سید ناصر با شرکت در جبهههای خونین هشت سال دفاع مقدس در تاریخ یازدهم آبانماه ۱۳۶۱، در جبهه عین خوش به درجه رفیع شهادت نائل گشت.
در ادامه زندگینامه این شهید والامقام را از زبان مادر شهید میخوانید.
دوساله بود که واقعه خرداد ۴۲ روی داد و به گفته امام او یکی سربازان امام بود که در گهواره خوابیده بود.
کودکی را پشت سر گذاشت؛ در سال ۱۳۴۶ در دبستان بدر مشغول به تحصیل شد؛ دبستان را با موفقیت تمام
کرد.
بچه خوب، سربهراه و بیآزار بود و همه مربیان از او راضی بودند.
در سال ۱۳۵۲ در دبیرستان امام صادق «حکیم نظامی» به درسش ادامه داد تا سال ۱۳۵۷ با شروع انقلاب به پیروی از امام امت به همراه با مردم در تظاهرات و راهپیماییها شرکت میکرد و از طرفداران راستین امام بود تا انقلاب به پیروزی رسید.
در روز ورود امام یکی از جانبرکفان کمیته استقبال از امام به تهران رفت و در آن جا فعالیت داشت؛ بعد از پیروزی انقلاب به درسش ادامه داد و در کنکور سراسری شرکت کرد و با قبولی سال ۱۳۵۸ در دانشگاه فردوسی مشهد در رشته ریاضی دبیری مشغول تحصیل شد.
پس از چند ماه با شروع انقلابفرهنگی و تعطیلشدن دانشگاه به گنبد رفت و در جهاد سازندگی در هیئت هفتنفره فعالیت چشمگیری داشت.
با شروع جنگ تحمیلی توسط عراق سر از پا نشناخته راهی جبهه شد و در خرمشهر مشغول پاسداری از دین و کشور اسلامی شد.
شهید سید ناصر طاهری، ضمن انجاموظیفه نامه فرستاد و نوشت: میخواهم پس از برگشتن ازدواج کنم؛ چون ازدواج نصف دین است و من دینم ناقص است؛ دختری متدین و باایمان برای او در نظر گرفتیم و ازدواج کرد.
دوباره به گنبد رفت و با رسیدگی به کارها با شهادت برادرش مهدی به قم برگشت. خیلی ناراحت بود که چرا از او که کوچکتر از اوست عقبمانده که باز با توسل به اینوآن به جبهه رفت و در عملیات رمضان مجروح شد.
بعد از چند روزی بستری بودن به قم و بعد از یک ماه که کمی حالش بهتر شد از ناحیه گردن در تاریخ یازدهم مهرماه ۱۳۶۱ برای آخرین بار، بار سفر بست.
وی بعد از دو ماه که در جبهه بود، در عملیات محرم در منطقه عین خوش به درجه شهادت نائل شد.
لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/52348 |