بعد از تفکر زیاد، تصمیم به تزکیه و جهاد با نفس گرفتم و تنها روزنه امید را در انتها، در جبهه دیدم.
به گزارشپایگاه خبری تحلیلی قم فردا،شهید محمدجواد رامین در خانوادهای مذهبی و متدین در شهر مقدس قم دیده به جهان گشود. وی در جبهههای جنوب در جنگ هشتساله دفاع مقدس در تاریخ ۱۴ مردادماه ۱۳۶۲ به درجه رفیع شهادت نائل گشت.
در ادامه وصیتنامه این شهید بزرگوار را میخوانید.
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذینَ قُتِلُو فی سَبیلِ اللهِ اَمواتاً بَل اَحیاءً عِندَرَبِّهِم یُرزِقون.
مپندارید کسانی که در راه خدا شهید شدند، مردگاناند بلکه زندگاناند و نزد خداوند روزی میخورند.
ملت عزیز و قهرمان و شهیدپرور ایران. امام عزیز، سلام این سرباز کوچک را از زیر زمین، از درون سنگرهای مستحکم پذیرا باشید. راستش نمیدانم موفق شدهام، دینم را به دین و اسلام و میهن و ملت مستضعف در راه خدا و برای رضای حق ادا کنم یا نه. بنده بدون رودربایستی باید بگویم که وجودم در اجتماع مفید نبود.
بعد از تفکر زیاد، تصمیم به تزکیه و جهاد با نفس گرفتم و تنها روزنه امید را در انتها، در جبهه دیدم. تا بالاخره اگر زندگیام فایده و سودی برای آبادی مملکتم نداشت، لااقل با سلاح خویش و هم اکنون با خون ناقابل خود توانسته باشم تا حدودی جلوی متجاوزین به حریم اسلام را گرفته باشم.