حمایت سیستماتیک از اعتصابات کارگری

«مقامات ایرانی نگران اعتصابات اقتصادی هستند زیرا یک سلاح سیاسی قدرتمند بوده است. برای مثال در زمان سقوط شاه اعتصابات در بخش اقتصادی و انرژی  نقش مهمی را ایفا کرده است.

 

 این روزها در ایران به نظر نمی رسد اعتصاب کارگران اهداف سیاسی مشخصی مانند سرنگونی جمهوری اسلامی ایران را دنبال کند؛ اما ممکن است اعتصاب کننده های بخش انرژی با سایر کارگرهای حوزه های دیگر هماهنگ شوند و در نهایت خواسته های سیاسی مشخص تری را شکل دهند و شاید حتی آن ها خواهان سقوط ایران باشند. با این وجود کارگران ایرانی نمی توانند به تنهایی موفق شوند و بحران کارگری کنونی فرصتی برای واشنگتن و اتحادیه های کارگری غربی فراهم کرده تا بودجه و پیام های حمایت معنوی را به کارگران مبارز ایرانی برساند.

 

اتحادیه های کارگری باید یک کارگروه فوری کارگران بین المللی برای کمک به کارگران اعتصابی ایرانی همراه با تامین بودجه تشکیل بدهند. چنین تلاش هایی نیز سابقه دارد برای مثال در دهه 1980 اتحادیه کارگری آمریکا 6 میلیون دلار پول و همچنین تجهیزات ارتباطی به کارزارهای کارگران لهستانی تحویل داد و طبق بررسی اتحادیه کارگری آمریکا این کمک در پایان یافتن حاکمیت حزب کمونیست تاثیر داشته است. واشنگتن یا متحدان آمریکا نیز باید حمایت مالی بیشتری از اعتصاب کنندگان انجام دهند و باید فناروی های ارتباطی رمزنگاری شده را به کارگران ایرانی بدهند تا بتوانند نظارت نهادهای ایرانی را دور بزنند.

 

کارگران ایرانی نمی توانند به تنهایی پیروز شوند و آنها شایسته همان میزان پشتیبانی آمریکا و جامعه جهانی هستند که در زمان شوروی از کارگران در اروپای شرقی و روسیه حمایت می شد.»

 

از ابتدای سال جاری تا کنون رسانه های ضد انقلاب به طور گسترده ای اعتراضات معیشتی کارگران ایرانی را پوشش داده اند و بارها برای سراسری کردن اعتصابات و اعتراضات کارگری تلاش کرده اند. تمرکز بر روی جامعه کارگری به عناون آلترناتیو آشوبهای ضد حکومتی در ایران، از سال 96 تا کنون توسط سازمانهای جاسوسی و رسانه های بیگانه دنبال شده است. 

 

همچنین در ماجرای آشوبهای آبان 98 برخی منابع امنیتی از پروژه ای چند مرحله ای برای آشوب که توسط سازمان سیا و موساد با همکاری برخی سرویسهای امنیتی منطقه خبر دادند که قرار بود به طور همزمان در لبنان، عراق و ایران پیش برود. یکی از مراحل در نظر گرفته شده برای آن پروژه، اعتصابات سراسری بود که در سال 98 در ایران با مدیریت هوشمندانه و موضعگیری به موقع رهبر انقلاب، کار در همان مرحله اول متوقف شد. 

 

به نظر می رسد این پیشنهاد لابی اف.دی.دی در راستای همان پروژه یا طرحی جدیدتر از آن برای مدیریت آشوبهای احتمالی در ایران است.