هر روز با یک شهید؛
دنیا محل گذر است
کد خبر: 45850
ای کسانی که چسبیده‌اید به دنیا و مال دنیا، این را بدانید این دنیا محل گذر است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، شهید علی شجاع در تاریخ یکم فروردین‌ماه ۱۳۴۸ در وشنوه از توابع استان قم در یک خانواده متدین و مذهبی دیده به جهان گشود.
وی پس از چندی مجاهدت در تاریخ هجدهم فروردین‌ماه ۱۳۶۶، در منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت رسید.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
««بسم‌الله الرحمن الرحیم»»
پروردگارا اى آفریدگار من باید بگویم که با آنکه عمل من غضب تو را بر مى‌انگیخت ولى به ذات مقدست سوگند هیچگاه جز مهربانى از تو ندیدیم و به همین جهت مهربانى تو مرا در مقابل گناه شرمنده مى‌سازد.
خدایا من هنوز به خود نمى‌بینم که با تو مى‌خواهم معامله کنم چون بار گناه بر دوشم سنگینى مى‌کند ولى دوست دارم تو را اى پروردگارا من از تو چیزى نمى‌خواهم من فقط خود تو را مى‌خواهم و رضایت تو را از این بنده گناهکار.
خدایا هم اکنون حدود چند سال از انقلاب شکوهمند و پرتوان جمهورى اسلامى ایران مى‌گذرد که ریشه در سنت‌های اصیل اسلامى داشت و یکى از کم‌سابقه‌ترین انقلاب‌هاى تاریخ بود؛ از درون جامعه ایرانى جوشش کرد و باقدرت اخلاقى و معنوى خود جهان را به شگفتى واداشت.
یاد بعثت پیامبر اکرم اسلام و نهضت‌هاى جانشینان بزرگوارى را زنده کرد و هدف والاى کوتاه ساختن دست جباران و چپاولگران و ایجاد حکومت محرومان و مستضعفان را که خداوند سبحان در کتاب آسمانى ما قرآن نوید آن را داده است.
اگر در آن روز کسى نبود به نداى حسین پاسخ گوید هم اکنون مى‌بینید که این راهیان کربلا این سپاهیان محمد این سپاه مهدى با آمدن خود به صحنه و با عمل خود در جهاد و در جنگ با کافران و ستمکاران چگونه از جان و مال خود گذشتند و با این فداکارى‌هاى خود نشان دادند که پیرو سیدالشهدا هستند و ادامه‌دهنده راه انبیا و نشان دادند که اهل کوفه نیستند.
ما هم اگر خداى بزرگ و مهربان و خداى کریم این را قبول کند و از سر گناهان من ضعیف و در مقابل خدا من ذلیل بگذرد و در این راه شریک قرار دهد آمده‌ایم تا بگویم ما هم با آمدن به این سرزمین مقدس سرزمین شهدا خوزستان ایران تا کربلاى حسین «ع» و آمده‌ایم تا به نداى خمینى بت‌شکن پاسخ بگویم.
آمده‌ایم تا راه شهیدان را ادامه بدهیم و آمده‌ایم تا راه پرچم‌دار کربلا را ادامه بدهیم پس اى حسین زمان اى معلم شهادت و اى حسین فاطمه از تو مى‌خواهم که در آخرت ما را شفاعت کنى تا در مقابل شهیدان دیگر سربلند و در مقابل خدا هم سربلند باشیم.
اى خدا ما را عاشق شهادت و لایق شهادت بگردان و اى خداى بزرگ، معبودا، پروردگارا پاى ما را در میدان عمل نلرزان و به ما شهامت و شجاعت بده تا در میدان نبرد همچون کوه بایستیم و همچون شیر بغریم بر دشمنان قرآن و اسلام.
ولى اى پروردگار من! اى خدا من مى‌ترسم از آن که نکند بر اثر سنگینى گناهانم نتوانم سبک بشوم و به سویت پرواز کنم خدایا من عاشق تو هستم من را بطلب خدایا من عاشق شهادت هستم؛ چون مولایم حسین شهید شد.
خدایا من نمی‌خواهم که در بستر بمیرم؛ یارى‌ام کن تا به راهت در دل سنگر بمیرم.
