مردمی شدن اقتصاد؛ کلید توسعه پایدار

یکی از موضوعات مهمی که رهبر انقلاب در سال‌های اخیر بر آن تأکید کرده‌اند و اخیراً در بازدید از نمایشگاه دستاوردهای بخش خصوصی نیز به آن اشاره فرمودند، «مردمی شدن اقتصاد» است.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» در سال‌های اخیر، رهبر انقلاب بر ضرورت «مردمی شدن اقتصاد» تأکید کرده‌اند و اخیراً در بازدید از نمایشگاه دستاوردهای بخش خصوصی نیز به این موضوع اشاره فرمودند. در شرایط اقتصادی چالش‌برانگیز کنونی، این موضوع اهمیت بسیاری دارد.

بخش خصوصی نقشی کلیدی در جذب مشارکت مردم و توسعه پایدار دارد. در قانون اساسی، به بخش خصوصی جایگاه ویژه‌ای به عنوان مکمل بخش‌های دیگر اختصاص داده شده است. این بخش، علاوه بر ایجاد اشتغال و توسعه تولید، می‌تواند در بهبود فضای کسب‌وکار و افزایش رقابت‌پذیری مؤثر باشد. همکاری نزدیک دولت و بخش خصوصی و رفع موانع سرمایه‌گذاری برای مردم، کلید موفقیت این اهداف است.

همکاری دولت و بخش خصوصی

رهبر انقلاب همواره بر ضرورت تقویت همکاری میان بخش خصوصی و دولت تأکید می‌کنند. ارتقای شفافیت و اطلاع‌رسانی به مردم درباره پیشرفت‌ها و توانمندی‌های داخلی، به افزایش اعتماد عمومی به بخش خصوصی و امید به آینده کمک می‌کند. این اعتماد در نهایت منجر به بهبود وضعیت اقتصادی کشور و ارتقای جایگاه ایران در مناسبات منطقه‌ای و جهانی خواهد شد.

رهبر معظم انقلاب تأکید دارند که نقش اتاق‌های بازرگانی و تشکل‌های اقتصادی و شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی در رفع موانع کسب‌وکار و تقویت رشد اقتصادی بسیار حائز اهمیت است. این همکاری باعث تقویت فعالیت‌های بخش خصوصی می‌شود.

همکاری و هماهنگی میان دولت، بخش خصوصی و مردم، ضامن دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و تحقق اهداف ملی است. برای رسیدن به این اهداف، تقویت تولید ملی و افزایش بهره‌وری ضروری است تا ایران به جایگاه بهتری در عرصه‌های جهانی دست یابد.

تفاوت اقتصاد مردمی و اقتصاد خصوصی

یکی از تفاوت‌های مهمی که باید به آن اشاره کرد، تفاوت بین «اقتصاد مردمی» و «اقتصاد خصوصی» است. بخش خصوصی، برای بهره‌های شخصی راه‌اندازی شده و تحت کنترل دولت نیست. در مقابل، شرکت‌های دولتی بخشی از بخش عمومی به ‌شمار می‌آیند و سازمان‌های خصوصی غیرانتفاعی به عنوان بخش اختیاری (Voluntary sector) شناخته می‌شوند.

«اقتصاد مردمی» تعریف متفاوتی دارد و تشکیل تعاونی‌ها نمونه بارزی از آن است. تعاونی‌ها با هدف ایجاد مشارکت بیشتر مردم و تقسیم منافع به‌طور عادلانه بین اعضا شکل می‌گیرند و نقش مهمی در توسعه اقتصاد مردمی ایفا می‌کنند.

در واقع مردمی شدن اقتصاد با همکاری و هماهنگی میان دولت، بخش خصوصی و مردم، نقش حیاتی در دستیابی به رشد اقتصادی پایدار و توسعه پایدار کشور دارد. تقویت تولید ملی و افزایش بهره‌وری، از عوامل کلیدی در ارتقای جایگاه ایران در مناسبات جهانی است.

