امامزاده شاه سید علی، آشنای دیرینه همه قمی ها است که بارها و بارها از مقابل حرمش گذشته و شاید کمتر پی به این موضوع برده باشیم که این آشنای قدیمی مان نوه قمر بنی هاشم است هم او که دل برای زیارتش بال و پر می زند.
به گزارش
پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، محبت خالصانه ام حضرت البنین(س) به اهلبیت و نیز شهادت فرزندانش در رکاب سیدالشهدا علیهالسّلام موجب شده تا شیعیان برای او جایگاهی والا و ارزشی ویژه قائل باشند و از او نزد خدا شفاعت طلبند.
ثمره ازدواج حضرت ام البنین(س) با حضرت علی علیهالسّلام ، فرزندانی به نامهای عباس ۳۴ساله، جعفر ۲۹ساله، عبدالله ۲۵و عثمان ۲۱ساله که همگی در کربلا به شهادت رسیدند.
نسل امام علی علیهالسّلام از همسرش ام البنین(س) تنها از طریق عبیدالله بن عباس(ع) استمرار یافت.
در ایران، شماری از تبار حضرت ابوالفضل(ع)دارای آرامگاه و بارگاه هستند و مردم به زیارت آنان میروند. امامزاده سید (شاه سید علی) در قم از آن جمله است که نسب او را این گونه گزارش کردهاند: علی بن ابراهیم بن جعفر بن عباس بن امیر المؤمنین.
مردم قم اردات ویژهای به این امامزاده دارند و طبق فرموده آیت الله مرعشی، امامزاده سید علی(ع)، ابوالفضل قمیها است.
وی سیدی جلیل القدر، عظیم الشأن و بسیار بزرگوار و به صاحب کرامات مشهور و معروف است که بسیار مورد توجه اهالی قم و توابع بوده و مرکز اجتماع و محل نذورات صاحبان حاجت قرار دارد. ایشان معروف به شاه سیدعلی می باشد.
البته بیشتر نوادگان حضرت عباس(ع) در عربستان و کشورهایی مانند عراق، مصر، اردن و ترکمنستان پراکندهاند که از ایشان برخی در دانش و ادب و شعر و حدیث سرآمد دوران خویش بودهاند.
استاد بندانی پژوهشگر تاریخ اهل بیت(ع) درباره ازدواج ابالفضل العباس می گوید: قمر بنی هاشم در سن ۲۰ سالگی با لبابه دختر «عبیدالله بن عباس»، پسر عموی پیامبر(ص) ازدواج کرده که حاصل این ازدواج دو فرزند به نام های عبیدالله و فضل است که امامزاده شاه سید علی از فرزندان حضرت عبیدالله و نوادگان حضرت ماه است.
مرحوم عباس فیض در دومین جلد از کتاب گنجینه آثار قم درباره این امامزاده نوشته است: ایشان همچون پدران خود فضل و علم شجاعت را از عباس بن علی بن ابیطالب به ارث برده بود. امامزاده سیدعلی نویسنده کتاب جعفریات است که از دوره کامل فقه به شمار می رود. امامزاده سیّد علی در شهر قم ازدواج کرد که حاصل این ازدواج پنج دختر و هفت. پسر به نامهای محمد، حسین، احمد، حسن، طاهر، ابوالقاسم حمزه و اسماعیل است.
امامزاده سیدعلی، نوزده پسر داشت، از جمله فرزندی به نام عبیدالله که فردی شجاع و از علمای بزرگ بود که در حقش فرموده اند “کان من علماء آل علی”، در مصر سنه ۳۱۲ ه.ق وفات نمود و اوست مؤلف کتاب “جعفریه” در فقه اهل بیت و خطیب ص ۲۴۶ از ج ۱۰ در تاریخ بغداد و صاحب ریاض العلما در جلد ثالث از قسم اول او را ذکر فرموده و فرموده اند که کتاب “جعفریه” غیر از “جعفریات” معروف است.
بنای امامزاده در جهت شمالی شهر و منتهی الیه کوی جدید خارجی دروازه ری قم واقع شده و دارای بقعه، گنبد، رواق، ایوان، صحن، آب انبار و الحاقات دیگر است. بنای بقعه از داخل به صورت هشت ضلعی مختلف الاضلاع است که در جهات اصلی، چهار شاه نشین دارد که از هر یک دری به خارج گشوده می شود. در جهت جنوبی بقعه، ایوانی به ارتفاع 7 متر با ازاره کاشی کاری و جدار سفیدکاری و پوشش رسمی بندی و کاشی کاری تزئین شده است. در دو جانب ایوان، دو حجره و بر فراز آنها، غرفه های زیبایی مزین به کاشی کاری وجود دارد. در زیر گنبد، ضریح و مرقدی قرار دارد. مرقد از پنج جها با کاشی های خشتی عصر فتحعلی شاه پوشیده شده و دارای کتیبه ای متضمن نسب نامه امامزاده است. بر فراز بنا، گنبدی است شلجمی، سراپا آراسته به کاشی های گره سازی الوان به ارتفاع و قطر 7 متر با گردنی استوانه ای مزین به کاشی کاری معقلی با آجر و کلوکی و کاشی گرهی که در سال 1342 بازسازی و کاشی کاری شده است.
امامزاده در بلوار ۱۵ خرداد قم، در میدان شاه سید علی(ع) واقع است.