سیزدهم فروردین، روز احترام گذاشتن به طبیعت است اما این احترام گذاشتن باید در طول سال هم جاری باشد.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، سیزدهم فروردین هر سال مردم ایران بنا بر یک سنت دیرینه به دامن طبیعت می روند و با توجه به قدمت این عمل و ذکر علل مختلف برای این سنت اما علتی دقیق و مشخص در منابع تاریخی ذکر نشده است.

یکی از دلایلی که برای این سنت مطرح شده این است که سیزدهمین روز که در واقع نمادی از زندگی انسان ها در بهشت در نظر ایرانیان باستان است و متعلق به فرشته باران انگاشته می شد ، زیرا نزول باران بهاری باعث سر سبزی و طراوت زمین شده و جلوه ای از بهشت را به نمایش می گذارد؛ این اعتقاد در ایران باستان موجب می شد ، سیزدهم نوروز را به عنوان روز ویژه طلب باران بهاری برای کشتزارهای نودمیده بدانند.

اما این حضور در طبیعت و استفاده از آن گاهی با نامهربانی به محیط زیست همراه می شود و برخی از افراد با بی توجهی تمام آسیب های فراوانی به این نعمت الهی وارد می سازند.

 از رها کردن آتش روشن و شکستن شاخه های درختان تا انداختن زباله در طبیعت از جمله مواردی است که متاسفانه بخشی از طبیعت گردی برخی افراد شده و برای خوش گذرانی چند ساعته خود، محیط زیست خود و اطرافیانشان را برای همیشه به قربان گاه می کشانند و نابودی را به آن هدیه می دهند.

متاسفانه این آسیب رسانی به محیط زیست و طبیعت تنها در روز سیزدهم فروردین به عنوان روز طبیعت خلاصه نمی شود و بعضی از افراد در هر محیطی که وارد می شوند و از آن استفاده می کنند، به هنگام خروج از آن تنها تخریب آن را رقم زده اند.

مسئله مهم دیگری که در کنار این موضوع قرار می گیرد، زندگی مدرن و شهرنشینی امروز است که آلودگی را برای محیط زیست رقم زده است؛ از دود سیاه کارخانجات صنعتی و خودروها تا آلاینده های شیمیایی که به عنوان کود، آفت زدایی و از این قبیل عناوین طبیعت را مسموم ساخته است.

در این میان علاوه بر نقش مهم و بی بدیل مردم برای حفاظت از محیط زیست، دولت ها نیز نقش به سزایی داشته و یکی از استوانه های حفاظت از این نعمت خدا دادی به شمار می آیند.

از ارائه لوایحی برای حفاظت صحیح از محیط زیست تا ورود به صحنه اجرای این مسئله از طریق لحاظ کردن نقش زیست محیطی در طرح ها و پروژه ها، ارائه مشوق ها و حمایت از طرح های حامی طبیعت و موارد دیگری که هر کدام می توان گامی مطمئن در حفاظت و حراست از محیط زیست را به همراه داشته باشد.

به هر صورت دولت باید به عنوان حافظ منافع ملی مواردی همانند محیط زیست را با نگاهی دیگر ببیند و طبیعت را به عنوان هدیه الهی به مردمان این سرزمین تلقی کرده و با استفاده از ابزار های قانونی خود، حراست از آن را به طور جدی در دستور کار خود قرار دهد و از رنگ و لعاب سیاسی گرفتن این مسئله به شدت جلوگیری کند.

اهمیت مسئله محیط زیست تا حدی است که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در بیست و ششم آبان ماه سال 1394 و  در اجرای بند یک اصل ۱۱۰ قانون اساسی، در نامه‌ای به رؤسای قوا، سیاست‌های کلی محیط زیست را ابلاغ کردند.

در کنار حفظ و حراست از محیط زیست باید به این نکته توجه فراوانی شود که یکی از مهمترین راه های برای تحقق شعار امسال – اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل- استفاده صحیح از محیط زیست است؛ امروزه محیط زیست به عنوان یکی از سودآورترین بخش ها برای برخی از کشورهای دنیا به شما می آید.

از کشاورزی و تولید محصولات غذایی تا توسعه صنعت توریسم و گردشگری که همه زیر مجموعه ای محافظت از طبیعت بوده و علاوه بر سود آوری مالی، اشتغالزایی به همراه دارد.

طبیعت و محیط زیست در دین اسلام نیز دارای اهمیت خاصی است تا جایی که در کتاب تحف العقول، ص ۳۲۰  از امام صادق (ع) روایت شده است: لاتَطیبُ السُکنی إلّا بِثَلاثٍ : الهَواءِ الطَّیِّبِ وَ الماءِ الغَزیرِ العَذبِ و الأرضِ الخَوّارَةِ ؛ زندگی با سه چیز خوش می‏شود : هوای پاک ، آب فراوان گوارا و زمین نرم و سست [آماده زراعت] . سخنانی از این دست در دین مبین اسلام کم نیست و این احترام به طبیعت در اسلام بسیار تاکید شده است.

به هر حال دولت و ملت باید حمایت، حراست و احترام به محیط زیست و تلاش در راستای حفاظت از آن را سرلوحه اقدامات شخصی و اجتماعی خود قرار دهند.

انتهای پیام/160