این بنده حقیر سرا پا تقصیر على شجاع که در یک روز بسیار پرخاطره در حال نوشتن وصیت‌نامه هستم و نمى‌دانم زبان قادر به گفتن نیست و دستانم بى‌اختیار بر روى کاغذ مى‌رود و نمى‌دانم چه بنویسم آخر که من کى هستم و چه کارى مى‌کنم خود نمى‌دانم و خود را در مقابل دوستان شهیدم لایق نمى‌دانم.
دیگر که چند چیز دیگر اول که بگویم من از مال دنیا چیزى به آن صورت ندارم ولى مقدار پولى که دارم از شما خانواده محترم مى‌خواهم که خمس یک سال آن را بدهید و براى من ۳ ماه نماز قضا بخوانید و یک ماه روزه بگیرید.
دیگر از شما پدر و مادر عزیزم که شما براى من چه زحمت‌ها که نکشیده‌اید و چه کارها که نکرده‌اید باید از این همه زحمتى که براى من کشیده‌اید تشکر کنم و از شما پدر و مادر و برادرانم و خواهرانم مى‌خواهم که براى من گریه نکنید و اگر خواستید گریه کنید براى مظلومى حسین «ع» گریه کنید؛ براى اسارت زینب گریه کنید و براى جنازه مفقودین بخصوص براى جنازه مفقود فاطمه‌زهرا گریه کنید.
چون که ما هر چه داریم از این ائمه داریم مبادا صداى گریه شما از در خانه بیرون رود تا خداى نکرده منافقى بگذرد و صداى گریه شما را بشنود و گریه شما باعث خوشحالى منافقین کوردل بشود و هر کس خود را دوست و رفیق من مى‌نامد باید راه من و راه شهیدان را ادامه دهد.
اسلام مظلوم است، اسلام احتیاج به خون دارد، اسلام صاحب دارد؛ خیال نکنید که اسلام بى‌صاحب است، اسلام آن قدر مظلوم شده که احتیاجش به ما شده است؛ اسلام خون مى‌خواهد.
تا اسلام هست جنگ هست، کشته شدن هست، سختى هست و سختى دارد؛ اما هر کس که اسلام را مى‌خواهد باید همه چیز آن را بخواهد.
اسلام دین خداست. دین انبیاء است؛ دین پیغمبران است.
اى کسانى که چسبیده‌اید به دنیا و مال دنیا این را بدانید این دنیا محل گذر است. خیلى زود مى‌گذرد و کسى که این دنیا را مى‌چسبد آخرت ندارد؛ کار اصلى انسان در آخرت است. انسان آفریده شده براى آخرت.
از شما مردم و ملت شهیدپرور ایران مى‌خواهم که همیشه در صحنه باشید و همیشه پشتیبان جمهورى اسلامى باشید و همیشه بعد از نمازهایتان، امام، این مرد تقوا و این رهبر انقلاب اسلامى، پیر جماران، روح خدا و خدمتگذار واقعى ملت شهیدپرور ایران را دعا کنید. تمامى این چیزهاى که ما به اینجا رسیده‌ایم از زحمات فراوان این رهبر است و بعد از 1400 سال این خمینى است که اسلام را زنده مى‌کند.
امام ما را بیشتر به خدا نزدیک مى‌کند و ما را به راهى که امامان ما مى‌خواستند مى‌رساند و از شما همسایگان و دوستان مى‌خواهم که مرا به بزرگوارى خود ببخشید و اگر چیزى از شما گرفتم که یادم رفته بدهم باید ببخشید.
از همه شما آشنایان و قوم خویشان مى‌خواهم که اگر من شما را اذیتى کرده‌ام و شما را ناراحت کرده‌ام من را حلال کنید و ببخشید؛ حتما خدا از شما راضى است و خلاصه این که ازسر گناهان آن شهید بگذرید خدا هم از شما مى‌گذرد.
و اى مردم شهیدپرور ایران این را بدانید که باید قدر این امام را بدانید. چون این امام نایبى است که سوى امام زمان آمده است که با رهبرى خود زمینه فرج آقا امام زما ن را فراهم سازد. در حالى که وصیت‌نامه را مى‌نویسم حرف‌ها بیادم مى‌آید و بى‌اختیار قلم بر روى کاغذ مى‌دود و من هم مى‌نویسم.
ولى در آخر بگویم اگر جنازه من برگشت، در ختم من اسمى از مفقودین برده شود؛ چون مفقودین هر چه باشد مقامشان در نزد پروردگار بیشتر است.
