استاد برجسته حوزه علمیه قم مطرح کرد:
امام هادی (ع)، دژ استوار اسلام در عصر خفقان
استاد حوزه علمیه قم با اشاره به اینکه امام هادی (ع)؛ نگهبان اسلام در توفان ستم عباسیان بود، گفت: امام هادی (ع) در حفظ و تداوم اسلام ناب محمدی (ص) در آن عصر تاریک نقش مؤثری داشتند.
از همین رو حجت‌الاسلام حسین بنیادی در گفتگو با خبرنگار گروه مذهبی ما با اشاره به نقش حیاتی امام هادی (ع) در حفظ و تداوم اسلام ناب محمدی (ص) در آن عصر تاریک، اظهار داشت: بدون تردید، حاکمیت خفقان و سرکوب سیستماتیک عباسیان علیه شیعیان شاخصه اصلی این دوره بود.
وی ادامه داد: متوکل عباسی، دشمنی کینه‌توزانه‌ای با اهلبیت (ع) داشت. تخریب قبر امام حسین (ع)، ممنوعیت زیارت آن، تعقیب و زندانی کردن شیعیان، قطع ارتباطات آنان با امام (ع) و ایجاد فضای رعب و وحشت، سیاست‌های اصلی او بود.
استاد حوزه علمیه قم افزود: در چنین فضایی، هر حرکت علنی امام (ع) می‌توانست به نابودی کامل تشیع بیانجامید؛ بنابراین، امام هادی (ع) باید با کمترین امکانات و در سخت‌ترین شرایط، اصالت اسلام را از گزند تحریف نجات می‌دادند.
وی با اشاره به استراتژی امام در این دوران، گفت: مهم‌ترین ابزار امام (ع)، تقیه بود. ایشان علی‌رغم نظارت شدید در سامرا هرگز دست از هدایت و رهبری برنداشتند، اما این کار را با پنهان‌کاری و ظرافت تمام انجام می‌دادند.
بنیادی عنوان کرد: ارتباطات مخفی، استفاده از نامه‌ها و پیام‌رسانان معتمد و پرهیز از هرگونه حرکت آشکاری که بهانه به دست حکومت دهد، از نمونه‌های این تقیه فعال بود. هدف، حفظ جان شیعیان و بقای جامعه بود.
وی خاطرنشان کرد: امام هادی (ع) سازمان وکلا را که از زمان امام صادق (ع) شکل گرفته بود، به شکلی بسیار منسجم‌تر و مخفی‌تر توسعه دادند. این شبکه عصبیِ حیاتی، پیوند شیعیان را با امام (ع) و معارف ناب اسلامی در اوج خفقان زنده نگه داشت.
کارشناس مذهبی تصریح کرد: امام هادی (ع) با وجود محدودیت‌ها، گروهی از شاگردان برجسته و فقیه را تربیت کردند. شخصیت‌هایی مانند عبدالعظیم حسنی، عثمان بن سعید عمری (نخستین نایب خاص امام‌زمان (عج)) و... حاملان و منتشرکنندگان علوم اهلبیت (ع) در آن عصر و پس از آن بودند.
وی ادامه داد: این شاگردان، نه تنها پاسخگوی نیازهای فقهی و اعتقادی مردم بودند، بلکه به عنوان هسته‌های مقاومت فکری در برابر جریان‌های انحرافی عمل می‌کردند.
بنیادی در خاتمه تصریح کرد: امام هادی (ع) با نگارش نامه‌ها و بیانات دقیق کلامی و اعتقادی مانند زیارت جامعه کبیره که دائرةالمعارف امام‌شناسی است، به شفاف‌سازی معارف اصیل اسلامی و دفاع از توحید و عدل الهی پرداختند و مانع نفوذ این افکار انحرافی به بدنه جامعه شیعه شدند.
انتهای خبر/160
نظرات شما