هر روز با یک شهید؛
هر قطره از خون شهدا لاله‌های عاشق‌اند
بگذار دشمن قلبم را بشکافد، او نمی‌داند هر قطره خون من لاله‌ای دیگر می‌پروراند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، شهید رضا بنا زادگان قمی در تاریخ یکم مهرماه ۱۳۴۷ در خانواده‌ای مذهبی و باتقوا به دنیا آمد.
وی پس از چندی مجاهدت در راه خدا و در جبهه‌های حق علیه باطل به دست رژیم بعث عراق در تاریخ سی‌ام فروردین‌ماه ۱۳۶۴ به درجه رفیع شهادت نائل گشت.
در ادامه وصیت‌نامه شهید بنا زادگان را می‌خوانید.
بسم رب الشهداء و الصدیقین
« و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
به نام خدا سخنم را شروع می‌کنم.
چرا که اوست یاری‌دهنده تمام قلب‌ها، اوست که زندگیمان برای اوست و رفتنمان در جهت اوست، معبودمان اوست؛
معشوقمان اوست، اوست که قلب‌هایمان در طپش برای اوست، اوست که زندگیمان در تلاش برای اوست.
دیگر ماندنمان جایز نیست، ماندگان خفتگان تاریخ‌اند و آنان که می‌روند پیروان سرورشان حسین و راهیان قصه سرخ شهادت‌اند، پیرو حرف‌های حسین در راه عقیده جهاد می‌کنند «انا الحیاة عقیده و جهاد» آنان که رفتند کاری حسینی کردند و آنان که ماندند باید کار زینبی کنند وگرنه یزیدی هستند.
می‌روم تا خونم ستونی زیر سقف آزادی باشد، به کربلای دیگری می‌روم که با کربلای حسینی فرقی ندارد به کربلایی می‌روم که در آن از علی اکبرها و حبیب ابن مظهرها در آن شرکت دارند.
به کارزاری می‌روم که با کارزار نینوا فرقی ندارد، ما قاسمان و اکبرهای حسین زمانیم، ما اسماعیل‌های ابراهیم زمان، خمینی عزیز هستیم.
بگذار دشمن قلبم را بشکافد، او نمی‌داند هر قطره خون من لاله‌ای دیگر می‌پروراند. بگذار تنم را دژخیمان در برابر گلوله‌های خود تکه‌تکه نمایند.
وجودم را جهان نگاره کند تا بلکه حقانیت دینم را ثابت کنم. من عازم جبهه هستم و این راه را با آگاهی کامل انتخاب کردم و اگر در این راه به حق پیوستم هیچ‌گونه هراسی نیست، اما مبادا بر سنگ مزارم بنویسید جوان ناکام؛ چرا که من به کام خود رسیده‌ام؛
عاشقم و عاشق جز رسیدن به معشوقش آرزویی ندارد، عابدم و عابد جز رسیدن به معبودش کامی ندارد.
« من یقاتلون فی سبیلی فیقتل و یعلب فسوفه نوتیه اجرا عظیما» کسانی که در راه خدا جهاد می‌کنند اگر فاتح یا کشته گردند به‌زودی آن‌ها را اجری عظیم است. «انا لله و انا الیه راجعون» اما گفته مهمی که دارم این است آن‌هایی که مرا می‌شناسند مرا حلال کنند.
پیامم به امت حزب‌الله این است که امام و یاران صدیقش را تنها نگذارند و از فرمایشات آنان پیروی کنند که تنها راه سعادت مسلمین همین است و تا می‌توانید جبهه‌ها را گرم نگه دارید و نگذارید جبهه‌ای خدای‌نکرده خالی بماند که ما پیروزیم و «امام را دعا کنید».
ما سوی دیار نور ره میجوئیم/
سرویم و ز لاله ها سخن میگوییم/
امروز اگر سرخ بیفتیم به خاک/
فردا به زمانه سبزتر میروییم/
ای بنازم بر تو و بر همت مردانهات/
کز برای حفظ دین در خون طپیدی ای شهید/
جای تو خالیست بین ما ولی تا روز حشر/
بهر ما سرچشمه نور امیدی ای شهید/
خیر الکلام صدق. بهترین کلامها سخن راست است. امام علی (ع)
اکرم الموت القتل. بهترین مرگ کشته شدن در راه خدا است.