به امید هر چه زودتر فرج آقا امام زمان «عج»
انتهای پیام/
وی پس از چندی مجاهدت در تاریخ هجدهم فروردین‌ماه ۱۳۶۶، در منطقه شلمچه به درجه رفیع شهادت رسید.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
««بسم‌الله الرحمن الرحیم»»
پروردگارا اى آفریدگار من باید بگویم که با آنکه عمل من غضب تو را بر مى‌انگیخت ولى به ذات مقدست سوگند هیچگاه جز مهربانى از تو ندیدیم و به همین جهت مهربانى تو مرا در مقابل گناه شرمنده مى‌سازد.
خدایا من هنوز به خود نمى‌بینم که با تو مى‌خواهم معامله کنم چون بار گناه بر دوشم سنگینى مى‌کند ولى دوست دارم تو را اى پروردگارا من از تو چیزى نمى‌خواهم من فقط خود تو را مى‌خواهم و رضایت تو را از این بنده گناهکار.
خدایا هم اکنون حدود چند سال از انقلاب شکوهمند و پرتوان جمهورى اسلامى ایران مى‌گذرد که ریشه در سنت‌های اصیل اسلامى داشت و یکى از کم‌سابقه‌ترین انقلاب‌هاى تاریخ بود؛ از درون جامعه ایرانى جوشش کرد و باقدرت اخلاقى و معنوى خود جهان را به شگفتى واداشت.
یاد بعثت پیامبر اکرم اسلام و نهضت‌هاى جانشینان بزرگوارى را زنده کرد و هدف والاى کوتاه ساختن دست جباران و چپاولگران و ایجاد حکومت محرومان و مستضعفان را که خداوند سبحان در کتاب آسمانى ما قرآن نوید آن را داده است.
اگر در آن روز کسى نبود به نداى حسین پاسخ گوید هم اکنون مى‌بینید که این راهیان کربلا این سپاهیان محمد این سپاه مهدى با آمدن خود به صحنه و با عمل خود در جهاد و در جنگ با کافران و ستمکاران چگونه از جان و مال خود گذشتند و با این فداکارى‌هاى خود نشان دادند که پیرو سیدالشهدا هستند و ادامه‌دهنده راه انبیا و نشان دادند که اهل کوفه نیستند.
ما هم اگر خداى بزرگ و مهربان و خداى کریم این را قبول کند و از سر گناهان من ضعیف و در مقابل خدا من ذلیل بگذرد و در این راه شریک قرار دهد آمده‌ایم تا بگویم ما هم با آمدن به این سرزمین مقدس سرزمین شهدا خوزستان ایران تا کربلاى حسین «ع» و آمده‌ایم تا به نداى خمینى بت‌شکن پاسخ بگویم.
آمده‌ایم تا راه شهیدان را ادامه بدهیم و آمده‌ایم تا راه پرچم‌دار کربلا را ادامه بدهیم پس اى حسین زمان اى معلم شهادت و اى حسین فاطمه از تو مى‌خواهم که در آخرت ما را شفاعت کنى تا در مقابل شهیدان دیگر سربلند و در مقابل خدا هم سربلند باشیم.
اى خدا ما را عاشق شهادت و لایق شهادت بگردان و اى خداى بزرگ، معبودا، پروردگارا پاى ما را در میدان عمل نلرزان و به ما شهامت و شجاعت بده تا در میدان نبرد همچون کوه بایستیم و همچون شیر بغریم بر دشمنان قرآن و اسلام.
ولى اى پروردگار من! اى خدا من مى‌ترسم از آن که نکند بر اثر سنگینى گناهانم نتوانم سبک بشوم و به سویت پرواز کنم خدایا من عاشق تو هستم من را بطلب خدایا من عاشق شهادت هستم؛ چون مولایم حسین شهید شد.
خدایا من نمی‌خواهم که در بستر بمیرم؛ یارى‌ام کن تا به راهت در دل سنگر بمیرم.
این بنده حقیر سرا پا تقصیر على شجاع که در یک روز بسیار پرخاطره در حال نوشتن وصیت‌نامه هستم و نمى‌دانم زبان قادر به گفتن نیست و دستانم بى‌اختیار بر روى کاغذ مى‌رود و نمى‌دانم چه بنویسم آخر که من کى هستم و چه کارى مى‌کنم خود نمى‌دانم و خود را در مقابل دوستان شهیدم لایق نمى‌دانم.
