جمهوریت فقط به معنای حضور مردم در پای صندوق رای نیست که البته به جای خود لازم است، اما تمام مفهوم و مصادیق آن نیست ، بلکه دامنه دلالت ها و مصادیق جمهوریت در همه زمینه های فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی باید مورد توجه باشد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، جمهوری اسلامی برآیند بهینه و تام مردم سالاری دینی در ایران عزیز است. هنر مدیران نظام هم در این است که برای استقرار تمامیت جمهوریت و اسلامیت نظام تلاش کنند. "اصل ولایت مطلقه فقیه و مردم سالاری دینی" ظرفیت ها و مزیت های نظام جمهوری اسلامی را تضمین کرده است و دو بی نهایت دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی ایران را تشکیل می دهد.

" جمهوریت" نظام و " اسلامیت" نظام هر کدام بی نهایت ظرفیت و مزیت دارند و این نظام مبتنی بر جمهوریت و اسلامیت واقعی و نه شعاری است هر چند هنوز علوم اجتماعی داخلی و خارجی در پردازش الگو برای ایده های جمهوری اسلامی ناتوان یا کم توان است.

این موضوع تا حدود زیادی هم قابل پیش بینی است برای اینکه مردم سالاری دینی از اندیشه های الهی و اسلامی نشات می گیرد و ظرفیتی پایان ناپذیر دارد.

دیگران هم وقتی توانایی تحلیل رفتار مردم ایران اسلامی را ندارند از اصطلاح پیش بینی ناپذیر بودن مردم ایران استفاده می کنند و یا مانند برخی مسئولان غربی و عربی هذیان می بافند مانند مراسم راهپیمایی 22 بهمن  چهل سالگی انقلاب اسلامی که دشمنان نظام را خفه کرده است.

چهل سال از عمر پربرکت نظام جمهوری اسلامی می گذرد و این انقلاب امده است که بماند و خواهد ماند.

نظام جمهوری اسلامی ایران هم این اعتقاد را دارد که مردم قابلیت ارتقا و تعالی را دارند و باید به جای مدیریت ، برای همدلی و همفکری با مردم تلاش کنیم چون بستر این محبت های دوجانبه استمراری پایدار دارد.

"جمهوری اسلامی " پایدارترین مبانی برنامه ریزی و توسعه ایران است که با توسعه شهرستانی و استانی و عدالت در پیشرفت تعبیر می شود.

این نظام در قانون اساسی ، بالاترین ظرفیت ها را برای پیشرفت کشور فراهم کرده است و مدل های قابل استخراج از ان هم بدیهی به نظر می رسد.

بنابراین "جمهوری اسلامی " هم آمده است که نهادینه و مستقر شود و به یاری خدا خواهد ماند.

باید دستاوردهای این واژه مقدس هم به نمایش درآید که همان فعال سازی تمامیت ظرفیت های قانون اساسی است. مدل توسعه اقتصادی در ایران شاید بدیهی ترین مدل در دنیا باشد که از قانون اساسی و رای اکثریت قاطع مردم ناشی می شود که همان " جمهوری اسلامی " است. بیشترین ظلم را کسانی در حق واژه " جمهوری" کرده اند که ان را فقط معادل رای دادن دانسته اند.

برخی افراطی های سیاسی که قرابت نانوشته و نامرئی با مکاتب سیاسی غرب دارند و تلاش می کنند از نظام جمهوری اسلامی به نوعی "کشف حجاب" کنند ، ابتدا جمهوری اسلامی را تفکیک می کنند در حالی که تفکیک ناپذیر است چون محصول رای و اراده همه مردم مسلمان ایران است.

انها در ادامه رکن " اسلامیت " ان را به شدت نادیده می گیرند و معتقدند که رکن اسلامیت در بخشی از حوزه های اجتماعی امکان حضور ندارد و خود را به شب کوری می زنند.

می گویند اقتصاد ، جامعه شناسی و روان شناسی از علوم روز و مدرن است و نمی توان از اقتصاد اسلامی یا جامعه شناسی اسلامی به عنوان علم دفاع کرد یا دین اسلام اصلا نظام اقتصادی و سیاسی و اجتماعی ندارد. اما همه هم می دانند  و کاملا هم بدیهی است  که دین مبین اسلام و نظام جمهوری اسلامی ایران هم در حوزه همه علوم ، سهم دارد و هم انها را هدایت می کند و جهت می دهد. برای نمونه اقتصاد اسلامی امروزه به عنوان اصلی ترین روش در کشور رونق یافته است و حتی در کشورهای غیر اسلامی ولو به عنوان استفاده ابزاری بیشترین کاربری را پیدا کرده است.

