد به چلسی پیوست.
شوچنکو بازیکن مورد علاقه رومن آبراموویچ بود که با محبوبیت زیادی به استمفورد بریج رسید، اما همه چیز طبق برنامه پیش نرفت. دوران حضور او در لیگ برتر تنها ۳ سال به طول انجامید که یکی از آن سالها به صورت قرضی در آث میلان سپری شد.
سبک بازی چلسی با شوچنکو مطابقت نداشت و او هرگز با خواستههای فوتبال انگلیس سازگار نشد. شوچنکو در ۷۷ بازی برای آبیها ۲۲ گل به ثمر رساند. درمقابل شوچنکو در ۳۲۲ بازی برای میلان به طور مستقیم در ۲۲۰ گل (۱۷۵ گل و ۴۵ پاس گل) نقش داشت.
رونالدینیو نام خود را برای همیشه در تاریخ بارسلونا ثبت کرد، اما پس از انتقال به آث میلان دیگر نتوانست مانند قبل بدرخشد.
یکی از عوامل اصلی افت رونالدینیو در ایتالیا، شیوه زندگی او همراه با چندین مشکل تناسب اندام و مصدومیت بود. پیش از آن استعداد و تواناییهای فوق العاده رونالدینیو او را به یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ تبدیل کرده بود.
جروم لروی، هم تیمی سابق رونالدینیو در مصاحبه با SFR Sport گفته بود: رونالدینیو در هیچ روز هفته به هیچ عنوان تمرین نکرد. او فقط روز جمعه تمرین میکرد تا برای بازی شنبه آماده شود. صبحها رونالدینیو با عینک آفتابی به اتاقهای ماساژ میرفت تا بخوابد.
رونالدینیو در سال ۲۰۰۵ برنده جایزه توپ طلا شد و ۲ بار برنده جایزه بهترین بازیکن سال فیفا شد. با این حال بازیکن برزیلی تنها ۳ سال در میلان دوام آورد و ۹۵ بازی برای این باشگاه انجام داد. کارلو آنچلوتی، سرمربی وقت میلان در مصاحبهای درباره او گفته بود: افت رونالدینیو من را شگفت زده نکرده است. وضعیت جسمانی او همیشه بسیار نامطمئن بوده است. هر چند استعداد و تواناییهای او هرگز زیر سوال نرفته است.
مایکل اوون که زمانی به عنوان "پسر طلایی" فوتبال انگلیس شناخته میشد، در دوران حضور خود در پایتخت اسپانیا دچار افت شدیدی شد.
اوون با یک گل خیره کننده مقابل آرژانتین در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ در فوتبال بین المللی مطرح شد. او فرم فوق العاده خود را در باشگاه نوجوانی خود لیورپول ادامه داد و در ۲۹۷ بازی ۱۵۸ گل و ۴۹ پاس گل برای قرمزها به ثمر رساند.
اوون در اوایل دهه ۲۰۰۰ در اوج قرار داشت و در سال ۲۰۰۱ پس از کسب ۳ گانه با لیورپول، جایزه توپ طلا را از آن خود کرد.
این بازیکن انگلیسی در سال ۲۰۰۴ راهی رئال مادرید شد و انتظارات زیادی از او وجود داشت. با این حال این انتقال مطابق انتظارات به پایان نرسید.
برنده توپ طلای سال ۲۰۰۱ هرگز نتوانست با سختیهای فوتبال اسپانیا سازگار شود و پس از تنها یک فصل حضور در مادرید راهی نیوکاسل یونایتد شد. این مرد انگلیسی در ۴۵ بازی در برنابئو تنها ۱۶ گل به ثمر رساند. به نظر میرسید که بازی در اسپانیا اعتماد به نفس اوون را کم کرده بود و او دیگر ستاره سابق نشد.
لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/28573 |