رادار عصر؛ چشمان تیزبین ایران در زمین و هوا

رادار‌ها دستگاه‌های رادیویی هستند که برای مشاهده، تشخیص یا آشکارسازی اجسام و نیز اندازه‌گیری برخی ویژگی‌های آن‌ها به کمک موج‌های رادیویی به کار می‌روند. کاربرد اولیهٔ رادار و محل پیدایش و رشد آن در صنایع نظامی و هوانوردی بوده‌است. رادار‌های نظامی برای کاربرد‌های نظارت، ردیابی هدف، هدایت و ناوبری، و دیدن از پشت موانع ساخته می‌شوند. کاربرد‌های غیرنظامی رادار در سیستم‌های تصویربرداری ماهواره‌ای، هدایت کشتی و هواپیما، هواشناسی، کنترل ترافیک و اتومبیل‌های هوشمند است.

 

رادارهای به کار رفته در صنایع نظامی، جزئی از سیستم های پد‌افند هوایی نیرو‌های نظامی کشور‌های دنیا هستند که وظیفه رصد و شناسایی دشمن را دارند و به محض شناسایی، موقعیت دشمن را به سامانه‌های دفاعی و پدافندی مخابره می‌کنند؛ هر کدام از این رادار‌ها نیز مربوط به شناسایی ادواتی است که از سوی دشمن برای حمله استفاده می‌شود.

 

 

 

در دومین گزارش از این مجموعه به بررسی رادار ایرانی عصر می پردازیم که در ادامه می خوانید.

 

 

رادار عصر اولین رادار سه‌بُعدی آرایه فازی بردبلند ایران است که به دست متخصصان داخلی کشورمان در نیروی دریایی ارتش و وزارت دفاع طراحی و تولید شده است.  روز چهارشنبه ۶ آذر ۹۲  رونمایی شده و هم اکنون نیز در یگان‌های مختلفی مورد استفاده قرار گرفته و در حال انجام ماموریت است.

 

 

 

جدیدترین نسخه رادار عصر بر روی ناوشکن‌های جماران ( کلاس موج ۱ ) و دماوند ( کلاس موج ۲) نصب شده است تا این ناوشکن‌ها قدرت بیشتری در شناسایی پرنده‌های مختلف داشته باشند.