امام علی (ع) در حکمت ۷۴ نهج‌البلاغه به نزدیک شدن مرگ پرداخته است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» امام علی (ع) در حکمت ۷۴ نهج‌البلاغه به نزدیک شدن مرگ پرداخته و می‌فرمایند؛ وَ قَالَ (علیه‌السلام): نَفَسُ الْمَرْءِ، خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ.

امام (ع) می‌فرمایند؛ هر نفس انسان، گامى به سوى مرگ است، یعنى با هر نفسى که انسان مى‌کشد در واقع یک قدم به سوى اجل خود نزدیک‌تر می‌شود.

 
 هر نفسى گامى است!

امام (علیه‌السلام) در این کلام کوتاه و بیدارکننده اشاره به پایان تدریجى عمر انسان کرده مى‌فرماید: «نفس‌هاى انسان گام‌هاى او به سوى سرآمد زندگى و مرگ است»؛ (نَفَسُ الْمَرْءِ خُطَاهُ إِلَى أَجَلِهِ).

خُطى جمع «خُطْوة» به معناى فاصله میان دو قدم به هنگام راه رفتن است که در فارسى از آن به عنوان «گام» نام مى‌برند. این نکته مهمى است که انسان دائماً در حال نفس کشیدن است؛ در خواب و بیدارى و قیام و قعود و در همه حال و اگر مدت کوتاهى راهِ نفس را بر او ببندند مرگ او فرا مى‌رسد.

از سوى دیگر، دستگاه تنفس انسان و قلب و مغز و سایر اعضا استعداد محدودى دارند؛ مثلاً دستگاه تنفس مى‌تواند حداکثر چندین میلیارد بار هوا را به درون کشیده اکسیژن آن را جذب کند و گاز کربن را همراه باقیمانده آن بیرون بفرستد.

همچنین قلب توان دارد میلیاردها مرتبه باز و بسته شود به یقین هنگامى که این عدد به نهایت رسید تاب و توان این دستگاه‌ها تمام مى‌شود؛ خود به خود از کار مى‌ایستند؛ مانند اتومبیلى که آخرین قطره سوخت آن تمام شود و در این هنگام از کار باز مى‌ایستد، بنابراین همان گونه که در اتومبیل هر قطره‌اى از سوخت مصرف مى‌شود گامى به سوى پایان است، هر نفسى که انسان مى‌کشد و هر ضربانى که قلب او مى‌زند او را یک گام به پایان زندگى نزدیک مى‌سازد.

همان گونه که گام‌هاى پى‌درپى انسان را به مقصد نزدیک مى‌کند. به همین دلیل بعضى معتقدند که ورزش کردن زیاد از عمر انسان مى‌کاهد، زیرا به هنگام ورزش نفس‌ها سریع‌تر و ضربان قلب بیش‌تر مى‌شود.

منبع: نهج‌البلاغه

انتهای خبر/