در زندگی‌نامه شهید سید محمدجواد شریفی مقدم می‌خوانید: سید جواد خوشرو و مهربان بود و سعی می‌کرد در برخورد با دیگران شاد و بانشاط باشد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» شهید سید محمدجواد شریفی مقدم در سال ۱۳۵۰ در شهر مقدس قم به عالم هستی نهاد.

 خانواده او را سیدحمید صدا می‌زدند. سید جواد آخرین فرزند خانواده بود. دوره متوسطه را در رشته عمران هنرستان به پایان رساند و در ۱۹ سالگی به خدمت مقدس سربازی رفت و به نصرت‌آباد زاهدان منتقل شد و شجاعانه مشغول مبارزه با اشرار و قاچاقچیان شد.

 در تاریخ هفتم شهریورماه ۱۳۶۳ در همان منطقه و در حین درگیری مسلحانه با اشرار به درجه رفیع شهادت نائل آمد. سید جواد در رشته تکواندو فعالیت می‌کرد. مسجد را رها نکرد و در ایام عزاداری با شرکت در دسته‌های سینه‌زنی عشق و ارادت خود را به اهل‌بیت علیهم‌السلام نشان می‌داد.

 به مسائل اعتقادی نیز پایبند بود. سید جواد خوشرو و مهربان بود و سعی می‌کرد در برخورد با دیگران شاد و بانشاط باشد. نترس، بی‌پروا و مسئولیت‌پذیر بود. کار خودش را به دیگران واگذار نمی‌کرد. سید جواد غیرتی و بامحبت بود و تا جایی که می‌توانست به دختران خواهران و همسایه‌ها اجازه نمی‌داد که به نانوایی بروند. خودش زنان خانواده و همسایه‌ها را تهیه می‌کرد.

 آخرین باری که منزل آمده بود، بی‌تاب به نظر می‌رسید و برای بازگشت به منطقه عجله داشت، از همه خداحافظی کرد رفت و دیگر برنگشت.

انتهای خبر /