یادداشت؛
رمضان؛ ماه جلای روح و طهارت قلب
ماه مبارک رمضان یک فرصت استثنایی است تا بندگان خداوند در این ماه با عبادت و نیایش فرصت تهذیب نفس و پاک کردن روح و جان خود از لغزش‌ها پاکی‌ها را داشته باشند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» فردا اولین روز ماه مبارک رمضان، ماه بندگی و پاک شدن از لغزش‌ها است. ماه رمضان ماه ای است که در آن همه مخلوقات خداوند دعوت می‌شوند تا سر سفره بخشندگی و کرامت او حاضر شوند و میهمان خداوند باشند و بر سر این سفره از این ماه لذت ببرند.
پیامبر(ص) در خصوص ماه مبارک رمضان می‌فرماید: «ماه رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است، هر کس همه این ماه را روزه بگیرد بر خدا واجب است که همه گناهانش را ببخشد، بقیه عمرش را تضمین کند و او را از تشنگی و عطش دردناک روز قیامت امان دهد.» از همین رو خداوند در این ماه به بندگان خود لطف می‌کند تا در روزها و شب‌های رمضان که ماه بندگی خداست، وزنه‌های سربی معصیت و دنیاخواهی که زمین‌گیرمان کرده و حس پرواز در ملکوت خدا را از ما گرفته است باز می‌شود.
ماه مبارک رمضان بهترین و برترین ماه در بین ماه‌های قمری است این ماه دارای فضائل و فوائد زیادی از جمله تقوا، پرهیزکاری، آرامش روح و روان، کسب فضائل اخلاقی، پاکی روح و بسیاری از موارد دیگر است که نصیب روزه‌دار مؤمن می‌شود.
اما از اتفاقات خوب این ماه وجود شب قدر در آن است. این شب‌ها طبق آیات، روایات و احادیث اهل‌بیت(ع) برتر از هزار ماه است که فرشتگان در این شب به اذن خدا فرود می‌آیند و جمیع مقدرات بندگان را در طول سال تعیین می‌کنند و وجود این شب در این ماه مبارک نعمت و موهبتی الهی بر امت پیامبر گرامی اسلام(ص) است و مقدرات یک سال انسان‌ها (حیات، مرگ، رزق و...) بر اساس لیاقت‌ها و زمینه‌هایی که خود آن‌ها به وجود آورده‌اند تعیین می‌شود و انسان در چنین شبی با تفکر و تدبر می‌تواند به خود آید و اعمال یک سال خود را ارزیابی کند و با فراهم آوردن زمینه مناسب بهترین سرنوشت را برای خود رقم زند. امام صادق(ع) می‌فرماید: «تقدیر مقدرات در شب نوزدهم و تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاء آن در شب بیست و سوم است».
در حکمت 145نهج‌البلاغه از حضرت علی(ع)نقل‌شده که فرمودند: "چه‌بسا روزه‌داری که از روزهاش، جز گرسنگی و تشنگی بهره‌ای ندارد و چه‌بسا نمازخوانی که از نمازش جز رنج بیداری بهره‌ای نمی‌برد، خوشا خواب و خوراک خردمندان هوشیار!" برخی احساس می‌کنند که روزه‌داری فقط خودداری از خوردن و آشامیدن است بلکه باید گفت روزه‌دار علاوه بر این موارد باید برخی اقدامات دیگر را هم انجام دهد تا آن حقیقت واقعی روزه را درک کند.
روزه‌داری صرفاً اجتناب از خوردن و آشامیدن نیست و همان‌گونه که گفته شد تنها با این اعمال نمی‌توان به حقیقت روزه‌داری دست‌یافت، هرچند صرف تحمل این رنج‌ها آثار مثبت خود را دارد و از نگاه خداوند دور نمی‌ماند اما درک کمال روزه‌داری چیزی فراتر از این را می‌طلبد. در کتاب امالی صدوق نقل شده است که حضرت علی(ع)از رسول خدا(ص) در مورد بهترین اعمال در ماه مبارک رمضان پرسیدند، پیامبر فرمودند:" بهترین اعمال در این ماه پرهیز از محرمات خداوند است".
این در حالی است که امام سجاد(ع) در دعای حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض می‌کند: به وسیله روزه این ماه یاریمان ده تا اندام‌های خود را از معاصی تو نگه‌داریم و آن‌ها را به کارهایی گیریم که خشنودی تو را فراهم آورد، تا با گوش‌هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به لهو و لعب نشتابیم و تا دستمانمان را به‌سوی حرام نگشاییم و با پاهایمان به‌سوی آنچه منع شده ره نسپاریم و تا شکم‌هایمان جز آنچه را تو حلال کرده‌ای در خود جای ندهد و زبان‌هایمان جز به آنچه تو خبر داده‌ای و بیان فرموده‌ای گویا نشود...»
بنابراین، در ماه مبارک باید تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه داشت و با اخلاص، توکل و توسل از اهل‌بیت(ع) و عمل به دستورها و احکام قرآن کریم و دوری از گناهان، انجام توبه نصوح و واقعی، عبادت، شب‌زنده‌داری، درک فضیلت شب قدر و... فضیلت ماه مبارک رمضان را درک کرد و از آن در راستای رسیدن به کمال حرکت کرد و باید در این ماه به‌گونه‌ای خودسازی کرد که با اتمام ماه مبارک تأثیر و فواید آن در روح و جان افراد باقی باشد و اثر آن تا ماه رمضان سال بعد ماندگار باشد.
