زندگى حضرت زهرا (س) را سرمشق خود قرار دهید و به شما وصیت مىکنم نسبت به شوهران خود مهربان باشید.
به گزارشپایگاه خبری تحلیلی قم فردا،شهید مرتضی وفایی تاج خاتونی در تاریخ یکم فروردینماه ۱۳۴۱، در شهر مقدس قم به دنیا آمد.
وی پس از چندی مجاهدت در جبهههای حق علیه باطل در تاریخ بیست و سوم اسفندماه ۱۳۶۳، به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در ادامه وصیتنامه این شهید والامقام را میخوانید.
«بسمالله الرحمن الرحیم»
«و لا تحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
مپندارید کسانى که کشته شدند در راه خدا مردهاند؛ بلکه زندهاند و نزد پروردگارشان روزى مىخورند. «قرآن کریم »
اینجانب مرتضى وفایى با شهادت بر یگانگى خداوند متعال که خود ما را آفرید و انشاءالله ما را در راه راست قرار خواهد داد و بر اینکه محمد ابن عبدالله (ص) عبد و آخرین فرستاده اوست و بر این که همه پیامبران قبل از او که از جانب خدا مبعوث بودند و هستند و جانشینشان حضرت بقیةالله الاعظم است و فعلاً در غیبت به سر مبرد و انشاءالله هر چه زودتر ظهور خواهند فرمود؛ وصیتنامه خود را اینچنین شروع مىکنم:
سلام حضور محترم پدر و مادر عزیز و گرامیام؛ امیدوارم که در سایه و رهبریهای حضرت امام به دعاگویى براى پیروزى رزمندگان اسلام شفاى مجروحین آمرزش شهدا پیدایش مفقودین آزادى اسرا و باز شدن راه کربلاى حسینى مشغول باشید.
اى پدر و مادر عزیزم این را بدون اغراق بگویم، من نتوانستم فرزند خوبى براى شما باشم و نتوانستم زحمات شبانهروزی شما را جبران نمایم امیدوارم که شما پدر و مادر عزیزم مرا حلال کنید و به شما وصیت مىکنم که از همه فامیل دور و نزدیک دوستان و آشنایان همسایهها حلالیت بطلبید و بگوید که مرا حلال کنند.
برادرانم تقوا را فراموش نکنید نماز و عبادات خدا را بزرگ بشمارید، دیگر چیزى ندارم برایتان بنویسم فقط مرا حلال کنید.
خواهرانم!
زندگى حضرت زهرا (س) را سرمشق خود قرار دهید و به شما وصیت مىکنم نسبت به شوهران خود مهربان باشید. چیزى به این صورت دیگر ندارم بنویسم فقط مرا حلال کنید.
برادر اصغر!
شما را وصى خود قرار مىدهم؛ آن مقدار پولى که دارم مقدارى از آن را خرج کنید و بقیه را برایم نماز و روزه و خمس و زکات بده تا شاید مورد بخشش خداوند تبارکوتعالی قرار بگیریم.
پدر عزیزم!
در هفته ۳ ساعت برایم قرآن بخوان و از جانب من از همه حلالیت بطلب.
مادر عزیزم!
مرا ببخش که نتوانستم فرزند خوبى برایت باشم از جانب من از همه برایم حلالیت بطلب؛ مخصوصاً همسایهها و از همه دوستان اقوام و آشنایان و همهوهمه چون این دنیا هر چقدر مشکل باشد به مشکلى یکلحظه آن دنیا نیست و تنها یک چیز مىگویم که نتوانستم از زحمات شما سپاسگزارى و تشکر کنم و بهتر بگویم که برایتان فرزند خوبى نبودم به امید دیدار در بهشت و دعا کنید اگر شهید شدم، با شهداى صدر اسلام و شهداى کربلا محشور شوم دیگر عرضى ندارم.
والسلام.
خدایا، خدایا تا انقلاب مهدى خمینى را نگهدار
گیرم که شهادت نشود حاصل من/
زین حسرت جانگداز سوز دل من/
خواهم ز خدا شوم فدایى ره دین/
این جسم حقیر و جان ناقابل من/