حزب ندای ایرانیان: دولت با قرار دادن تمامی تخم‌مرغ‌ها در سبدِ برجام انفعال و روزمرگی را در پیش گرفت
حزب ندای ایرانیان تاکید کرد: دولت با تک‌نسخه‌ای دیدن راه‌حل‌ها و با تصوری آرمانشهرگرایانه از یک واقعیتِ سیاسی، همۀ راه‌ها را مختوم به برجام دید و از سایر ابعاد تشدیدکنندۀ بحران‌های متراکمی که به او به ارث رسیده بود، غفلت کرد.
متن بیانیه به شرح ذیل است:
در حالی در آستانۀ چهاردهم مردادماه سال 1398 قرارگرفته‌ایم که دو سال از عمر دولت دوازدهم گذشته و دو سال از عمر آن باقی مانده است. این تقارنِ زمانی ما را با یک وضعیتِ وجودی نیز روبرو می‌کند که همانا حسرت بر فرصت‌های گذشته و امید به موفقیت‌های آینده است. حسرت بر گذشته اگرچه کارساز نیست، امّا برنامه‌ریزی و جدّ و جهد برای آینده نه تنها مفید فایده است بلکه بی‌تردید ضرورتی است که نباید از آن گذشت.
حسرت بر فرصت‌های گذشته، که با رخوت و فترت و کوتاهی و کاهلی از جانب دولتی پیرسالار و خسته حاصل شده است. دولتی که شوربختانه با قرار دادن تمامی تخم‌مرغ‌ها در سبدِ برجام و وانهادن عرصۀ داخلی به امان بخت و اقبال، انفعال و روزمرگی را در پیش گرفت. برجامی که به رغم ضرورت تاریخی و فواید منحصر به فردی که در خارج کردن ایران از ذیل بند هفتم منشور ملل متحد داشت و به عنوان اقدامی دیپلماتیک و بخردانه توانست سایۀ شوم جنگ را از سر کشور بردارد و سازمان تحریم‌های بین‌المللی را بشکند و به اقتصاد کشور رونق دهد، امّا صرفاً می‌توانست تنها بخشی از اقدامات دولت در عرصۀ سیاست خارجی باشد و نه همۀ وظایف ذاتی‌اش.
دولت با نگاهی تک‌بعدی به مسائل و تک‌نسخه‌ای دیدن راه‌حل‌ها و با تصوری آرمانشهرگرایانه از یک واقعیتِ سیاسی، همۀ راه‌ها را مختوم به برجام دید و از سایر ابعاد تشدیدکنندۀ بحران‌های متراکمی که به او به ارث رسیده بود، همچون بحران‌های اقتصادی، ناکارآمدی و فساد غفلت کرد.
متأسفانه با شروع به کار دولت دوازدهم شاهد تضعیف تیم اقتصادی دولت و تقویت قدرت حلقه‌ای از نامدیرانی بودیم که دستاوردهای اقتصادی چهارساله دولت یازدهم را بر باد داده و با فقدان نظریه مشخص برای اداره اقتصاد کشور، عدم پایبندی به اصول علم اقتصاد در کنار تحریم‌های غیرقانونی و ظالمانه دولت امریکا و انفعال دیگر بخش‌های مدیریتی کشور همچون مجلس شورای اسلامی و فرصت‌طلبی اقشاری دلال پرور و تولید گریز، در نهایت، جز موج تورمی شدید، ورشکستگی بنگاه‌های اقتصادی، نابودی بنیان‌های اقتصادی کشور، افزایش بیکاری، آب رفتن سفره‌های حداقلی مردم، به اوج رسیدن ارتفاعِ خطِ فقر، تضعیف طبقۀ متوسط، رواج بیش از پیش حاشیه‌نشینی و نزول پول ملی کشور، نتیجه‌ای به همراه نداشت.