انتهای خبر /
پیامبر(ص) در خصوص ماه مبارک رمضان می‌فرماید: «ماه رجب ماه خدا و ماه شعبان ماه من و ماه رمضان، ماه امت من است، هر کس همه این ماه را روزه بگیرد بر خدا واجب است که همه گناهانش را ببخشد، بقیه عمرش را تضمین کند و او را از تشنگی و عطش دردناک روز قیامت امان دهد.» از همین رو خداوند در این ماه به بندگان خود لطف می‌کند تا در روزها و شب‌های رمضان که ماه بندگی خداست، وزنه‌های سربی معصیت و دنیاخواهی که زمین‌گیرمان کرده و حس پرواز در ملکوت خدا را از ما گرفته است باز می‌شود.
ماه مبارک رمضان بهترین و برترین ماه در بین ماه‌های قمری است این ماه دارای فضائل و فوائد زیادی از جمله تقوا، پرهیزکاری، آرامش روح و روان، کسب فضائل اخلاقی، پاکی روح و بسیاری از موارد دیگر است که نصیب روزه‌دار مؤمن می‌شود.
اما از اتفاقات خوب این ماه وجود شب قدر در آن است. این شب‌ها طبق آیات، روایات و احادیث اهل‌بیت(ع) برتر از هزار ماه است که فرشتگان در این شب به اذن خدا فرود می‌آیند و جمیع مقدرات بندگان را در طول سال تعیین می‌کنند و وجود این شب در این ماه مبارک نعمت و موهبتی الهی بر امت پیامبر گرامی اسلام(ص) است و مقدرات یک سال انسان‌ها (حیات، مرگ، رزق و...) بر اساس لیاقت‌ها و زمینه‌هایی که خود آن‌ها به وجود آورده‌اند تعیین می‌شود و انسان در چنین شبی با تفکر و تدبر می‌تواند به خود آید و اعمال یک سال خود را ارزیابی کند و با فراهم آوردن زمینه مناسب بهترین سرنوشت را برای خود رقم زند. امام صادق(ع) می‌فرماید: «تقدیر مقدرات در شب نوزدهم و تحکیم آن در شب بیست و یکم و امضاء آن در شب بیست و سوم است».
در حکمت 145نهج‌البلاغه از حضرت علی(ع)نقل‌شده که فرمودند: "چه‌بسا روزه‌داری که از روزهاش، جز گرسنگی و تشنگی بهره‌ای ندارد و چه‌بسا نمازخوانی که از نمازش جز رنج بیداری بهره‌ای نمی‌برد، خوشا خواب و خوراک خردمندان هوشیار!" برخی احساس می‌کنند که روزه‌داری فقط خودداری از خوردن و آشامیدن است بلکه باید گفت روزه‌دار علاوه بر این موارد باید برخی اقدامات دیگر را هم انجام دهد تا آن حقیقت واقعی روزه را درک کند.
روزه‌داری صرفاً اجتناب از خوردن و آشامیدن نیست و همان‌گونه که گفته شد تنها با این اعمال نمی‌توان به حقیقت روزه‌داری دست‌یافت، هرچند صرف تحمل این رنج‌ها آثار مثبت خود را دارد و از نگاه خداوند دور نمی‌ماند اما درک کمال روزه‌داری چیزی فراتر از این را می‌طلبد. در کتاب امالی صدوق نقل شده است که حضرت علی(ع)از رسول خدا(ص) در مورد بهترین اعمال در ماه مبارک رمضان پرسیدند، پیامبر فرمودند:" بهترین اعمال در این ماه پرهیز از محرمات خداوند است".
این در حالی است که امام سجاد(ع) در دعای حلول ماه رمضان به درگاه خداوند عرض می‌کند: به وسیله روزه این ماه یاریمان ده تا اندام‌های خود را از معاصی تو نگه‌داریم و آن‌ها را به کارهایی گیریم که خشنودی تو را فراهم آورد، تا با گوش‌هایمان سخنان بیهوده نشنویم و با چشمانمان به لهو و لعب نشتابیم و تا دستمانمان را به‌سوی حرام نگشاییم و با پاهایمان به‌سوی آنچه منع شده ره نسپاریم و تا شکم‌هایمان جز آنچه را تو حلال کرده‌ای در خود جای ندهد و زبان‌هایمان جز به آنچه تو خبر داده‌ای و بیان فرموده‌ای گویا نشود...»
بنابراین، در ماه مبارک باید تمام اعضا و جوارح را از حرام دور نگه داشت و با اخلاص، توکل و توسل از اهل‌بیت(ع) و عمل به دستورها و احکام قرآن کریم و دوری از گناهان، انجام توبه نصوح و واقعی، عبادت، شب‌زنده‌داری، درک فضیلت شب قدر و... فضیلت ماه مبارک رمضان را درک کرد و از آن در راستای رسیدن به کمال حرکت کرد و باید در این ماه به‌گونه‌ای خودسازی کرد که با اتمام ماه مبارک تأثیر و فواید آن در روح و جان افراد باقی باشد و اثر آن تا ماه رمضان سال بعد ماندگار باشد.
انتهای خبر /
نظرات شما