بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و با درود سلام بر یگانه منجی عالم بشریت امام‌زمان و نایب بر حقش امام خمینی و با درود سلام بر خانواده شهدا و مفقودین و با سلام بر مجروحین و معلولین جنگ تحمیلی:
این جانب محمّدرضا افشار فرزند حسین، متولّد ۱۳۴۸ اعزامی از قم وصیت‌نامه خود را آغاز می‌کنم.
پدر و مادر عزیزم، من یک امانتی بیش در دست شما نیستم و امانت هم باید به صاحبش داد. مادرم اگر من لیاقت شهیدشدن را داشتم و شهید شدم برای من گریه نکنید، اگر هم گریه می‌کنید برای علی‌اکبر و علی‌اصغر امام حسین گریه کنید، بعد هم اگر خواستی گریه کنید در جمع گریه نکنید.
از شما هم پدر بزرگوارم، می‌خواهم که اگر می‌خواهید خدا و بعد من از شما راضی باشم از خرج‌های بیهوده خودداری کنید و از شما ای برادرم جواد و هادی و مهدی می‌خواهم که راه مرا ادامه دهی و با درس‌خواندن مشت محکمی به دست امریکا بزنی.
و از تو ای خواهرم می‌خواهم، حجابت را حفظ کنی، چون حجاب تو کوبنده‌تر از خون سرخ من است و از شما ملّت شهیدپرور می‌خواهم که نمازجمعه را ترک نکنید. حرف امام، حرف امام‌زمان (عج) است و حرف امام‌زمان حرف خدا، بنابراین حرف امام مقدّم است و دیگر در آخر از امت شهیدپرور می‌خواهم که مرا حلال کنید.
راستی برای من یک مقدار پول رد مظالم از پول‌های خودم بدهید و از همه حلالیت بطلبید.
انتهای پیام/
| لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/48846 |