امام علی (ع) در حکمت ۱۱۶ نهج‌البلاغه مؤمنان را نسبت به آزمایش‌های الهی هشدار داد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» امام علی (ع) در حکمت ۱۱۶ نهج‌البلاغه به هشدار از آزمایش‌های الهی پرداخته و فرمودند؛  وَ قَالَ (علیه‌السلام): کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْإِحْسَانِ إِلَیْهِ، وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ، وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ؛ وَ مَا ابْتَلَى اللَّهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْإِمْلَاءِ لَهُ.

و فرمود (ع): بسا کسی که با احسان و نعمت خداوندى کم‌کم به عذاب او نزدیک شود. با پوشیده داشتن گناهش فریب مى‌خورد و از این که، مردم او را به نیکى یاد مى‌کنند، فریفته شود. خداوند، هیچکس را به چیزى چون مهلت دادن به او، نیازموده است.

امام علیه‌السّلام (درباره آزمایش بندگان) فرموده است؛

۱- بسا کسی که باحسان و بخشش (خداوند) به‌ او کم‌کم به عذاب و کیفر نزدیک شده (چون هر چند خدا به او احسان کند او به نافرمانى بیفزاید و کفران کند)

۲- و بسا کسی که به جهت گفتار نیک (مردم) درباره او در فتنه و سختى افتاده (چون خود پسندى او را از سپاسگزارى نعمت‌هاى خدا که از جمله آن‌ها گفتار نیک مردم است درباره او باز مى‌دارد و به عذاب و سختى گرفتار مى‌شود.

۳- و خداوند کسی را مانند مهلت دادن او (در دنیا) آزمایش ننمود (زیرا نعمت زندگى بزرگ‌ترین نعمتى است که بنده به آن آزمایش می‌شود).

منبع: نهج‌البلاغه

انتهای خبر/