عید قربان، تجلی بندگی و همبستگی اجتماعی است

 وی ادامه داد: فلسفه این آزمایش، چندبعدی است. آزمایش نهایی بندگی از حضرت ابراهیم (ع) پس از گذراندن آزمایش‌های سخت یکی از ابعاد این موضوع است.

 این کارشناس مذهبی با اشاره به تبدیل قربانی انسانی به حیوانی، افزود: خداوند با فرستادن قوچی برای ذبح، دو درس بزرگ داد: اولاً، هرگز راضی به قربانی انسانی نیست و این عمل در اسلام ممنوع است. ثانیاً، اصل «قربانی» به عنوان نماد ایثار و گذشت، در قالب‌های مشروع (مانند قربانی حیوان حلال‌گوشت) تداوم یابد.

 وی اضافه کرد: بعد دیگر این عمل تثبیت سنت قربانی است. این رویداد، پایه‌ریزی یک سنت الهی شد که در مراسم حج و عید قربان متجلی می‌شود.

 موسوی بیان کرد: قربانی‌کردن در روز عید، یادآور آن تسلیم محض و آمادگی برای فدا کردن عزیزترین‌ها در راه خداست. تبدیل این روز به «عید»، نشانه شکرگزاری بندگان برای رحمت الهی و یادآوری پیروزی ایمان و تسلیم است.

 استاد حوزه علمیه قم با اشاره به بُعد اجتماعی قربانی‌کردن، گفت: قربانی‌کردن می‌تواند به همبستگی و عدالت اجتماعی کمک کند.

 وی خاطرنشان کرد: در بسیاری از جوامع اسلامی، بخش قابل توجهی از گوشت قربانی‌ها به دست فقرا و نیازمندان می‌رسد. این کار در رفع گرسنگی و تأمین گوشت برای قشرهای ضعیف، بسیار مؤثر است. در واقع، عید قربان یک مکانیسم الهی برای بازتوزیع ثروت و حمایت از محرومان در قالب یک عبادت است.

 موسوی با اشاره به تقویت روحیه انفاق و همدلی در جامعه، گفت: عمل قربانی‌کردن و تقسیم گوشت آن، روحیه بخشش، توجه به دیگران و احساس مسئولیت اجتماعی را در جامعه تقویت می‌کند.

 وی بیان کرد: افراد ثروتمندتر با انجام این عمل، هم وظیفه دینی خود را انجام می‌دهند و هم پیوند خود را با جامعه محروم محکم‌تر می‌کنند.

 استاد علوم قرآن و حدیث با اشاره به ایجاد شور و نشاط جمعی در این مراسم، تصریح کرد: مراسم ذبح البته با رعایت کامل اخلاق و احکام شرعی و پخت‌وپز و تقسیم گوشت، غالباً به صورت جمعی یا خانوادگی انجام می‌شود. این امر باعث ایجاد ارتباطات اجتماعی قوی‌تر، شادی مشترک و تقویت پیوندهای خانوادگی و محلی می‌شود.

 وی در خاتمه تأکید کرد: عید قربان فقط عید فردی نیست؛ عید امت اسلامی است.