با این حال جای بسی خوشحالی است که اگرچه دو سال از عمر دولت از دست رفته است، دو سالی از عمر آن باقی است که بی‌تردید می‌تواند با برکشیدن آستینِ همّت و با همکاری دیگر نهادهای متولی، جبران مافات کند و برای بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم گام هایی اساسی بردارد. با اذعان به این‌که دولت مقصر و مسئول همۀ آنچه پیش‌آمده است نیست و مقابله با این مشکلات هم تماماً نه در توان دولت است و نه جز با همکاری و همدلی مجموعۀ نهادهای حاکمیتی و همچنین مشارکت خود مردم، میسر نمی‌شود؛ ولی با این‌حال به نظر می‌رسد که اگر دولت – و در رأس آن‌ها شخص ریاست محترم جمهور – جداً بر آن باشند که در دو سال پیش رو کاری کنند که دستاوردهایی، ولو حداقلی، برای بهبود وضعیت معیشتی مردم داشته باشد، بایستی نسبت به تدوین برنامه‌ای عملیاتی و اجرایی با تکیه بر اهداف ملموس و مشخص اقدام کنند، چنین برنامه‌هایی ضمن داشتن نگاه کلان باید آثار کوتاه‌مدت و ملموس برای جامعه و کشور داشته باشد، لذا با در دستور قرار دادن اهداف کوتاه‌مدتی که می‌توانند به بهتر شدن اوضاع مدد رسانند، از یک سو نقشۀ راه دو سال باقی‌مانده را تدوین کنند و بدین گونه از سستی و رخوتی که عارض دولت شده خلاص شوند؛ و همچنین مردم را به افق‌های باز آینده امیدوار کنند؛ و دیگر این که برخلاف دوسال گذشته! به کارشناسان، دانشگاهیان، احزاب و اصناف این فرصت را بدهند تا با نقادی برنامه ها، ارائۀ پیشنهادات و یا انتقادات احتمالی، در بازسازی فضای موجود مشارکت کنند. سوای این‌ها، چنین اقدامی می‌تواند این حُسن را داشته باشد که بدل به سنتی سیاسی شود که دولت‌ها و دیگر ارکان حاکمیت در مقاطع مختلف – در مقام پیمانکار – به مردم – در مقام کارفرمایانی که اداره امور کشور را به ایشان سپرده‌اند – گزارش بدهند که چه کرده‌اند و چه می‌خواهند بکنند.
در همین زمینه، حزب ندای ایرانیان ضمن اعلام نارضایتی از وضع اقتصادی کشور و انفعال دولت و تیم اقتصادی و دیگر نهادهای مسئول، نسبت به شرایطی که در این دوساله بر مُلک و ملت گذشته است، اکنون در مقام نمایندۀ بخشی از جامعه و در راستای وعده‌هایی که برای برآوردن مطالبات مردم در اردیبهشت 96 تعهد شده است، به جِد خواهان این است که دولت محترم ضمن ارائۀ کارنامۀ دو سال گذشته خود به مردم، ترمیم و تقویت تیم اقتصادی و ارائه بیان دلایل عدم موفقیت در پیشبرد برنامه‌ها، مشخصاً دربارۀ نقشۀ راه دو سال آینده‌اش با مردم سخن بگوید و با دوری گزینی از شعارمحوری و با تکیه بر امکانات موجود و دسترس‌پذیر، اقداماتی جدی و عملیاتی برای بهبود شرایط کشور را در دستور کار قرار دهد؛ به ویژه، صمیمانه توصیه می‌شود که مواردی مانند مبارزه با فساد، تقویت سبد معیشتی خانوار، پرهیز از ادارۀ گعده‌ای دولت و بی‌توجهی مفرط به نظر کارشناسان و درمان بیماری «نقد هراسی» – که متأسفانه بیشتر سیاسیون و مدیران کشور دچارش شده‌اند، بیش از موارد دیگر موردتوجه قرار گیرد.
بدیهی است که در دوسال باقی مانده از عمر دولت دوازدهم، حزب ندای ایرانیان اگرچه برای کمک به دولت و ریاست جمهور تمام قد در کنار دولت قرار خواهد گرفت و با تمام وجود برای تحقق اهداف آن‌ها خواهد کوشید، امّا درعین‌حال، وظیفۀ خود می‌داند که در صورت قصور و کوتاهی دولت از تمامی امکانات قانونی که دارد برای استیفای حقوق ملت بهره ببرد، چراکه یگانه متحد استراتژیک ما نداییان کسی جز "مردم ایران" نیست و حزب ندای ایرانیان در «ائتلافی دائمی و همیشگی با مردم» به چیزی جز «تأمین منافع ملی در عرصه بین‌المللی و تأمین و تضمین حقوق شهروندی در عرصه داخلی» نمی‌اندیشد.
انتهای پیام/
نظرات شما