نقش جهادگران در حل مشکلات اقتصادی

دستیار ویژه مقام معظم رهبری، در حاشیه جشنواره جهادگران درباره توانایی‌های اقتصادی مردم که جهادگران نماینده برجسته آن‌ها هستند، تأکید کرد: برای حل مشکلات اقتصادی، روحیه جهادی لازم است. هم جهادگر و هم علم، هر دو برای حل این مسائل ضروری هستند.

محمد مخبر در پاسخ به این پرسش که آیا خصوصی‌سازی همان مردمی‌سازی اقتصاد است، تصریح کرد: تنها واگذاری تصدی به مردم کافی نیست. اگر قرار است یک چیز جدید ایجاد شود، باید به مردم واگذار شود و دولت نیز زمینه تسهیل‌گری و پشتیبانی را فراهم کند.

وی تأکید کرد که جهادگران شرایط لازم را برای حل مشکلات اقتصادی دارند. برای حل ناترازی‌های انرژی نیز مدیریت و سرمایه‌گذاری ضروری است. تاکنون هر مساله‌ای که به جهادگران ارجاع شده، بخوبی حل شده است.

مخبر همچنین خاطرنشان کرد: ما مسائل بزرگ‌تر، مانند دفاع از کشور در دوران دفاع‌مقدس را به مردم سپردیم و حل شد. اکنون نیز اگر مساله رفع ناترازی به مردم سپرده شود و دولت به عنوان تسهیلگر و پشتیبان عمل کند، مسائل حل خواهد شد.

مخبر بیان کرد: افرادی که جهادگر هستند، اگر در مسؤولیت قرار گیرند، باید به‌طور جهادی عمل کنند. بستر حضور و فعالیت مردم در اقتصاد باید فراهم شود. این تأکید مقام معظم رهبری است که میدان برای فعالیت مردم فراهم شود.

جهادگران با روحیه جهادی و توانایی‌های اقتصادی خود می‌توانند نقش مهمی در حل مشکلات اقتصادی کشور ایفا کنند. همکاری و هماهنگی میان دولت، مردم و جهادگران، کلید موفقیت در دستیابی به توسعه پایدار و بهبود وضعیت اقتصادی است.

بخش خصوصی و نگرش غربی

ابراهیم رزاقی، استاد بازنشسته علم اقتصاد دانشگاه تهران، در گفتگو با خبرنگار اقتصادی شبکه اطلاع رسانی راه دانا، با تاکید بر اینکه باید تفاوت بخش خصوصی با مشارکت مردمی را درک کنیم، اظهار داشت: از دیدگاه اقتصاد غرب، بخش خصوصی به حداکثر سود، ثروت و لذت می‌اندیشد و هرگز به سود اندک راضی نمی‌شود. در مقابل، بخش تعاون بارها ثابت کرده که علاوه بر کارساز بودن، می‌تواند به ‌طور جهادی عمل کند. در قانون اساسی نیز بخش خصوصی مکمل بخش دولتی و تعاون تعریف شده است.

وی افزود: مشکلات اقتصاد ایران از زمان پیاده‌سازی مدل‌های سرمایه‌داری غربی، از جمله مدل‌های بانک جهانی، آغاز شد. این مدل‌ها حتی در غرب هم مشکلات بسیاری ایجاد کرده‌اند. در آمریکا، تعداد سرمایه‌داران طی ۵ سال گذشته افزایش یافته، اما نسبت به جمعیت کل، تعداد آنها کم است.

رزاقی ادامه داد: بعد از انقلاب، جهان غرب به صدام کمک کرد و حتی برخی گروهک‌های داخلی نیز به او یاری رساندند. اما علت اصلی پیروزی ایرانی‌ها، دین و آیین و مشارکت همه‌جانبه مردم در اقتصاد در شرایط جنگ بود. این فداکاری بدون چشمداشت موجب پیروزی شد.

