آموزش و پرورش به دنبال ناجی برای تربیت نسل آینده/ صندلی وزارت برای هفدهمین بار نصیب کیست؟!

این موضوع در حالی پیش می‌رود که دیدگاه‌های او درباره آموزش و پرورش و سن جوانش نسبت به دیگر وزرای آموزش و پرورش از نکات قابل توجه این انتخاب محسوب می‌شود، انتخابی که رسمیت دادن به آن صرفا از سوی بهارستانی‌ها تعیین تکلیف خواهد شد.

حوزه فعالیت وزیر پیشنهادی جوان در آموزش و پرورش

ماهیت و سرانجام کار آموزش و پرورش درمورد کودکان و نوجوانان است و طبیعتا هر تغییر و تحولی و هر آزمون و خطایی مستقیم یا غیرمستقیم بر پرورش این طیف یا به بیانی دیگر آینده سازان کشور تاثیرگذار است، نهادی عیالوار، با نفوذ و موثر در پیشبرد مسیر آینده کشور که متاسفانه چندان اولویتی برای آن قائل نشده اند و انتظار می‌رود دولت جدید با رویکرد‌های مثبت و امیدبخشی که ترسیم کرده است پاسخی برای جبران خلأ‌های موجود شود.

گزینه فعلی و پیشنهادی آموزش و پرورش با ۴٣ سال سن که در کارنامه کاری‌اش می‌توان به تدریس در دانشگاه فرهنگیان، مدیریت مجموعه مدارس عام‌المنفعه امام رضا (ع) با ۱۹ مدرسه و بیش از ۷ هزار دانش‌آموز، راه‌اندازی سامانه «سیب» با ٢٠ هزار دقیقه محتوای آموزشی و تربیتی برای جبران کمبود‌های آموزش مجازی و... اشاره کرد، از همان قسم انتخاب‌هایی است که شعار جوانگرایی را به منصه ظهور گذاشته است.

باغگلی گزینه‌ای است که کارنامه تحصیلی‌اش نشان می‌دهد دکترای علوم تربیتی ‏‏در گرایش فلسفه تعلیم و تربیت از دانشگاه فردوسی مشهد را داراست و از اعضای هیئت علمی این دانشگاه به شمار می‌رود.

نگاه جزئی‌تر در رزومه تحصیلی او حاکی است که دیپلم فنی و حرفه‌ای در رشته الکتروتکنیک، کارشناس علوم تربیتی در گرایش مدیریت و برنامه ریزی آموزشی از دانشگاه فردوسی ‏مشهد، کارشناسی ارشد در رشته علوم تربیتی با گرایش تاریخ و فلسفه آموزش و پرورش از دانشگاه تهران و دکتری از دانشگاه فردوسی مشهد گرفته است. ‏

آنطور که در رزومه اعلامی  آمده است؛ باغگلی معلمی را از ابتدای دوران دانشجویی آغاز کرده و در تمام سال‌های اشتغال به امور علمی و اجرایی، ارتباط خود با فضای تدریس و حضور میدانی در مدارس را ترک نکرده است. علاوه بر این، حضور در کارگروه‌های مختلف طراحی برنامه‌ها و الگو‌های آموزشی و تربیتی مدارس مختلف نیز در کارنامه او به چشم می‌خورد.

کار‌های روی هم انباشته در آموزش و پرورش

رکورد تغییر و تحولات مدیریتی آن هم در سطح تغییر وزیر برای وزارت آموزش و پرورش موضوعی قابل توجه است، شرایطی که عمر وزارت در این وزارتخانه را طی چند سال گذشته به کمتر از ٢ سال تقلیل داده است و همین اوضاع آغازگر وضعیتی می‌شود که کار‌های انباشته رو هم و طرح‌های نیمه و نصفه وزرا در طول سالیان، مشاهده شود.

رفع نسبی مشکلات معیشت متناسب با اوضاع کشور، تثبیت و ارتقای جایگاه معلمی در جامعه، به ثمر رساندن طرح‌های خاک خورده‌ای همچون رتبه‌بندی معلمان، توجه به تامین نیروی انسانی با کیفیت، رفع تمرکزگرایی و نظارت بر تولید محتوای مناسب و کارآمد برای دانش‌آموزان گوشه‌ای از مطالبات همیشگی و کمتر مورد توجه سکاندار آن آموزش و پرورش بوده که گویی راه چاره‌ای برای رفع آن وجود نداشته است، البته که نباید از نقش وزیر در عزل و نصب معاونان با کیفیت گذر کرد، موضوعی که گاه دستخوش سیاست‌زدگی و سهم‌خواهی‌هایی می‌شود و بر این اساس حق انتخاب تمام و کمال از وزیر آموزش و پرورش سلب خواهد شد.

جدی گرفتن و اولویت داشتن آموزش و پرورش در دولت و محلی هم از دیگر مطالبات همیشگی، اما محقق نشده این وزارتخانه عیالوار است و باغگلی در صحبت‌های اخیر خود وعده داده است تا جلسات شورای عالی آموزش و پرورش را با حضور رئیس جمهور دنبال کند.

وزرای آموزش و پرورش چند سال بر مسند وزارت بودند؟

نگاهی اجمالی به وضعیت وزرا و سرپرستان در آموزش و پرورش از تاثیر سن و تحصیل، برای ورود به این مرحله را نشان می‌دهد که به ترتیب، در ادامه آمده است:

عمر نه چندان بلند وزارت در آموزش و پرورش و مدرک تحصیلی سکانداران نشان می‌دهد که تاثیرگذاری بر آموزش و پرورش مهارتی ورای سن و سال و تحصیلات احتیاج دارد، صرفا سن کم یا زیاد و مدرک مرتبط یا غیر مرتبط  تا به امروز امتیازی ویژه برای وزارت نبوده‌ است و آنچه می‌تواند آموزش و پرورش را از منجلاب مشکلات رهایی دهد تحول در نوع نگرش به مشکلاتی و طراحی خوش فکر، عملگرا و توانمند که امکان همراه کردن دولت و مجلس را داشته باشد و در این میان حواشی جنسیت، مدرک و سن عامل برتری نمی تواند باشد.