توسعه اگر با جمهوری ترکیب شود در ان صورت معادل "رای دادن" نخواهد شد بلکه همبستگی مستقیم با رشد ، توسعه ، پیشرفت، توزیع امکانات و فرصت ها در میان جمهور مردم و در جمهور زمان ها و مکان ها خواهد داشت که همان مردم سالاری نظام کشور است.

جمهوری با اسلام ، مردم ، عدالت ، دمکراسی، توسعه اقتصادی ، فرهنگی ، سیاسی ، جغرافیایی و جمعیتی هم ارتباط همیشگی و همبستگی کامل دارد. اما کسانی که مدعی دموکراسی فریبکارانه غربی هستند جمهوری را فقط در حد رای دادن و آن هم فقط برای اصحاب تغییر ارزیابی می کنند و وقتی بر سر قدرت نشستند منافع جناحی و گروهکی خود را بر منافع ملت ترجیح می دهند ( به نام جمهوری و ملت و به کام اقلیتی تعریف شده).

این عده ، جمهوری را برای بخش زیادی از جامعه ؛ پایین تر از یک رای پای صندوق های رای هم می خواهند. اما "جمهوری" ، یک رکن برنامه ریزی اقتصادی در ایران به ویژه در برنامه های توسعه و اسلامیت " اصلی ترین مبانی برنامه ریزی است. " اسلامیت " نظام ، رکن دیگر مبانی برنامه ریزی و توسعه اقتصادی را تشکیل می دهد که از ان به اقتصاد اسلامی تعبیر می شود و شامل دو زیرسیستم " کلان و خرد"" است.

حضرت امام خمینی (ره) محتوای نظام جمهوری اسلامی را احکام و قوانین مترقی و رهایی بخش اسلام می دانستند و یادآور می شدند از آنجا که حفظ و صیانت از اسلام واجب است حراست و محافظت از جمهوری اسلامی به دلیل محتوای غنی آن که احکام و قوانین الهی است واجب می گردد. نظام حکومتی با محتوای احکام اسلام آرزوی انبیای عظام ـ از حضرت آدم تا حضرت خاتم الانبیا ـ بوده است و آن مطهران در این راه تلاش وافر و مجاهدت و فداکاری های جانفرسا مبذول داشته اند و پس از آنان ائمه اطهار(ع ) در این را جهاد و ایثار فراوان کرده اند. 

این رهنمود امام راحل نشان می دهد که هدف و محتوای رسالت همه رسولان و پیامبران الهی در طول تاریخ ، اقامه دین و استقرار « اسلام » بوده است و محور تمام احکام و قوانین و ارزش ها و فضایلی که پیامبران خدا تبلیغ و ترویج می کردند یگانگی و وحدانیت خدا بوده است و علاوه بر آن که اصول و مبانی اولیه رسالت رسولان الهی توحید نبوت عدل امامت و رهبری و معاد می باشد تمام برنامه ریزی های اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و فرهنگی و اخلاقی آنان نیز از یک آبشخور سرچشمه می یافته است که همه آنها در مجموع به « اسلام » می رسند. با این توصیف و توضیح هر حکومتی در هر عصر و زمانه ای که با محتوای غنی اسلام استقرار یابد و به نشر و ترویج فکری و نظری و عینی و عملی جامعیت دین مبین اسلام بپردازد حکومت مورد نظر و منتهای هدف و آرزوی انبیای عظام از حضرت آدم (ع ) تا حضرت ختمی مرتبت محمدمصطفی (ص ) است و بنابر این موضوع « حکومت اسلامی » به صورت واقعی و در همه ابعاد امری عظیم و بزرگ است و این حقیقت متعالی کجا و تفکرات سطحی و قشری از اسلام توسط متحجرین و متصلبین کجا که اسلام را در ظواهر جستجو می کنند و در امور عبادی و اخلاقی محدود می نمایند و اصل شریف و متعالی « امامت و رهبری » را که به سامان دهی و انتظام امور اجتماعی و سیاسی مردم و اداره صحیح جامعه می پردازد و در همه انبیای الهی متجلی بوده و بنابه تصریح قرآن کریم حضرت پروردگار خطاب به حضرت ابراهیم (ع ) ی فرماید که « انی جاعلک للناس اماما » و به پیامبراکرم (ص ) فرمان می دهد که به ابلاغ امامت در میان امت بپردازد و رسالت همراه با امامت را « اکمال دین » و « اتمام نعمت » می داند در امور معنوی محصور می کنند و با تشکیل حکومت در عصر غیبت مخالفت می ورزند و به این وسیله هم خود در جهل و جمود ناشی از قصور در فهم و درک جامع اسلام باقی می مانند و هم گروهی از جوانان فاقد معرفت دینی و شناخت و بینش اسلامی را به بیراهه هایی سوق می دهند که در نهایت موجب ظهور و بروز تفکراتی می شود که قوانین قطعی دین همچون جهاد با ستمگران را تعطیل اعلام می کنند و امربه معروف و نهی ازمنکر و مقابله با فساد و تباهی را نه تنها ضروری نمی دانند که مانع بر سر راه ظهور مهدی موعود(عج ) معرفی می نمایند زیرا به زعم باطل و فکر بیمار این گروه باید فساد و ظلم فراگیر شود تا منجی ظهور نماید و ما باید با دست خود در نشر فساد و تباهی و جور وگمراهی بکوشیم تا حضرت قائم (ع ) سریع تر ظهور کند!