دیگر که چند چیز دیگر اول که بگویم من از مال دنیا چیزى به آن صورت ندارم ولى مقدار پولى که دارم از شما خانواده محترم مى‌خواهم که خمس یک سال آن را بدهید و براى من ۳ ماه نماز قضا بخوانید و یک ماه روزه بگیرید.
دیگر از شما پدر و مادر عزیزم که شما براى من چه زحمت‌ها که نکشیده‌اید و چه کارها که نکرده‌اید باید از این همه زحمتى که براى من کشیده‌اید تشکر کنم و از شما پدر و مادر و برادرانم و خواهرانم مى‌خواهم که براى من گریه نکنید و اگر خواستید گریه کنید براى مظلومى حسین «ع» گریه کنید؛ براى اسارت زینب گریه کنید و براى جنازه مفقودین بخصوص براى جنازه مفقود فاطمه‌زهرا گریه کنید.
چون که ما هر چه داریم از این ائمه داریم مبادا صداى گریه شما از در خانه بیرون رود تا خداى نکرده منافقى بگذرد و صداى گریه شما را بشنود و گریه شما باعث خوشحالى منافقین کوردل بشود و هر کس خود را دوست و رفیق من مى‌نامد باید راه من و راه شهیدان را ادامه دهد.
اسلام مظلوم است، اسلام احتیاج به خون دارد، اسلام صاحب دارد؛ خیال نکنید که اسلام بى‌صاحب است، اسلام آن قدر مظلوم شده که احتیاجش به ما شده است؛ اسلام خون مى‌خواهد.
تا اسلام هست جنگ هست، کشته شدن هست، سختى هست و سختى دارد؛ اما هر کس که اسلام را مى‌خواهد باید همه چیز آن را بخواهد.
اسلام دین خداست. دین انبیاء است؛ دین پیغمبران است.
اى کسانى که چسبیده‌اید به دنیا و مال دنیا این را بدانید این دنیا محل گذر است. خیلى زود مى‌گذرد و کسى که این دنیا را مى‌چسبد آخرت ندارد؛ کار اصلى انسان در آخرت است. انسان آفریده شده براى آخرت.
از شما مردم و ملت شهیدپرور ایران مى‌خواهم که همیشه در صحنه باشید و همیشه پشتیبان جمهورى اسلامى باشید و همیشه بعد از نمازهایتان، امام، این مرد تقوا و این رهبر انقلاب اسلامى، پیر جماران، روح خدا و خدمتگذار واقعى ملت شهیدپرور ایران را دعا کنید. تمامى این چیزهاى که ما به اینجا رسیده‌ایم از زحمات فراوان این رهبر است و بعد از 1400 سال این خمینى است که اسلام را زنده مى‌کند.
امام ما را بیشتر به خدا نزدیک مى‌کند و ما را به راهى که امامان ما مى‌خواستند مى‌رساند و از شما همسایگان و دوستان مى‌خواهم که مرا به بزرگوارى خود ببخشید و اگر چیزى از شما گرفتم که یادم رفته بدهم باید ببخشید.
از همه شما آشنایان و قوم خویشان مى‌خواهم که اگر من شما را اذیتى کرده‌ام و شما را ناراحت کرده‌ام من را حلال کنید و ببخشید؛ حتما خدا از شما راضى است و خلاصه این که ازسر گناهان آن شهید بگذرید خدا هم از شما مى‌گذرد.
و اى مردم شهیدپرور ایران این را بدانید که باید قدر این امام را بدانید. چون این امام نایبى است که سوى امام زمان آمده است که با رهبرى خود زمینه فرج آقا امام زما ن را فراهم سازد. در حالى که وصیت‌نامه را مى‌نویسم حرف‌ها بیادم مى‌آید و بى‌اختیار قلم بر روى کاغذ مى‌دود و من هم مى‌نویسم.
ولى در آخر بگویم اگر جنازه من برگشت، در ختم من اسمى از مفقودین برده شود؛ چون مفقودین هر چه باشد مقامشان در نزد پروردگار بیشتر است.
به امید هر چه زودتر فرج آقا امام زمان «عج»
انتهای پیام/
| لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/45850 |