حجت الاسلام والمسلمین خواجوی با اشاره به فراز و نشیب های زندگی ابوطالب گفت: موضوع زندگی ابوطالب (ع) یکی از مباحث جدی و پرتنش در تاریخ اسلام و تاریخ نگاران وحتی مستشرقین را به تفحص در شخصیت و زندگی ایشان علاقه مند کرده است.
وی افزود: در طول تاریخ همواره برخی از دشمنان سعی کرده اند با کم کاری درمعرفی این شخصیت بزرگوار و یا با جسارت های خود نسبت به حضرت ابوطالب(ع) عقده گشایی کنند، اما ابعاد شخصیتی ایشان آنچنان واضح وروشن است که دستشان کوتاه است.
حجت الاسلام والمسلمین خواجوی اظهار داشت: بر مبنای نظام معرفتی ما ظرفی که اهل بیت(ع) در آن پروش یافته اند از ابتدا پاک و طاهر بوده است و این عبارت زیارت وارث که می فرماید:«اشهد انک کنت نورا فی الاصلاب الشامخه و الارحام المطهره» بیانگر این اصل مهم است و ابوطالب نیز یکی از تجلی گاه های این اصلاب شامخه است.
وی تصریح کرد: پیامبر پدران خود و ابوطالب را ابراهیمی و اهل ایمان می داند و در مقاطع گوناگون بر ایمان آن ها بویژه ابوطالب تأکید دارد.
این استاد حوزه و دانشگاه تأکید کرد: در بحث پیرامون شخصیت ابوطالب (ع) با مخالفان، باید محور را توحید گذاشت و از بحث های جدلی پرهیز کرد، چرا که اگر جنبه توحیدی شخصیت ابوطالب روشن شود دیگر جایی برای جدل نمی ماند.
حجت الاسلام و المسلمین خواجوی اظهار داشت: برای دریافتن نقش ابوطالب در انقلاب پیامبر باید به سراغ سوره واقعه برویم که در این سوره مقربان را کسانی می داند که السابقون اند و چه کسی از ابوطالب پیشرو تر داریم.
وی افزود: نقل های تاریخی متعدد وجود دارد که ابوطالب شهادت به پیامبری پیامبر می دهد در شرایطی که پیامبر در طفولیت بود و عصا ودیگر نشانه های پیامبری را ابوطالب به پیامبر داد و اگر اهل ایمان نبود شایستگی این را نداشت تا این ارثیه انبیاء را در اختیار بگیرد.
حجت الاسلام والمسلمین خواجوی گفت: ابوطالب (ع) در بدترین شرایط از پیامبر دفاع کرد و از هیچ تلاشی برای به ثمر رسیدن انقلاب پیامبر فروگذار نکرد و از جان و مال خود برای این انقلاب هزینه کرد.
وی بیان داشت: تجلی این دفاع و حمایت از پیامبر(ص) در ماجرای شعب ابیطالب است که در آن محدودیت هایی بسیار سختی بر پیامبر(ص) و یارانش بار می شود و این خدیجه(س) و ابوطالب(ع) هستند که با مال و جان خود به یاری ایشان می شتابند.
این استاد حوزه و دانشگاه گفت: یکی از کسانی که پیامبر تا آخر عمر وقتی نام او برده می شد حضرت گریه می کرد اگر ابوطالب در مدینه زنده بود شاید بسیاری از اتفاقات تلخ مدینه اتفاق نمی افتاد و اینکه در روایات ما از وی به اصحاب کهف تعبیر می شود نشان از جایگاه بلند ایشان دارد.
وی افزود: رهبر معظم انقلاب در تعبیری اشبه دوران ها به دوره پیامبر(ص) را دوران امام خمینی (ره)، و اشبه دوران ها به دوران امام علی(ع) را دوران خودشان برمی شمرد و در واقع در دوران امام (ره) بود که برخی بازاریان ما به تأسی از ابوطالب(ع) به یاری خانواده های زندانیان در بند رژیم ستمشاهی می رفتندو یا در بعد از انقلاب خانواده های بسیجیان حاضر در جبهه ها را حمایت کردند.
حجت الاسلام والمسلمین خواجوی گفت: به نظر می رسد ما باید با استفاده از شخصیت ابوطالب(ع) به تولید فیلم و سریال و انیمیشن بپردازیم چرا که جوانی او برای جوانان ما و پیری وی برای پیران ما درس آموز است.
در ابتدای این نشست حجت الاسلام حائری دبیر علمی نشست با اشاره به مظلومیت حضرت ابوطالب(ع) گفت: حتی در بین شیعیان نیز چنان که شایسته است به شخصیت ایشان پرداخته نشده و نگاه به ایشان یک نگاه منفعلانه و حداقلی است و نگاه نو ما به این شخصیت این است که او را به عنوان یک الگو درعرصه های مختلف انقلاب معرفی کنیم.
لینک مطلب: | http://qomefarda.ir/News/item/22891 |