printlogo


در گفتگو با قم فردا مطرح شد؛
 تعزیه‌خوانی، هنر آئینی روایت تاریخ
 تعزیه‌خوانی، هنر آئینی روایت تاریخ
کد خبر: 54562
 کارشناس هنرهای آئینی با اشاره به هنر تعزیه‌خوانی گفت: تعزیه‌خوانی تنها یک نمایش نیست، بلکه زنده نگه‌داشتن فرهنگ شیعی و انتقال ارزش‌های دینی از نسلی به نسل دیگر است، باید این میراث پاس داشته شود و با نوآوری، به نسل‌های بعد منتقل شود.
محمد معصومی در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» با اشاره به جایگاه تعزیه‌خوانی به‌عنوان یک هنر آیینی در فرهنگ ایرانی اظهار داشت: تعزیه‌خوانی یکی از اصیل‌ترین هنرهای آیینی ایران است که ریشه در باورهای مذهبی و فرهنگ عامه دارد و نه‌تنها در حفظ سنت‌های عاشورایی نقش داشته، بلکه به‌عنوان یک میراث معنوی، هویت ملی و دینی ما را تقویت کرده است.

 وی با اشاره به علت ماندگاری تعزیه‌خوانی در ایران گفت: دلیل ماندگاری تعزیه، پیوند ناگسستنی آن باایمان مردم است. ایرانیان با تعزیه، واقعه کربلا را زنده نگه می‌دارند و این هنر، تبدیل به زبان گویای عشق و ایثار شده است.

 کارشناس هنرهای آئینی با اشاره به عناصر اصلی یک تعزیه موفق بیان داشت: یک تعزیه موفق سه رکن متن قوی، اجرای احساسی و موسیقی متناسب دارد و اگر هر کدام از اینها ضعیف باشد، تأثیرگذاری تعزیه کاهش می‌یابد.

 وی با اشاره به نقش موسیقی در تعزیه‌خوانی افزود: موسیقی، روح تعزیه است. نواهای حزین و آهنگ‌های خاص تعزیه، مخاطب را به فضای عاشورا می‌برد و بر هیجان و تأثیرگذاری روایت می‌افزاید.

 معصومی با اشاره به ابعاد هنری تعزیه‌خوانی ابراز داشت: تعزیه تلفیقی از هنر و عرفان است. در آن نمایش، موسیقی، شعر و حرکت به شکلی هنرمندانه ترکیب شده‌اند تا هم حس دینی را تقویت کنند و هم زیبایی‌شناسی هنری را به نمایش بگذارند.

 وی با اشاره به علاقه‌مندسازی نسل جوان را به تعزیه‌خوانی گفت: باید تعزیه را با زبان امروزی تطبیق داد. استفاده از فضای مجازی، تولید محتواهای جذاب و حتی نواهای مدرن البته با حفظ اصالت می‌تواند جوانان را جذب کند.

 کارشناس هنرهای آئینی تأثیر تعزیه‌خوانی بر وحدت اجتماعی خاطرنشان کرد: تعزیه یک آیین جمعی است که مردم را دور هم گرد می‌آورد، این همدلی و اشتراک در سوگ امام حسین (ع)، وحدت و انسجام اجتماعی را تقویت می‌کند.

 وی با اشاره آئین تعزیه‌خوانی گفت: تعزیه به‌عنوان یک هنر منحصربه‌فرد ایرانی - اسلامی در یونسکو ثبت جهانی شده و بسیاری از پژوهشگران خارجی آن را مطالعه می‌کنند و اگر نهادهای فرهنگی از هنرمندان تعزیه حمایت کنند و خلاقیت در اجراها حفظ شود، این هنر آیینی نه‌تنها باقی می‌ماند، بلکه جهانی‌تر خواهد شد.


خبرنگار: محمدعلی رجبی
انتهای خبر/150
لینک مطلب: http://qomefarda.ir/News/item/54562