فضانوردان این شانس را دارند که به ماجراجویی در فضا بپردازند و ماجراجویی در فضا و اقامت در ایستگاه فضایی بین‌المللی یکی از هیجان انگیز‌ترین تجربه‌های زندگی آنهاست، اما انجام برخی کار‌ها که برای ساکنان زمین امری ساده و روزمره تلقی می‌شود می‌تواند چالشی جدید و بسیار سخت برای فضانوردان باشد.

در زمین به دلیل وجود جاذبه قطره‌های اشک انسان به زمین سرازیر می‌شود و فرد می‌تواند گریه کند، اما در فضا به‌ویژه در زمان اقامت در ایستگاه فضایی بین المللی به دلیل نبود جاذبه، قطره‌های اشک به سختی از چشم خارج شده و به شکل یک توپ مایع در می‌آیند به همین دلیل گریه کردن در فضا توصیه نمی‌شود، زیرا قطره‌های اشک خارج شده از چشم می‌توانند با برخورد به تجهیزات سبب آسیب دیدن آن‌ها شوند.

 

مصرف برخی مواد خوراکی در فضا می‌تواند سبب ایجاد سوء هاضمه در فضانوردان یا احتمال بروز آسیب در تجهیزات پزشکی شود به همین دلیل دستورالعمل‌هایی برای انتقال مواد خوراکی و آشامیدنی و نحوه مصرف آن‌ها در فضا وجود دارد.

 

 

به طور مثال مصرف نوشیدنی‌های گاز دار در فضا ممنوع است، همچنین مصرف نمک و فلفل به شکل جداگانه از خوراک نیز ممنوع است، زیرا کریستال نمک و پودر فلفل می‌توانند در فضا پراکنده شده و سبب آسیب به حلق و گلوی فضانوردان یا آسیب به تجهیزات و دستگاه‌ها می‌شود.
محققان خوراکی و نوشیدنی‌هایی مخصوص برای فضانوردان طراحی کرده‌اند که درعین دارا بودن طعم ویتامین و مواد معدنی مورد نیاز بدن آن‌ها

را تامین کند.

جوهر برای روان شدن برروی کاغذ به گرما و جاذبه نیاز دارد. در فضا این دو عنصرمهم به ویژه جاذبه وجود ندارد که تحت تاثیر
آن فضانوردان نمی‌توانند به راحتی برروی کاغذ بنویسند این یکی از مشکل‌های اصلی فضانوردان درسال‌های نه چندان دور بود و برای رفع آن به ناچار از مداد استفاده می‌کردند تا اینکه گروهی ازدانشمندان نوعی قلم با کارتریج حاوی نیتروژن طراحی کردند که جوهر را به خارج از قلم هدایت می‌کرد وبه این ترتیب امکان نوشتن حتی زیرآب هم امکان پذیر شد.

 

 

این قلم هنوز هم به وسیله فضانوردان و غواصان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

فضانوردان درایستگاه فضایی بین المللی در طول ۲۴ ساعت شبانه روز ۱۶ مرتبه طول و غروب خورشید را مشاهده می‌کنند درنتیجه امکان برنامه ریزی برای تنظیم ساعت خواب وبیداری با استفاده از نور خورشید امکان پذیر نیست.

 

 

برای تنظیم ساعت خواب و بیداری واستراحت در ایستگاه فضایی بین المللی فضانوردان تمرین‌های فشرده‌ای را پشت سر می‌گذارند.

استحمام با آب گرم در زمستان یا استحمام با آب ولرم درگرمای تابستان یکی از لذت بخش‌ترین تفریح‌ها برای انسان درکنار حفظ بهداشت و کمک به افزایش سلامت است. اما در فضا آب منبعی کمیاب و بسیارارزشمند است.

 

 

هزینه حمل و نقل و انتقال آب به فضا یکی از گران قیمت‌ترین فرآیندهاست به همین دلیل فضانوردان باید درمصرف آب به شدت صرفه جویی کنند. به جای استفاده از دوش برای استحمام درفضا فضانوردان از نوعی اسفنج به همراه آب مقطر ناشی از رطوبت هوای درون ایستگاه فضایی و دربرخی موارد ادرار تصفیه شده استفاده می‌کنند. در ایستگاه فضایی بین المللی ازادرار و رطوبت هوای داخلی برای تولید آب آشامیدنی مورد نیاز خدمه فضایی استفاده می‌شود. یکی دیگر ازمشکل‌ها کمبود آب برای شست و شوی لباس هاست به همین دلیل فضانوردان از لباس‌های تکراری درطول ماموریت خود استفاده می‌کنند.

حس شامه انسان درفضا قابلیت خود را به میزان زیاد از دست می‌دهد و به این ترتیب افراد نمی‌توانند از مصرف مواد خوراکی به میزان کافی لذت برند.

 

درفضا دفع پسماند‌های انسانی یکی از چالش‌های جدی پیش روی فضانوردان است. آن باید خود را سرویس بهداشتی ثابت نگه دارند و عمل دفع پسماند به وسیله دستگاه‌های مکننده، ساکش انجام می‌شود.

 

 

فضانوردان باید به دقت مراقب حفظ بهداشت و نظافت شخصی باشند تا سبب رشد میکروب وباکتری در ایستگاه فضایی نشوند.