بدن جوان قمی که مرگمغزیشده بود به بیماران اهدا شد.
به گزارشپایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» در اسلام نسبت به جایگاه والا و ارزشمند نجات جان انسانها بسیار سفارش و تأکید شده است. یکی از این اقداماتی که انسانی میتواند جان انسان دیگری را نجات دهد مسئله «اهدا عضو» است. اهدای عضو اقدامی خداپسندانه، تصمیمی زندگیبخش و تبلور ایثار و نوعدوستی بوده و جلوهای زیبا از فرهنگ ایثار و فداکاری است.
نخستین پیوند انجام شده در ایران در سال ۱۳۱۴ خورشیدی و با پیوند قرنیه شروع شد و پس از آن پیوند کلیه در سال ۱۳۴۷ خورشیدی انجام گرفت، همچنین پیوند مغز استخوان در سال ۱۳۶۹ خورشیدی، پیوند قلب و کبد در سال ۱۳۷۲ خورشیدی، پیوند ریه در سال ۱۳۷۹ خورشیدی و در نهایت پیوند روده و پانکراس در سال ۱۳۸۵ خورشیدی صورت پذیرفت.
پیوندهای متداول عبارتند از کلیهها، قلب، کبد، پانکراس، روده، ریه، استخوان، مغز استخوان، پوست و قرنیه؛ همچنین برخی از ارگانها و بافتها را میتوان زمانی که شخص اهداکننده زنده است به شخص دیگری پیوند زد؛ مانند یکی از کلیهها و بخشی از کبد اما در بیشتر موارد اهدای عضو زمانی صورت میگیرد که فرد اهداکننده در قید حیات نباشد.
اقدام خداپسندانه خانواده یکی از پرسنل متوفی دادگستری قم
از همین رو چند روز قبل مرحوم صیادی از پرسنل دادگستری سلفچگان در حین تردد بین قم و سلفچگان که برای مأموریت کاری صورتگرفته بود تصادف کرده و در بیمارستان بستری میشود. اما متأسفانه به علت شدت جراحات دچار مرگ مغزی میشود.
بعد از حصول اطمینان و اعلام پزشکان از مرگ مغزی، خانواده مرحوم در اقدامی خداپسندانه، ایثارگرایانه، فداکارانه و انساندوستانه اعضای بدن این مرحوم را اهدا کردند.
خانواده مرحوم صیادی در یک معامله معنوی با خداوند متعال، اعضای بدن ایشان را اهدا کردند تا به زندگی چند انسان دیگر حیات دوباره ببخشند.
روزانه بیماران زیادی به دلیل نیاز مبرم به پیوند عضو و نرسیدن بهموقع عضو اهدایی جان خود را از دست میدهند، این در حالی است که یک بیمار مرگ مغزی میتواند پیامآور امید و زندگی باشد و جان ۸ بیمار را نجات دهد.
هر فرد مرگ مغزی درصورتیکه خانوادهاش خیلی زود برای اهدای عضو رضایت دهند، میتواند جان حداقل هشت تا ۵۳ نفر را نجات دهد؛ بر اساس آمارها، هر ۱۰ دقیقه یک نفر به فهرست انتظار برای پیوند عضو اضافه میشود و هر دو ساعت یک نفر بهخاطر نرسیدن عضو پیوندی جان خود را از دست میدهد.
این در حالی است که باید در کنار توسعه زیرساختها و بسترهای لازم برای پیوند عضو، فرهنگسازی و اطلاعرسانی اقناعی در راستای تشویق خانواده بیماران مرگ مغزی برای انجام این امر خداپسندانه و نوعدوستانه صورت بگیرد.