به جرات می‌توان گفت که میزان پیشرفت در مناطق محروم و روستایی با قبل از انقلاب اصلاً قابل‌مقایسه نیست.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا»  در ایام جوانی بودم حدود سال ۱۳۳۰ در یکی از روستاهای استان همدان زندگی می کردم، برادر کوچکم دچار تب شدید شد.

مادرم هراسان و نگران بود، دی‌ماه بود و برف زیادی نیز آمده بود، پدرم که گریه‌های مادرم را می‌دید، آهی می‌کشید و می‌گفت وسیله‌ای نیست چه‌کار کنم.
تا صبح مادرم نخوابید و صبح پدرم در سوز زمستان و با الاغی که داشتیم برادرم را به شهر رزن که ۶ کیلومتر با روستای ما فاصله داشت برد.
درمانگاه و مطلب پزشکی که آن زمان در کار نبود، پیش یک مردی که عطاری داشت و دوا و درمان می‌داد رفته بودن و تا غروب در آن سرما برگشتند.
در دهه‌های بعد در منطقه وضعیت کمی بهتر شد آن هم به این شکل بود که در اواخر دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ ماهیانه چند روز پزشک عمومی که از کشورهایی مانند هند و پاکستان بودند ویزیت می کردند.
من خودم بارها پیش این پزشکان ویزیت شدم، بگذریم که خیلی از این پزشکان نیز حاذق و کاربلد نبودند؛ اما چاره‌ای نبود.
از موضوع درمان که بگذریم، مسیر روستایی به‌گونه‌ای بود که در همان سال‌های ۵۲ یا ۵۳  که خودرو هم در شهرهایی اطراف دیده می شد، در زمان هایی که بارندگی و برف بود امکان نداشت که بتوانند وارد روستا بشوند.
بگذریم که در ایام بارندگی و بارش برف بعضی مواقع تا ۲۰ روز راه روستا به شهر بسته می شد.
این را می‌توانیم چند سال بعد و با وقوع انقلاب اسلامی ایران مقایسه کنیم، نخستین کاری که برای روستای ما صورت گرفت ساخت مدرسه و خانه بهداشت بود که موجب شد که بچه‌های روستا برای درس به شهر نروند.
تنها چند سال بعد و در اوج جنگ راه‌های روستایی آسفالت شد که روستای ما هم از این نعمت برخوردار شد.
به جرات می‌توان گفت که میزان پیشرفت در مناطق محروم و روستایی با قبل از انقلاب اصلاً قابل‌مقایسه نیست.
روستاها با وقوع انقلاب آباد شدند و امروز هیچ فرقی با شهرها در خصوص امکانات ندارند، به‌طوری‌که حتی بسیاری از روستاها امکانات بهتری نیز دارند.
نگاه به مردم دورافتاده و روستایی و کم‌برخوردار از شعارهای اساسی انقلاب بود که محقق شد.
در زمان حاضر نیز باید این موارد و این قبیل پیشرفت‌ها برای مردم به‌خوبی تبیین شود.
جوان امروزی باید بداند که در زمان شاهنشاهی هیچ خبری از امکانات و برنامه‌های رفاهی برای مردم نبود.
این که امروز برکت به خانه‌های ما برگشته به‌خاطر همین انقلاب است، پیش از انقلاب نه خانواده‌ای ما بلکه بسیاری از خانواده‌ها در سال چند نوبت برنج می‌خوردند و این رویه نه در بین همه خانواده‌ها وجود داشت.
اما امروز شاهد هستیم که این اتفاقات رخ می‌دهد و مردم نسبت به‌پیش از انقلاب هم امکانات رفاهی بهتری دارند و هم اشتغال و مواردی ازاین‌دست وجود دارد.
تنها موضوعی که وجود دارد تورم است که باید مسئولان در این زمینه اقدامات فوری و قاطعی را انجام دهند.

حجت الاسلام و المسلمین سید احمد موسوی جانباز جنگ تحمیلی

انتهای خبر /110