مروری بر رسانههای جریان اصلاحات نشان میدهد آنها در دهههای ۸۰ و ۹۰، دو سیاست کاملاً متفاوت را نسبت به حضور بانوان در استادیوم، اتخاذ کردهاند.
به گزارش
پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، روزنامه های اصلاح طلب که امروز خود را حامی پر و پا قرص ورود زنان به ورزشگاهها معرفی می کنند، روزگاری مخالف جدی و شدید این موضوع بودند. اما چگونه است که به یکباره اصلاح طلبان متحول شده و از یک مخالف به یک حامی بدل شدهاند.
با بازخوانی ماجرای مخالفت اصلاح طلبان با این موضوع می توان تا حدود زیادی به علت این چرخش 180 درجه اصلاحات پی برد.
مروری بر رسانههای جریان اصلاحات نشان میدهد آنها در دهههای ۸۰ و ۹۰، دو سیاست کاملاً متفاوت را نسبت به حضور بانوان در استادیوم، اتخاذ کردهاند.
روزنامه های اصلاح طلبی که مخالف جدی ورزشگاه رفتن زنان بودند
روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد که امروز با تیتر «بازی دو سر برد» خود را حامی ورزشگاه رفتن دختران معرف می کند، روزگاری مخالف جدی این امر بود.
در دوره ریاست جمهوری پیش از روحانی در یکی از شمارههای همین روزنامه در چند مطلب به ورود زنان به ورزشگاه و دستور محمود احمدینژاد در این راستا اعتراض شده بود و این روزنامه در تیتر یک و هم در سرمقاله با عنوان « یک دست دستور چند اشکال» نسبت به این واکنش منفی نشان داده است.
روزنامه آفتاب یزد در صفحه نخست خود در تاریخ ۷ اردیبهشت ۹۴؛ یعنی چند روز پس از دستور احمدینژاد، تیتر یک خود را به مخالفت با این موضوع اختصاص میدهد و در سرمقاله خود مینویسد: «... بعضی ایرادهای شکلی بر این دستور میبینیم که احتمالا در ذهن عدهای از مخاطبان روزنامه نیز وجود دارد، یکی از این ایرادها، میزان اولویت این دستور میباشد... بدون اغراق میتوان گفت کماهمیتترین خواسته اصلاحطلبان نیز در مقایسه با دستور اخیر رئیسجمهور، از اولویت بیشتری برخوردار بود».
آفتاب یزد در ادامه، دومین اشکال بر دستور رئیسجمهور وقت را «بیتوجهی به دیدگاه کارشناسان مستقل اجتماعی، مذهبی و سیاسی» میداند و اینطور نتیجهگیری میکند: «میتوان به قاطعیت ادعا کرد که دستور اخیر حتی دغدغه یک درصد جمعیت کشور نبوده است و از این جهت سرگرم ساختن جامعه به آن و مشغولسازی سیاستمداران و شخصیتهای ذینفوذ به آن به هیچوجه مصلحت نیست.»
این روزنامه، چند روز بعد، با تیتر «دستور غیر شرعی احمدینژاد، شعری که در قافیه آن ماندهاند» خواستار برخورد تندتر مراجع تقلید با دستور احمدینژاد میشود.
حالا روزنامه اصلاح طلب آفتاب یزد با عکسی از خوشحالی زنان در ورزشگاه آزادی روی پیشخوان روزنامه فروشی ها ظاهر شده و می نویسد: « تیم ملی ایران توانست کامبوج را با نتیجه 14 بر صفر شکست دهد و زنان نیز توانستند بدون ایجاد مشکلی به ورزشگاه بروند.»
از روایت آزادی تا اولویت هایی که فراموش شده است
روزنامه شرق نیز در یادداشتی با عنوان «وقتی کسی گرسنه است به او چیپس تعارف کنید»، با اشاره به دستور احمدینژاد مینویسد: «یقیناً ایشان میدانند که ورزشگاه رفتن از جنس تفریح و سرگرمی است و وقتی در کشوری زندگی میکنیم که برای تفریح و سرگرمی چند هزار دختر نوجوان، شجاعانه به میدان میآیند و دستورالعمل صادر میکنند، انتظار غیرواقعی نخواهد بود اگر توقع داشته باشیم برای مسائل حیاتی زنان و حقوق مسلّمی که به سرنوشت، حیات و ممات میلیونها زن مربوط میشود و شکستنش نیاز به جسارتهایی از این دست دارد نیز چشم انتظار دستورالعملی دیگر باشیم. وقتی کسی گرسنه است، نباید به او چیپس تعارف کرد.»
روزنامه اصلاح طلب شرق نیز با تیتر «روایت آزادی» به طور مفصل به سراغ حضور زنان در بازی ملی ایران با کشور کامبوج رفت.
درحالی اصلاح طلبان به طور کاملا القا شده ای سعی دارند ورزشگاه رفتن زنان را به عنوان اولویت اول بانوان ایران زمین نشان دهند و بر روی آن مانور رسانه ای می دهند که خودشان نیز اذعان می کنند که اولویت های زنان موضوعات دیگری است. اما به هر جهت با داغ کردن این موضوع به نوعی فیک و جعلی سعی کردند نشان دادند که به مطالبات زنان آگاه و همچنین برای رسیدن به آن دغدغه دارند.
روزنامه اعتماد هم با تیترهای منفی به استقبال دستور رئیس دولت نهم درباره ورود بانوان به استادیوم میرود.
حالا «شهیندخت مولاوردی»، فعال زن اصلاح طلب در روزنامه ایران نوشت که «اکنون حفاظت و پاسداری از این دستاورد مهم است».
امروز تیتر یک اغلب روزنامههای اصلاحطلب حضور زنان در ورزشگاه بود و به این رویداد روزنامههای ایران، سازندگی، هفت صبح، آرمان ملی، آفتاب یزد، شرق، ابتکار، اطلاعات، دنیای اقتصاد و همشهری بهطور ویژه پرداختهاند.
جالب اینجاست که اصلاح طلبان به طور کاملا سیاسی به ماجرای ورزشگاه رفتن زنان نگاه می کنند. زمانی که این ماجرا برای آنان سود و فایده سیاسی داشته باشند، قطعا طرفدار آن می شود اما وقتی می بینند که چنین مواردی از سوی دیگران در حال اجراست به مخالف جدی آن بدل می شوند. اصلاح طلبان به نوعی به طور ابزاری در حال استفاده از شعارهای زنان هستند تا ضعف عملکردی خود را با این ترفند پوشش دهند.
به نظر میرسد در شرایطی که دولت روحانی در تحقق وعدههای خود در حوزه زنان چون «اشتغال»، «خدمات بیمهای» و «حضور زنان در جایگاه وزارت» ناکام مانده، جازدن حضور زنان در ورزشگاه به عنوان دستاورد، بهترین سرپوش برای ناکامی ها باشد.
انتهای پیام/