شهادت در فرهنگ شیعی، اوج عروج اختیاری به سوی خداوند است؛ انتخابی آگاهانه که امام حسین (ع) و یارانش آن را به بشریت آموختند. این مفهوم در ایران پس از انقلاب اسلامی، از گفتمان صرفاً عاطفی به الگوی رفتاریِ فعال در صحنه اجتماعی - سیاسی تبدیل شد.
دفاع مقدس هشتساله، گواه زنده این تحول بود: هزاران جوان ایرانی با الهام از عاشورا، با اشتیاقی بینظیر به میدان جهاد شتافتند و شهادت را بر زندگی ذلتبار ترجیح دادند. این پدیده، تنها یک تاکتیک جنگی نبود، بلکه بیانگر عمق باور به حیات طیبه در پرتو شهادت بود.
جهاد در مکتب اهلبیت (ع)، پاسخی فعال به ستم سیستماتیک است. ماه محرم هر سال این پیام را زنده میکند که سکوت در برابر ظلم، همدستی با ظالم است. مردم ایران با درک این منطق، دشمنی ذاتی خود با رژیم صهیونیستی و دولت آمریکا را نه از موضع کینه، بلکه بر پایه مبارزه با اشغالگری، نژادپرستی و سلطهگری بنا نهادهاند.
صهیونیسم بهعنوان نماد اشغال سرزمینهای اسلامی، کشتار مردم مظلوم فلسطین و توهین به مقدسات، در تقابل کامل با آموزههای عاشورایی است.
آمریکا نیز با حمایت بیقیدوشرط از رژیم صهیونیستی، تحریمهای کُشنده علیه ملت ایران و دخالتهای نظامی در منطقه، خود را بهعنوان قدرت استکباریِ مدرن معرفی کرده است.
روحیه جهادیِ ریشهدار در فرهنگ عاشورایی، ملت ایران را فراتر از اختلافهای قومی یا سیاسی، حول محور "مقاومت در برابر ظلم" متحد ساخته است. حضور پرشور مردم در راهپیماییهای عظیم ضدصهیونیستی (مانند روز قدس) و شعارهای یکپارچه علیه سیاستهای آمریکا، تجلی عینی این وحدتِ مبتنی بر آرمانهای حسینی است. این اتحاد، سدی آهنین در برابر پروژههای تفرقهافکنی دشمنان ایجاد کرده است.
فرهنگ شهادتطلبی و جهاد دوستیِ ریشه گرفته از محرم، امتیاز ممتاز ملت ایران در میدان مبارزه با استکبار است. این روحیه که در گفتمان انقلاب اسلامی و رهنمودهای رهبری معظّم انقلاب تداوم یافته، نه یک انتخاب موقت، بلکه جزء لاینفک هویت ملی - دینی ایرانیان است. تا زمانی که ظلم صهیونیستها در فلسطین ادامه دارد و استکبار جهانی به سرکردگی آمریکا به فشار علیه ایران اصرار میورزد، مردم ایران با اقتدا به امام حسین (ع)، آمادگی خود برای جهاد و شهادت را بهمثابه عالیترین افتخار حیات خویش اعلام میدارند.
نویسنده: علی موسوی استاد حوزه و دانشگاهلینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/54479 |