همسنگر با رهبر انقلاب

 وی پس از پایان تحصیلات ابتدایی در معیت برادرش برای کسب علوم حوزوی به قم مشرف شد. تحصیلات خود را تا انتهای سطح در آن حوزه ادامه داد تا اینکه در سال ۱۳۴۲ در ماجرای فیضیه در حالی که مسئول پخش اعلامیه بود دستگیر و به زندان رفت.

 جدش از علمای بزرگ شهر بود. شهید رحیمی پس از آزادی، مبارزاتش را پی گرفت و برای بار دوم به جرم کندن تابلوی خیابان ششم بهمن به زندان رفت.

او یکبار دیگر نیز به جرم اهانت به اشرف پهلوی زندانی شد و مجموعاً ۱۸ ماه در حبس به سر برد. او هر بار پس از آزادی کار مبارزه را جدی‌تر آغاز می‌کرد و در عاقبت ممنوع‌المنبر شد و پس از مدتی به ایرانشهر تبعید می‌شود که در آنجا با رهبر معظم انقلاب حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای هم‌سنگر شده و به فعالیت‌های خود ادامه می‌دهد.

 در ادامه فعالیت‌های ایشان ساواک درمی‌یابد که وجود این دو روحانی در شهر سبب به هم ریخته‌شدن شهر می‌شود؛ لذا آنها را از یکدیگر جدا می‌کند و شهید بزرگوار رحیمی را به اقلید فارس تبعید می‌کند.

آن شهید بزرگوار پس از بازگشت از تبعید، فعالیت‌های مذهبی و مبارزاتی را در مسجد علوی ادامه داد که بعدها آنجا مقر کمیته‌های انقلاب شد. در اولین دوره مجلس شورای اسلامی به نمایندگی از مردم ملاوی به مجلس رفت و سرانجام در هفتم تیرماه سال ۱۳۶۰ هم‌دوش شهید بهشتی دعوت حق را لبیک گفت و به فیض شهادت نائل آمد.