انتهای پیام/
وی پس از چندی مجاهدت در راه خدا و در جبهه‌های حق علیه باطل به دست رژیم بعث عراق در تاریخ سی‌ام فروردین‌ماه ۱۳۶۴ به درجه رفیع شهادت نائل گشت.
در ادامه وصیت‌نامه شهید بنا زادگان را می‌خوانید.
بسم رب الشهداء و الصدیقین
« و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
به نام خدا سخنم را شروع می‌کنم.
چرا که اوست یاری‌دهنده تمام قلب‌ها، اوست که زندگیمان برای اوست و رفتنمان در جهت اوست، معبودمان اوست؛
معشوقمان اوست، اوست که قلب‌هایمان در طپش برای اوست، اوست که زندگیمان در تلاش برای اوست.
دیگر ماندنمان جایز نیست، ماندگان خفتگان تاریخ‌اند و آنان که می‌روند پیروان سرورشان حسین و راهیان قصه سرخ شهادت‌اند، پیرو حرف‌های حسین در راه عقیده جهاد می‌کنند «انا الحیاة عقیده و جهاد» آنان که رفتند کاری حسینی کردند و آنان که ماندند باید کار زینبی کنند وگرنه یزیدی هستند.
می‌روم تا خونم ستونی زیر سقف آزادی باشد، به کربلای دیگری می‌روم که با کربلای حسینی فرقی ندارد به کربلایی می‌روم که در آن از علی اکبرها و حبیب ابن مظهرها در آن شرکت دارند.
به کارزاری می‌روم که با کارزار نینوا فرقی ندارد، ما قاسمان و اکبرهای حسین زمانیم، ما اسماعیل‌های ابراهیم زمان، خمینی عزیز هستیم.
بگذار دشمن قلبم را بشکافد، او نمی‌داند هر قطره خون من لاله‌ای دیگر می‌پروراند. بگذار تنم را دژخیمان در برابر گلوله‌های خود تکه‌تکه نمایند.
وجودم را جهان نگاره کند تا بلکه حقانیت دینم را ثابت کنم. من عازم جبهه هستم و این راه را با آگاهی کامل انتخاب کردم و اگر در این راه به حق پیوستم هیچ‌گونه هراسی نیست، اما مبادا بر سنگ مزارم بنویسید جوان ناکام؛ چرا که من به کام خود رسیده‌ام؛
عاشقم و عاشق جز رسیدن به معشوقش آرزویی ندارد، عابدم و عابد جز رسیدن به معبودش کامی ندارد.
« من یقاتلون فی سبیلی فیقتل و یعلب فسوفه نوتیه اجرا عظیما» کسانی که در راه خدا جهاد می‌کنند اگر فاتح یا کشته گردند به‌زودی آن‌ها را اجری عظیم است. «انا لله و انا الیه راجعون» اما گفته مهمی که دارم این است آن‌هایی که مرا می‌شناسند مرا حلال کنند.
پیامم به امت حزب‌الله این است که امام و یاران صدیقش را تنها نگذارند و از فرمایشات آنان پیروی کنند که تنها راه سعادت مسلمین همین است و تا می‌توانید جبهه‌ها را گرم نگه دارید و نگذارید جبهه‌ای خدای‌نکرده خالی بماند که ما پیروزیم و «امام را دعا کنید».
ما سوی دیار نور ره میجوئیم/
سرویم و ز لاله ها سخن میگوییم/
امروز اگر سرخ بیفتیم به خاک/
فردا به زمانه سبزتر میروییم/
ای بنازم بر تو و بر همت مردانهات/
کز برای حفظ دین در خون طپیدی ای شهید/
جای تو خالیست بین ما ولی تا روز حشر/
بهر ما سرچشمه نور امیدی ای شهید/
خیر الکلام صدق. بهترین کلامها سخن راست است. امام علی (ع)
اکرم الموت القتل. بهترین مرگ کشته شدن در راه خدا است.
انتهای پیام/
نظرات شما