استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه امام هادی (ع)؛ نگهبان اسلام در توفان ستم عباسیان بود، گفت: امام هادی (ع) در حفظ و تداوم اسلام ناب محمدی (ص) در آن عصر تاریک نقش مؤثری داشتند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» دوران امامت امام علی النقی الهادی (ع) (۲۲۰-۲۵۴ ق)، یکی از حساس‌ترین و پرچالش‌ترین دوره‌های تاریخ تشیع بود. ایشان در شرایطی رهبری امت را بر عهده گرفتند که حکومت عباسی، به ویژه در زمان متوکل، فشار و خفقان بی‌سابقه‌ای علیه شیعیان و حتی کل جامعه اسلامی اعمال می‌کرد.

 از همین رو حجت‌الاسلام حسین بنیادی در گفتگو با خبرنگار گروه مذهبی ما با اشاره به نقش حیاتی امام هادی (ع) در حفظ و تداوم اسلام ناب محمدی (ص) در آن عصر تاریک، اظهار داشت: بدون تردید، حاکمیت خفقان و سرکوب سیستماتیک عباسیان علیه شیعیان شاخصه اصلی این دوره بود.

 وی ادامه داد: متوکل عباسی، دشمنی کینه‌توزانه‌ای با اهل‌بیت (ع) داشت. تخریب قبر امام حسین (ع)، ممنوعیت زیارت آن، تعقیب و زندانی کردن شیعیان، قطع ارتباطات آنان با امام (ع) و ایجاد فضای رعب و وحشت، سیاست‌های اصلی او بود.

 استاد حوزه علمیه قم افزود: در چنین فضایی، هر حرکت علنی امام (ع) می‌توانست به نابودی کامل تشیع بیانجامید؛ بنابراین، امام هادی (ع) باید با کمترین امکانات و در سخت‌ترین شرایط، اصالت اسلام را از گزند تحریف نجات می‌دادند.

 وی با اشاره به استراتژی امام در این دوران، گفت: مهم‌ترین ابزار امام (ع)، تقیه بود. ایشان علی‌رغم نظارت شدید در سامرا هرگز دست از هدایت و رهبری برنداشتند، اما این کار را با پنهان‌کاری و ظرافت تمام انجام می‌دادند.

 بنیادی عنوان کرد: ارتباطات مخفی، استفاده از نامه‌ها و پیام‌رسانان معتمد و پرهیز از هرگونه حرکت آشکاری که بهانه به دست حکومت دهد، از نمونه‌های این تقیه فعال بود. هدف، حفظ جان شیعیان و بقای جامعه بود.

 وی خاطرنشان کرد: امام هادی (ع) سازمان وکلا را که از زمان امام صادق (ع) شکل گرفته بود، به شکلی بسیار منسجم‌تر و مخفی‌تر توسعه دادند. این شبکه عصبیِ حیاتی، پیوند شیعیان را با امام (ع) و معارف ناب اسلامی در اوج خفقان زنده نگه داشت.

 کارشناس مذهبی تصریح کرد: امام هادی (ع) با وجود محدودیت‌ها، گروهی از شاگردان برجسته و فقیه را تربیت کردند. شخصیت‌هایی مانند عبدالعظیم حسنی، عثمان بن سعید عمری (نخستین نایب خاص امام‌زمان (عج)) و... حاملان و منتشرکنندگان علوم اهل‌بیت (ع) در آن عصر و پس از آن بودند.

 وی ادامه داد: این شاگردان، نه تنها پاسخگوی نیازهای فقهی و اعتقادی مردم بودند، بلکه به عنوان هسته‌های مقاومت فکری در برابر جریان‌های انحرافی عمل می‌کردند.

 بنیادی در خاتمه تصریح کرد: امام هادی (ع) با نگارش نامه‌ها و بیانات دقیق کلامی و اعتقادی مانند زیارت جامعه کبیره که دائرةالمعارف امام‌شناسی است، به شفاف‌سازی معارف اصیل اسلامی و دفاع از توحید و عدل الهی پرداختند و مانع نفوذ این افکار انحرافی به بدنه جامعه شیعه شدند.

انتهای خبر/160