حضرت امام خمینی در وصیت نامه خویش جمهوری اسلامی ایران را « امانت الهی » می دانند . این تعبیر ، نهایت ارجمندی و رفعت جایگاه و مقام این نظام حکومتی را نشان می دهد.

"جمهوری اسلامی" به دلیل محتوای آن که احکام و قوانین اسلامی است و استقرار این قوانین در همه اعصار آرزوی بزرگ همه انبیای الهی و امامان معصوم بوده است و در این راه مجاهدت ها کرده اند و سختی ها کشیده اند از جانب خداوند متعال به ملت قهرمان و مسلمان ایران سپرده شده است و ملت ما ـ از همه اقشار و در نگاه جامع شامل همه علما و روحانیون دانشگاهیان کارگران کارمندان کشاورزان صنعت گران هنرمندان نویسندگان و پژوهندگان متعهد ـ باید با تمام توان در حفظ و حراست از آن کوشش نمایند.

همه زوایای الگوی توسعه اسلامی ایرانی که مشخص است باید در برنامه های توسعه لحاظ شود تا اهداف جمهوری اسلامی تحقق یابد. در نظام جمهوری اسلامی ایران که اسلامیت و جمهوریت ان همیشه مورد تاکید است باید تلاش کنیم دو معیار اصلی ان را در فعالیت های توسعه و پیشرفت هم مستقر نماییم.

جمهوریت فقط به معنای حضور مردم در پای صندوق رای نیست که البته به جای خود لازم است اما تمام مفهوم و مصادیق ان نیست ، بلکه دامنه دلالت ها و مصادیق جمهوریت در همه زمینه های فرهنگی ، اقتصادی ، اجتماعی و سیاسی باید مورد توجه باشد. جمهوری در توسعه اقتصادی به معنی تولید و توزیع بسته های توسعه یافتگی ( در هر چهار بازار پول ، کار ، کالا و سرمایه ) برای احاد مردم است و دسترسی به این خدمات و محصولات در شرایطی یکسان یا شبه یکسان برای تک تک شهروندان ایرانی فراهم شود که می توانیم ان را عدالت اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی در نظام اسلامی کشور تعبیر کنیم.
این جمهوریت شامل همه مردم و ضرورت توانمندسازی همه انها برای تولید ثروت است.

جمهوریت خواستن شامل دموکراسی، عدالت، نوسازی و تمامیت دینی و ارضی ایران است و هیچ ایرانی نباید یافت شود که از گرایش‌های واضح جمهوری‌خواستن ذره‌ای عقب نشینی کند. " اسلامیت" نظام هم ایجاب می کند در هر گونه برنامه ریزی و طرح های توسعه و تلاش به مبانی دینی و الهی توجه شود که از ان به عنوان نظام اسلامی نام می بریم. 

این کار هم از عهده فرد یا گروهی بر می ایدکه 1) ایمان به جمهوری اسلامی دارد 2) اسلام شناس و دیندار است3) برای استقرار ان اهتمام دارد.

محرومیت زدایی هم عالی ترین ویژگی اسلامیت و برترین فضیلت توسعه اقتصادی محسوب می شود. ترکیب بهینه اقتصاد کلان دینی و خرد دینی باعث حذف پدیده فقر و شکاف اقتصادی و همزمان افزایش نرخ رشد و توسعه اقتصادی می شود.

همه مردم انتظار دارند برنامه های توسعه این دو رکن را در دستور برنامه ریزی قرار دهد تا پیشرفتی توام با توسعه عادلانه، استانی ، سرزمینی ، و توسعه برای همه شهروندان در هر کجای سرزمین به ارمغان آورد. جمهوری اسلامی ارتباط صریح و مستقیم با عدالت اقتصادی و اجتماعی و دمکراسی دارد و باید فضیلت های اقتصادی نظام هم فعال شود.

انتهای پیام/