او در تاریخ هشتم آبانماه ۱۳۵۷، در شهر قم بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید.
در ادامه وصیتنامه شهید والامقام را میخوانید.
با درود فراوان بر منجی عالم بشریت حضرت حجت بن الحسن و نائب بر حقش خمینی بتشکن و ملت قهرمان و ایثارگر ایران.
و لا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیا عند ربهم یرزقون
مپندارید آنان که در راه خدا کشته شدهاند مردهاند؛ بلکه زنده بوده و نزد پروردگارشان روزی داده میشوند.
پدر عزیزم!
زمانی که امام، این ابراهیم زمان به قم مشرف شدند، سلام مرا، این سرباز جانباز خمینی را به امام برسان و بگو تا جایی که توانستم در راه پیروزی انقلاب و هر چه بیشتر برملاکردن جنایتهای خاندان کثیف پهلوی و در راه ارشاد و هدایت برادرانمان یکلحظه از پای ننشستم.
تو که با صحبتها و نوازشها مرا بزرگ نمودی، از زحمات گرانقدر سپاسگزارم و امیدوارم که مرا عفو بفرمایی.
پدر و مادر عزیز و مهربانم!
شما میدانید فرزندان نزد والدین امانتی بیش نیستند؛ اکنون این امانت در راه انقلاب حسینی به رهبری خمینی قرار گرفته است.
اگر سعادت باشد که جانش در این راه شهید گردد، خون پاکش نهال انقلاب و اسلام را آبیاری خواهد کرد.
مادرم!
از تو میخواهم زینب وار زندگی کنی و هرگز در شهادت من اشک نریز؛ زیرا دشمنان از این اشک تو شادمان میشوند.
در آخر سلام مرا به برادران و خواهرانم برسانید و به ایشان بگویید راه مرا ادامه بدهند؛ کلیه اقوام را سلام میرسانم.
و اعتصمو به حبل الله جمیعاً و لا تفرقوا «چنگ بزنید به ریسمان الهی و متفرق نشوید»؛ به امید پیروزی انقلاب اسلامی ایران و استقرار حکومت عدل علی به رهبری خمینی.
لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/47390 |