به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، حجت الاسلام و المسلمین امیر عسگری کارشناس و پژوهشگر مذهبی،  درباره ساختار وجودی انسان گفت: وجود انسان از دو بعد روح و جسم تشکیل شده است که هرکدام نـیاز‌های خـاص خود را دارد. ساختار روح و جسم به گونه‌ای بـه هـم آمیخته شـده‌اند که جدایی بین این دو ممکن نیست و توجه بیش از حد به هر کدام باعث از هم گسستگیشان می‌شود و آدمی را آزرده خاطر می‌کند.

وی افزود: در حدیث گهرباری از امیرالمومنین (ع) نقل شده است: «الحـسد یضنى الجسد»؛ حـسد، بـدن را رنجور می‌سازد، در این کلام به خوبی ارتباط بین فضایل و رذایل اخلاقی در وجود انسان به نمایش در می‌آید و تاثیر این دو نمایان می‌شود.

 

آمـوزش مسائل عبادی

این کارشناس مذهبی ادامه داد: حضرت زهرا (س)، اسوه و الگوی تمام زنان عالم در زندگی شخصی خود، جایگاه خـاصی بـرای عبادت خداوند قـائل بودند. در توصیف عبادت ایشان آمده است: «مَا کَانَ‏ فِی‏ هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ أَعْبَدُ مِنْ‏ فَاطِمَةَ کَانَتْ‏ تَقُومُ‏ حـَتَّى‏ تَوَرَّم» در بین امّت اسلام، هیچ کس عابدتر از فاطمه نبود.، او آن قدر براى راز و نـیاز و نـماز خـواندن بر روى پاهایش مى‌‏ایستاد که پاهایش ورم می‌کرد.

حجت الاسلام عسگری تصریح کرد: هنگامی که در خانه یک برنامه خاص اجرا می‌شود، این کار باعث تحریک حس کنجکاوی کودکان می‌شود و در نتیجه فرزند به کسب اطلاعات بیشتر در آن زمینه می‌پردازند. حس کـنجکاوی انـگیزه درونی برای یادگیری است که در امر آموزش بسیار مؤثر خواهد بود. این روش الگو سازی با رفتار در سیره حضرت زهرا (س) به خوبی قابل درک و مشاهده است.

وی تاکید کرد: این نوع تربیت با رفتار و بدون گفتار تکراری که باعث رنجیدن خاطر شود، عامل بر انگیخته شدن حس کنجکاوری در کودک می‌شود و در نهایت این کودک در دوران جوانی و نوجوانی به خوبی با امور معنوی انس پیدا می‌کند.

این پژوهشگر مذهبی ادامه داد: پرورش این نوع نگرش که در تربیت حضرت فاطمه (س) مشهود است، در ایجاد تعادل روحی و جسمی در کودک نقش بسزایی دارد. پرورش این حس باعث مـی‌شود کـه روح کـودکان نسبت به دنیا و موجودات پیرامونشان حـساس باشد. در این شرایط کودکان با نوعی دقت نظر به اطراف خود می‌نگرند و درپی آن نسبت به زشتی‌ها منفعل بـوده و به دنـبال تـغییر می‌روند؛ در نـتیجه از زیـبایی‌های مـحسوس به سمت زیبایی‌های معنوی و الهی حـرکت کـنند.

توجه به نیاز‌های مـادی فرزند

حجت الاسلام عسگری روایتی از سلمان نقل کرد و گفت: در روایتی سلمان فارسى مى‌‏گوید، روزی حضرت فاطمه (س) نشسته بودند و دستاسى در مقابلشان قرار داشت که با آن جو آسیاب مـی کرد. از دسـته آن دسـتاس، خون جارى بود و حسین (ع) در یک گوشه خانه می گریست. سلمان گفت، من بـنده آزادشـده ‏اى هستم؛ اجازه بدهید یا جو آسیاب کنم و یا حسین (ع) را براى شما ساکت کنم. حضرت فاطمه (س) فرمودند، من براى سـاکت کردن بـچه بـهتر هستم و تو جو را آسیاب‏ کن».

وی با توجه به روایت بالا افزود: در جهانی که بسیاری از مسلک‌ها و عرفان‌ها هم کیشان خود را به دوری از دنیا و طرد کردن تمام تعلقات دنیوی تشویق می‌کنند، نگاه اسلام و معصومان بسیار ستودنی و جای تامل و تفکر دارد. در دیدگاه حضرت زهرا (س)، مراقبت از کودک فقط به معنای رفع نیاز‌های مادی او نیست که هرکس از عهده آن بـربیاید، بـلکه علاوه بر آن مهارت، عاطفه و رابطه مادری را نیاز دارد.

این پژوهشگر مذهبی ادامه داد: شاید بتوان گفت در برخی موارد پدر هم نمی‌تواند آن‌گونه که شایسته است، از کـودک نـگهداری کند؛ زیرا حس مادری و رابطه روحی بین کودک و مادر و علاوه بر آن دقت نظر در تأمین نـیاز‌های کـودک از نـکاتی است که به صورت انحصاری در اختیار مادر است. از این رو توجه مستقیم مادر به کودک بـه ایـن معنا که شخصا به رفع حوائج و تعامل با او بپردازد، از مهمترین امور مـادی و البـته مـعنوی کودک است.

بازی با کودک؛تاثیر پر رنگ در تربیت فرزند

حجت الاسلام عسگری در ادامه به نمونه‌ای از تربیت رفتاری و رفع نیاز کودک در سیر حضرت زهرا (س) اشاره کرد و گفت: حضرت زهرا (س) با کودکان هم بازی بودند و وارد دنیای کودکان می‌شدند. در روایتی آمده است که ایشان با امام حسن (ع) و حسین (ع) بازی می‌کردند و برایشان شعر می‌خواندند.

وی افزود: از سیره تربیتی حضرت زهرا (س) در تربیت کودک، به خوبی دیده می‌شود که جایگاه مادر علاوه بر تربیت کودک در بعد جسمانی، در سایر ابعاد عبادی، عاطفی و فـرهنگی نـیز از اهمیت خاصی برخوردار است، چراکه ریشه و بطن تمام وجود کودک در دامان مادر رشد و نمو می‌یابد.

این کارشناس مذهبی در پایان گفت: حـضرت زهرا (س) هرچند دوران زندگی کوتاهی داشتند، اما به صورت کامل بر مدار راستی و حـقیقت زنـدگی کردند. از این رو زندگی پربار و سیره تربیتی ایشان برای انسان‌های حق طلب به عـنوان سـبک زنـدگی موفق مطرح است. سبک زندگی آن حضرت در تربیت فرزند، سبکی کامل و جامع بود و الگو‌گیری از آن می‌تواند مـا را در تـربیت نسلی خداجو و حقیقت طلب یاری کند.

انتهای پیام/