تصویب بودجه 99 بردن کشور به لبه پرتگاه مذاکره مجدد است/ لایحه تناسبی با وضعیت تحریم ندارد
متن این بیانیه به شرح زیر است:
« جمهوری اسلامی ایران از ابتدای انقلاب اسلامی مورد تحریم حکومت‌های استکباری جهان بوده و در چند سال اخیر بر شدت این تحریم‌ها افزوده شده است. ما معتقدیم، تهدید باید با رهبردهای دقیق و مسیری روشن تبدیل به فرصتی برای خودکفایی نسبی اقتصادی، حرکت به سمت قطبیت علمی منطقه و افزایش قدرت بین المللی بشود.
طبعا کشور در روزهای تنگنا باید با صرفه‌جویی و خرج معقول به همراه ایجاد منابع درآمدی متناسب با شرایط، موقعیت گذار از مرحله دشوار را برای خود مهیا بکند اما رخدادهای اخیر کشور چنین نکته‌ای را در اذهان عمومی یادآور نشده است. در روزهای اخیر شاهد ابلاغ لایحه بودجه 99 از طرف دولت به مجلس بوده‌ایم، لایحه‌ای که هیچ تناسبی با وضعیت تحریم کشور ندارد و گویا وضعیت اقتصادی کشور و شرایط معیشتی مردم در حالت رویایی به سر می‌رود.
در این لایحه رقمی نزدیک به سه چهارم بودجه کل کشور فقط به شرکت‌های دولتی اختصاص یافته است، در اینجا سوالی مطرح می‌گردد و آن این که اساسا چرا دولت باید تا این حد بزرگ و صاحب شرکت‌های فراوان باشد که تا این حد بودجه عمومی و مردمی را خرج خودش کند؟ (در سمت دیگر ماجرا، تامین درآمد سه برابری از واگذاری شرکت های دولتی و خصوصی سازی نسبت به سال ۹۸، بدون درنظر گرفتن رویه های دخالت دهی مردم در اقتصاد معنایی جز تکرار پرونده های هپکو و نیشکر هفت تپه نمی‌دهد.) نکته دیگری که به چشم می‌خورد افزایش غیرمنطقی هزینه‌های ادارات دولتی است که بدون هیچ ملاحظه‌ای صورت گرفته است. مجموع این دو مورد هزینه‌هایی به مراتب بیشتر و غیرمنطقی‌تر از سال‌های پیش را بر عهده کشور می‌گذارد که باعث مشکل دولت در برآورده کردن این موارد خواهد شد. حال که خرج دولت تا این حد بالا رفته، سوال اساسی اینجاست که دقیقا چه «درآمدی» قرار است این هزینه‌ها را جبران بکند؟ بیشترین سهم دولت در استخراج درآمدهای 99، در بخش نفتی پیش‌بینی شده است؛ جایی که با پیش‌بینی فروش «یک میلیون بشکه نفت» در هر روز سعی در منطقی‌سازی روابط ریاضی بودجه گشته است، حال آن که فروش فعلی نفت ایران از 300 هزار بشکه نفت تجاوز نمی‌کند! آیا دولت محترم خبر از میزان حقیقی فروش نفت ندارد؟
مجموعه ساختار غیرمقاومتی و غیرمنطقی بودجه –که نه درآمدهایش قابل تحقق است و نه مخارجش منطقی- ما را به این مطلب می‌رساند که دولت به قطع در سال 99 هم همانند سال‌های گذشته دچار کسری بودجه خواهد شد، با این تفاوت که این‌بار میزان کسری بودجه بیشتر از سال های گذشته خواهد بود. با توجه به رویکرد مسکن‌وار کلی دولت‌‌ها در جبران کسری بودجه احتمالا دولت به چاپ پول بدون پشتوانه و یا برداشت غیرقانونی از صندوق توسعه ملی روی می‌آورد که در هر دو حالت کشور را دچار تورم خواهد کرد و پول اصلی باز از جیب «مردم» به جیب «دولت» واریز خواهد شد. گویی این‌که مردم باید تقاص ندانم‌کاری دولت در تخمین میزان واقعی فروش نفت و ریخت و پاش‌های غیرمنطقی دولت را بدهند! سوالی که باید پرسید این است که اساسا چرا ساختار پولی و مالی کشور باید تا این حد تحت سیطره همه‌جانبه دولت باشد که به این راحتی بتواند فشار حاصل از عملکرد ضعیفش را بر مردم تحمیل کند؟
امروزه خبرهای فراوانی از ابراز تمایلات دولت و شخص رئیس جمهور برای مذاکره با «هرشخصی» می‌رسد. آقای روحانی در چندروز گذشته چندین بار تاکید کرده‌اند که: «برای حفظ منافع ملی حاضر به مذاکره و دیدار با هر شخصی هستند.» نکته اصلی اینجاست که اساسا دولت در ادامه نیاز به یک زبان واحد برای اقناع مردم و ساختارهای داخلی همچون مجلس جدید دارد تا اذهان عمومی را برای ورود کشور به منجلاب مذاکرات مجدد آماده گرداند. قطعا ایجاد حس ناامیدی و ناکارآمدی کاذب یکی از مهم‌ترین ابزارها در این زمینه است و طبیعتا کسری بودجه شدید یکی از نشانه‌ها و یکی از مهم‌ترین بخش‌های همین مطلب خواهد بود.
حال این سوال مطرح می‌گردد که منتخبین مردم که در خانه ملت نشسته‌اند، آیا در این آزمون تاریخی، مقدمات ورود کشور به لبه پرتگاه مذاکره مجدد را تصویب می‌کنند و یا با حفظ استقلال سیاسی نسبت به دولت و به دور از قبیله‌گرایی برای کشور و مردم، کلیات بودجه را رد خواهند کرد؟ گویا دولتی‌ها عزمشان برای تصویب سریع و بی‌دردسر بودجه 99 بسیار جدی‌ست تا حدی که در چند روز گذشته شاهد ابلاغیه‌های تهدیدی عجیب و غریب از سمت مقامات دولتی نسبت به اشخاصی که انتقاداتی نسبت به بودجه داشته‌اند، بوده‌ایم.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر (عضو دفتر تحکیم وحدت) تاسیس 1342، صراحتا مخالفت خود را با ساختار بودجه‌بندی سال 1399 اعلام نموده و تمامی نمایندگان مجلس شورای اسلامی این انتظار را دارد که در خفقان رسانه‌ای موجود که در آن حتی رسانه‌ها و شخصیت‌های اقتصادی از موضع‌گیری منفی نسبت به لایحه «ضدملی» و «ضدمردمی» بودجه 99 نهی شده‌اند، تحت تاثیر فضای سیاه و حس قبیله‌گرایی نشده و با احیای حس میهن‌پرستی، کلیات طرح بودجه 99 را رد بکنند.»
انتهای پیام/
نظرات شما