تومور‌های خوش خیم و بدخیم را بشناسید
متخصصان به سوالات رایج درباره خوش خیم و بدخیم بودن تومور‌های مغزی پاسخ دادند.
تومور‌های مغزی خوش خیم و بدخیم دارای علائم یکسانی هستند. آن‌ها می‌توانند باعث بروز تشنج و یا مشکلات عصبی مانند فلج شدگی یا مشکلات گفتاری شود. تفاوت بنیادی میان این دو نوع تومور مغزی در این نکته نهفته است که تومور بدخیم سرطانی محسوب می‌شود و می‌تواند به سرعت سلول‌های سرطانی را به سایر بافت‌ها و بخش‌های مغز گسترش دهد.
تومور خوش خیم می‌تواند رشد کرده و بزرگ شود، اما به سایر بخش‌ها سرایت نمی‌کند و آن‌ها را درگیر نمی‌سازد. نمی‌توان از روی علائم تومور به خوش خیم یا بدخیم بودن آن پی برد. پزشکان غالباً برای این کار از ام آر آی استفاده می‌کنند، اما در کنار آن نمونه برداری نیز ضروری است.
خوشبختانه ۷۰ درصد از تومور‌های مغزی خوش خیم محسوب می‌شوند و به سایر بخش‌ها سرایت نمی‌کنند. حال اگر تومور سرطانی نباشد، آیا باید اقدام درمانی در برابر آن انجام دهیم؟
متخصصان آمریکایی در پاسخ می‌گویند حتی اگر یک تومور خوش خیم هم محسوب شود در صورتی که شروع به بزرگ شدن در داخل جمجمه کند، می‌تواند خطرناک باشد. در حقیقت فضای جمجمه محدود است که بخش اعظم آن را مغز به خود اختصاص داده است. حتی اگر یک تومور خوش خیم بوده و به آرامی اقدام به رشد کند، به مغز فشار وارد شده و این موضوع می‌تواند باعث بروز علائم و به خطر افتادن جان بیمار شود.
بیشتر تومور‌های خوش خیم به وسیله عمل جراحی، پرتو درمانی و یا ترکیب هر دو قابل درمان هستند. تحقیقات نشان داده است ترکیب جراحی و پرتو درمانی موثرترین روش نسبت به بکارگیری تنها یکی از این دو روش برای درمان تومور مغزی است.
در حقیقت در بیشتر موارد جراح نمی‌تواند تمامی بخش‌های تومور را به دلیل وجود رگ‌های خونی یا بافت‌های حیاتی از سر خارج کند. در این زمان، جراح بخش اعظم تومور را خارج کرده و برای باقی مانده آن از پرتودرمانی‌هایی مانند اشعه گاما استفاده می‌شود.
در برخی از موارد نیز تومور‌های خوش خیم نیازی به درمان ندارند. زمانی که تومور بسیار کوچک باشد پزشکان کمتر مراحل درمانی را آغاز کرده و در عوض به صورت سالانه اقدام به بررسی فعالیت آن به وسیله ام آر آی می‌کنند.
در صورتی که تومور‌های خوش خیم باعث بروز علائم در بیمار شود، تکمیل فرآیند درمانی می‌تواند علائم بیماری را از بین ببرد. توصیه می‌شود در صورتی که به تومور مغزی مبتلا هستید به طور پیوسته با پزشک متخصص در ارتباط باشید و مراحل درمانی را براساس آنچه وی تجویز می‌کند دنبال کنید.
انتهای پیام/
نظرات شما