خانواده اولین نهاد اجتماعی در میان انسانهاست که توجه به کاهش آسیبها در آن بهسلامت روانی اجتماع کمک زیادی میکند. نهاد خانواده تحتتأثیر آسیبهای مختلفی قرار دارد که یکی از آن آسیبها، پرخاشگری است.
به گزارش
پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، در حالی آمارها نشان میدهد پرخاشگری در خانوادهها رو افزایش است که برخلاف آن، دین اسلام یکی از دلایل اهمیت ازدواج و تشکیل خانواده را رسیدن به سکون و آرامش معرفی میکند. یعنی زوجین که باید موجب رسیدن به آرامش یکدیگر باشند، روزبهروز بیشتر به پرخاشگری روی میآورند.
هرچند لازم است روانشناسان و جامعهشناسان در مورد چرایی افزایش این آمار پژوهش نمایند؛ ولی یکی از مهمترین مهارتهایی که باعث کاهش این آسیب در خانوادهها میشود، داشتن مهارت کنترل خشم است. مهارت کنترل خشم به زوجین کمک میکند هنگام عصبانیت از تشدید مشکل پیشگیری کنند و بتوانند مدیریت بهتری بر رفتار خود داشته باشند.
البته این به معنی آن نیست که اگر زوجین مهارت مدیریت خشم را فرابگیرند دیگر در زندگی تعارضی نخواهند داشت؛ بلکه به معنی این است که تعارض آنها وارد مرحله بحران نمیشود و میتوانند آن را مدیریت نمایند. برای تبیین بهتر این مسئله باید به چرخه بروز پرخاشگری توجه کرد. این چرخه از تعارض و اختلافنظر زوجین آغاز میشود. تعارض باعث ایجاد ناکامی در فرد میشود و ناکامی خشم را در پی دارد. اگر فرد خشمگین نتواند خشم خود را که به شکل درستی مدیریت کند، این هیجان منفی به یک رفتار ناکارآمد و مخرب به نام پرخاشگری منتهی میشود.
بنابراین پرخاشگری خلقالساعه نیست و زوجین بهمحض حادث شدن یک اتفاق،پرخاشگر نمیشوند.
آنها ابتدا خشمگین میشوند و این خشم بیشتر میشود تا جایی که کنترل آن را از دست میدهند. معمولاً اکثر انسانها نمیخواهند پرخاشگر شوند؛ بلکه شرایط بهگونهای پیش رفته که کنترل رفتار را از دست میدهند و رفتار پرخاشگرانه را انجام میدهند. استعاره گلولهبرفی این مسئله بهخوبی تبیین میکند. زمانی که یک گلولهبرفی کوچک حرکت میکند، در ابتدا بهراحتی میتوان آن را متوقف کرد و اگر آن را متوقف هم نکنیم، نمیتواند به کسی آسیب بزند. اما اگر این گلولهبرفی در یک سراشیبی و دامنه کوهی پر از برف قرار گیرد، با حرکت خود، بزرگ و بزرگتر شده تا جایی که باعث ایجاد بهمن میشود و برخورد آن با ما شدیداً مخرب و آسیبزا است. اگر میخواهیم زیر بهمن گرفتار نشویم باید از ابتدا جلوی حرکت گلولهبرفی را بگیریم!
نکته مهم دیگر این است که عصبانیت با پرخاشگری متفاوت است. آدمها حق عصبانیت دارند؛ ولی حق پرخاشگری ندارند. عصبانیت و خشم یکی از هیجانات است از ابتدای تولد با انسانهاست. ما نمیتوانیم و نباید این هیجان را از زندگی حذف کنیم؛ بلکه باید آن را مدیریت کنیم. مدیریت خشم باید اینگونه باشد که به رفتار پرخاشگرانه منجر نشود و خشم بهعنوان یک هیجان، کاهش پیدا کند. البته کنترل خشم نیاز به تکنیکهایی دارد که زوجین باید با مراجعه به زوج درمانگر و شرکت در کلاسهای آموزشی این مهارت را فراگیرند.
محمدمهدی گل وردی یزدی کارشناس بخش مشاورههای قرآن بنیان سیامین نمایشگاه قرآن کریم
انتهای پیام/110