بعد از تسلیت رهبر انقلاب به این خانواده که برای چندمینبار صورت میگرفت، آنها دو مطلب را به آقا میگویند: گلایه از اینکه کار ما خوب دنبال نمی شود و با عناصر سطح بالا برخورد نمی شود. رهبر انقلاب علاوه بر آنچه قبلاً انجام شده بود، از مسئولین دفترشان میخواهند مسئله را پیگیری کنند.
و امّا دوّمین ناراحتیشان را اینگونه مطرح می کنند: عدّهای اهانتهایی به شما روا می دارند و این تحمّلش برای ما سخت است و ما را زجر می دهد. آقا متذکّر می شوند که آدم اگر خودش را به این چیزها مشغول کند از مبانی و اصول دور می شود. ما دنیا را تکان دادیم، انقلاب همان خطّی را که شروع کرده تداوم می دهد و هنوز دنیا را تکان می دهد. اینکه گفته می شود مثلاً مرگ بر فلان، برای ما بد نیست و چیز تازهای هم در انقلاب نیست. منافقین تابلوهایی را علیه امام بر سر چهارراهها نصب می کردند. من خدمت امام رسیدم. به امام گفتم بد نیست بهجای این دروغپردازیهایی که درباره شما می کنند بعضی از این شعارهای مرگ بر فلان را برای تعدیل نفس، علیه ما سر دهند. این فحشها برای نفس ما خوب است.
لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/14867 |