وی با اشاره به اینکه بخش خصوصی در ایران الگویی از نگاه‌های اقتصاددانان آمریکا گرفته است؛ خاطر نشان کرد: در دوره دولت قبلی، بدترین نوع بخش خصوصی اجرا شد و سرمایه‌داران ثروت‌های بالایی به دست آوردند. اکنون نیز دولت باید مد نظر داشته باشد که نباید آزموده را دوباره آزمود.

این استاد بازنشسته علم اقتصاد دانشگاه تهران بیان کرد: کلمه خصوصی به معنای پیروی از سیاست‌های سرمایه‌داری غربی است. در حالی که تعاون روحیه دینی دارد و می‌تواند این روحیه را گسترش دهد. بسیاری از اقدامات بزرگ در کشور از طریق مشارکت‌های جهادی و تعاونی انجام می‌شود.

به گفته رزاقی؛ این جنگ، یک جنگ اقتصادی است و باید با روحیه تعاون اقدام کنیم. خیران و نیکوکاران با استفاده از تعاون، اقدامات بزرگی انجام می‌دهند و ما نیز در اقتصاد باید از طریق تعاون به سمت مردمی‌سازی اقتصاد برویم.

وی تصریح کرد: در قانون اساسی نیز از سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی نام برده شده است. تعاون در زمان جنگ تحمیلی باعث پیروزی کشور شد. برای اجرای تعاونی‌ها در ایران، باید اصلاحات بانکی انجام شود و نقدینگی مورد نیاز تعاونی‌ها توسط بانک‌ها تأمین شود.

رزاقی در پایان گفت: تعاون و خصوصی‌سازی هر دو می‌توانند نقش کلیدی در تحول و توسعه اقتصادی ایران ایفا کنند. با بهره‌گیری از روحیه جهادی و همکاری گسترده میان دولت، بخش خصوصی و تعاون، می‌توان به سوی اقتصادی پایدار و پیشرو حرکت کرد.

به گزارش راه دانا، برابر اصل ۴۴ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، نظام اقتصادی کشور بر پایه سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی استوار است. این اصل، یکی از اساسی‌ترین اصول اقتصادی کشور است که هدف آن تبیین نقش و جایگاه هر یک از این سه بخش در توسعه اقتصادی ایران است.

بخش دولتی در اقتصاد ایران شامل صنایع بزرگ، بازرگانی خارجی، معادن بزرگ، بانکداری و سایر صنایع استراتژیک است. این بخش به دلیل اهمیت و گستردگی، تحت نظارت و کنترل دولت قرار دارد و هدف اصلی آن تأمین نیازهای اساسی کشور و ایجاد زیرساخت‌های لازم برای توسعه اقتصادی است.

بخش خصوصی شامل کشاورزی، دامداری، صنعت، تجارت و خدمات است. این بخش به عنوان مکمل فعالیت‌های اقتصادی دولتی و تعاونی، نقش مهمی در توسعه اقتصادی کشور ایفا می‌کند. بخش خصوصی با ایجاد اشتغال، افزایش تولید و بهبود فضای کسب‌وکار، به توسعه پایدار کمک می‌کند.

بخش تعاونی نیز یکی از ارکان اساسی نظام اقتصادی ایران است. تعاونی‌ها با هدف ایجاد مشارکت بیشتر مردم و تقسیم منافع به‌طور عادلانه بین اعضا، نقش مهمی در توسعه اقتصاد مردمی ایفا می‌کنند. این بخش با ایجاد فرصت‌های برابر برای همه اقشار جامعه، به تحقق عدالت اجتماعی و اقتصادی کمک می‌کند.

مالکیت در سه بخش دولتی، تعاونی و خصوصی تا جایی که با اصول اسلامی و قوانین کشور مطابقت دارد، مورد حمایت قانون جمهوری اسلامی ایران است؛ این حمایت قانونی، به توسعه و تقویت هر یک از این سه بخش کمک می‌کند و موجب ارتقای سطح رفاه عمومی و توسعه اقتصادی کشور می‌شود.

منبع: دانا




انتهای خبر /

 
http://qomefarda.ir/52757
اخبار مرتبط

نظرات شما