تولید موز در مناطق گرمسیر کشور‌های دارای این شرایط در اولویت‌های تولیدات کشاورزی است که در ایران به نظر می‌رسد این ظرفیت نادیده گرفته شده و بجای حمایت از تولید این محصول در داخل کشور اقدام به واردات می شود.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا،   موز یکی از محبوب ترین میوه ها در جهان است. این میوه  در مناطق گرمسیر مانند آفریقای جنوبی، چین، اکوادور و فیلیپین کشت و تولید می شود.
این میوه به صورت درختچه ای با تنه بلند و نسبتا محکم کشت می شود. کشت و تولید موز  در استان های سیستان و بلوچستان، کرمان و هرمزگان به صورت گسترده صورت می گیرد و در بازار عرضه می شود.  استان سیستان و بلوچستان بزرگ ترین تولید کننده موز در کشور است و طبق اعلام کارشناسان در هر هکتار از باغات این استان حدود ۳۰ تن موز برداشت می شود.
موز یکی از میوه های پرتقاضا در بازار داخلی است و به همین دلیل می توان گفت یکی از گران ترین میوه ها هم در بازار می باشد. البته این گرانی دلایلی مختلفی دارد. یکی از دلایل می توان مسئله کمبود تولید داخل باشد که مجبور به واردات این میوه از کشورهای های دیگر هستیم.
موز در ۱۳۵ کشور جهان کشت می‌شود.بزرگترین تولیدکنندگان موز در جهان در سال ۲۰۱۷ هند و چین بودند که مجموعاً  ۳۸درصد از کل تولید را به خود اختصاص دادند. البته نوع درجه یک موز در داخل تولید نمی شود و باید نوع درجه یک این محصول وارد شود.
شهرستان کنارک در استان سیستان و بلوچستان یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های تولید موز در کشور است که به گفته رئیس سازمان جهاد کشاورزی این استان، سالیانه بالغ بر ۱۳۵ هزار تن موز در استان سیستان و بلوچستان تولید می‌شود که ۷۲ هزار تن از آن مربوط به شهرستان کنارک است.
بیش از ۹۹ درصد تولید موز کشور در سیستان و بلوچستان
زهرا جلیلی مقدم مدیرکل دفتر امورمیوه‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری در گفتگو با خبرنگاران با اشاره به آخرین آمار تولید موز در کشور گفت: طبق آخرین آمار رسمی در سال ۱۳۹۹ سطح زیر کشت موز در کشور ۴ هزار و ۷۵۹ هکتار است که حدود ۱۲۹ هزار و ۷۰۵ تن موز تولید می‌کند. وی ادامه داد: در این میان استان سیستان و بلوچستان ۹۹.۸۹ درصد سطح زیر کشت و تولید موز کشور را به خود اختصاص داده است. علاوه بر این استان‌های جنوبی کرمان، هرمزگان و بوشهر نیز این محصول را تولید می‌کنند.



همان طور که گفته شد موز درجه یک در داخل تولید نمی شود و بیشتر موز های تولیدی درجه دو و یا سه هستند و موز درجه یک قطعا وارد می شود و شاید در کنار این موز درجه یک هم موز با درجه های دیگر هم وارد شود که طبق اعلام کارشناسان این امر در سال های قبل سالانه ۳۰۰ تا ۵۰۰ میلیون دلار برای واردات موز اختصاص می‌یافت. این میزان از ارز در اقتصاد امروز کشور بسیار بالا می باشد البته قرار شده است با صادرات سیب اندکی از این ارز جبران شود اما باید گفت می توان با در نظر گرفتن ظرفیت تولید موز در داخل و تامین زیرساخت ها و رسیدگی بیشتر می توان میزان واردات را کمتر و شاید در آینده بتوانیم صادرات موز هم داشته باشیم.
400میلیون دلار ارز برای واردات موز در سال 1400
زهرا جلیلی مقدم مدیرکل دفتر امورمیوه‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری در خصوص وضعیت واردات موز به کشور عنوان کرد: موز یکی از اقلام مهم وارداتی به کشور محسوب می‌شود که به دلیل عدم تکافوی تولید داخلی سالانه مقادیر قابل توجهی ارز صرف واردات آن می‌شود. به طوری که این محصول در سال ۱۴۰۰ با واردات ۶۰۲.۸ هزار تن، بیش از ۴۰۱.۹۹ میلیون دلار را به خود اختصاص داده است. این میزان واردات از نظر وزنی در سال ۱۴۰۰ حدود ۶۰.۵۸ درصد افزایش و از نظر ارزشی نیز ۵۷.۴۵ درصد نسبت به سال ۱۳۹۹ بیشتر شده است.
وی کشورهای صادرکننده موز به ایران در سال ۱۴۰۰ را ترکیه، هند، فیلیپین، پاکستان، اکوادور، امارات متحده عربی و لبنان عنوان کرد و افزود: اخذ درخواست شرایط قرنطینه از سازمان حفظ نباتات درخواست (گواهی بهداشت گیاهی) و اخذ گواهی بهداشت نباتی معتبر از وزارت کشاورزی کشور مبدأ نیز از جمله پروتکل‌های بهداشتی برای واردات این محصول است.

واردات موز به ازای صادرات سیب
همچنین محرم سلطانی ساری نصیرلو، سرپرست دفتر توسعه صادرات معاونت توسعه بازرگانی وزارت جهاد کشاورزی، با بیان اینکه بیشترین واردات موز به ایران از دو کشور فیلیپین و اکوادور انجام می‌گیرد، گفت: میزان واردات این محصول به کشور در سال ۱۴۰۰ حدود ۶۰۰ هزار تن است.
وی اضافه کرد: واردکنندگان برای واردات موز محدودیتی ندارند، بلکه فقط باید شرایط جدیدی را که دولت برای واردات تعیین کرده ، رعایت کنند. در شرایط جدید واردات موز تنها واردکنندگانی مجاز به واردات این محصول هستند که صادرات سیب درختی را نیز انجام دهند. به این شکل که مجوز واردات به واردکننده‌هایی داده می‌شود که به ازای واردات هر کیلو موز موظف به صادرات یک کیلو و نیم سیب درختی هستند. این اقدام یک سیاست تشویقی برای صادرات محصولات کشاورزی بوده که با موفقیت اجرا شده است.



سلطانی یادآور شد: براساس آمار، سال گذشته صادرات سیب درختی به نزدیک یک میلیون تن رسید. این امر به آن معنا است که میزان صادرات سیب درختی سال گذشته بین ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش یافته است. می‌توان گفت صادرکنندگان سیب درختی به منظور افزایش صادرات خود بازارهای جدیدی را ایجاد کرده‌اند. این طرح تشویقی در سال ۱۴۰۱ توسعه داده شده است، به طوری اگر افرادی قصد واردات میوه‌های گرمسیری مانند انبه، موز و نارگیل را دارند حتماً باید صادرات پرتقال، سیب و کیوی داشته باشند. در واقع هدف اصلی از قرار دادن این پیش‌شرط برای واردات توسعه صادرات محصولات کشاورزی و ارزآوری است. 

تولید موز در کشور با توجه به نیاز بازار بسیار ضعیف است، اما این فاصله میان تولید و نیاز داخل با حمایت از کشاورزان قابل رفع است، یعنی به گفته افرادی که در این حوزه فعالیت دارند، ظرفیت افزایش تولید موز در کشور تا حد قابل توجهی وجود دارد و همین حمایت از ظرفیت داخل می تواند مانع از واردات این محصول به کشور و در نهایت جلوگیری از خروج ارز از کشور شود.


انتهای پیام/160