وی ادامه داد: دانشگاه‌ها منبع تولید دانش، ایده‌های نو و نیروی انسانی متخصص هستند. صنعت، موتور محرکه اقتصاد، محل تبدیل ایده به محصول و ایجاد اشتغال است. وقتی این دو در سیلوهای جداگانه فعالیت کنند، جامعه دچار شکاف مهارتی می‌شود؛ فارغ‌التحصیلان بدون مهارت‌های عملی وارد بازار کار می‌شوند و صنعت از نوآوری و نیروی کار آماده بهره محروم می‌ماند.
کارشناس مسائل اقتصادی اضافه کرد: پیوند این دو، چرخه‌ای از تولید دانش، تبدیل به فناوری، تولید ثروت و توسعه زیرساخت‌ها ایجاد می‌کند که مستقیماً کیفیت زندگی مردم را ارتقا می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: در صورت عدم ارتباط بین دانشگاه و صنعت پیامدهای منفی دارد. یکی از این پیامدها فرار مغزها است. دانشجویان مستعد، عدم تطابق آموزش با نیاز بازار یا نبود فرصت‌های کاربردی تحقیق در وطن را می‌بینند و جذب کشورهایی می‌شوند که این پیوند قوی‌تر است.
استاد دانشگاه ادامه داد: پیامد بعد واردات بی‌رویه فناوری است. صنعت ما به‌جای حل مسائل بومی با کمک دانشگاه، به راه حل‌های خارجی پرهزینه و گاه نامناسب وابسته شده است. ارزبری و وابستگی فناوری نتیجه آن است.
وی افزود: پیامد بعدی عدم عملیاتی شدن پایان‌نامه‌ها و مقالات ارزشمند دانشگاهی که می‌توانند مشکلات صنعتی را حل کنند. اغلب در کتابخانه‌ها بایگانی می‌شوند و به مرحله تجاری‌سازی نمی‌رسند.
رضایی در ادامه با اشاره به کاهش بهره‌وری صنایع به عنوان پیامد بعدی، بیان کرد: صنایع بدون بهره‌گیری از نوآوری‌های دانشگاهی، در رقابت جهانی عقب می‌مانند و کیفیت محصولات لطمه می‌بیند.
دانشگاه و صنعت؛ دو بال پیشرفت جامعه
کارشناس مسائل اقتصادی در ادامه با اشاره به راهکارهای کلیدی برای ایجاد ارتباط و پیوند بین دانشگاه و صنعت، گفت: تشکیل کمیته‌های مشترک دانشگاه و صنعت، تشکیل دروس مشترک دانشگاه و صنعت، کارآموزی و کارورزی اجباری و هدفمند نه به صورت فرمالیته، مراکز رشد و پارک‌های علم و فناوری، تسهیل در حضور اساتید در صنعت و استادکاران در دانشگاه‌ها، پروژه‌های تحقیقاتی مشترک و همچنین قوانین حمایتی و مشوق‌های مالیاتی از جمله این راهکاری‌های کلیدی در این مسیر است.
وی با اشاره به نقش دولت، تصریح کرد: دولت نه تنها به عنوان سیاست‌گذار و تسهیلگر قانونی، بلکه به عنوان بزرگ‌ترین مشتری می‌تواند تأثیر شگرفی بگذارد. وقتی دستگاه‌های دولتی، اولویت خرید خود را به محصولات و خدمات نوآورانه حاصل همکاری دانشگاه و صنعت داخلی بدهند، تقاضای قدرتمندی ایجاد می‌کنند.
رضایی ادامه داد: دولت باید میزگردهای دائمی برای شناسایی چالش‌های ملی و هدایت پژوهش‌های دانشگاهی به سمت حل آن‌ها برگزار کند.
وی تأکید کرد: آینده متعلق به کشورهایی است که اقتصاد دانش‌بنیان را سرلوحه قرار دهند. این اقتصاد بدون پیوند ناگسستنی دانشگاه و صنعت محقق نمی‌شود.
استاد دانشگاه اذعان کرد: اگر دیوار بین صنعت و دانشگاه را برداریم، شاهد جهش در تولید ملی، ایجاد اشتغال باکیفیت، کاهش وابستگی فناورانه، افزایش صادرات محصولات با ارزش افزوده بالا و در نهایت ارتقای رفاه عمومی و اقتدار ملی خواهیم بود.
انتهای خبر/160
| لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/54512 |