عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم:
امام جواد(ع) حقانیت و استحکام فکری فرهنگی مکتب شیعه را نشان داد
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: امام جواد با مناظرات و گفتگوهایی که با بزرگ‌ترین دانشمندان آن عصر انجام دادند حقانیت مکتب شیعه و ارتقا و استحکام فکری فرهنگی مکتب شیعه و اهلبیت (ع) را در آن دوران نشان دادند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، در شب دهم ماه مبارک رجب سال ۱۹۵ هجری قمری، امام جواد (ع) در مدینه منوره به دنیا آمدند و گفته می‌شود که امام رضا (ع) در همان شب میلاد باسعادت فرزند بزرگوارشان، شیعیان را از این خبر مطلع کردند و فرمودند: حق‌تعالی به من پسری عنایت کردند که چون موسی بن عمران شکافنده دریاهاست و نظیر عیسی بن مریم (ع) است که حق‌تعالی مادر او را مقدس و مطهر گردانید و طاهر و مطهر آفریده شده بود. با شنیدن این خبر دل شیعیان شاد، چشم آنان روشن و نگرانی ایشان برطرف شد و خدا را بر این نعمت سپاس گفتند.
در کتاب‌های تاریخ و حدیث، لقب‌های زیادی برای امام نهم (ع) ذکر شده است که از آن جمله می‌توان به تقی، جواد، مرضی، متوکل، متقی، زکی، متجب، مرتضی، قانع، عالم ربانی، رضی، مختار، صادق، صابر و فاضل اشاره کرد و امام جواد (ع) در میان شیعیان و اهل سنت به لقب باب المراد مشهور بودند. زیرا حاجت‌های مردم را بسیار برآورده می‌کردند و کرامت‌های فراوانی از آن حضرت (ع) دیده شده، ولی مشهورترین لقب‌های امام نهم (ع) تقی و جواد است.
بنا بر نقل تاریخ‌نویسان، آن حضرت سال ۲۲۰ ه ق. به شهادت رسید، اما درباره روز و ماه شهادت، اختلاف وجود دارد، همچنین درباره کیفیت شهادت نیز اختلاف هست، ولی بنا بر قول مشهور به دست همسرش ام الفضل دختر مأمون عباسی مسموم و به شهادت رسید.
مأمون حضرت جواد (علیه‌السّلام) را بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام رضا (علیه‌السّلام) به بغداد طلبید و دختر خود ام الفضل را به تزویج حضرت درآورد. چرا که از طرفی امام را در کنترل خود داشت و از طرفی آمد‌وشد شیعیان را با حضرت زیر نظر می‌گرفت.
حضرت جواد (علیه‌السّلام) پس از اینکه به بغداد تشریف برد، از سوء معاشرت مأمون در اذیت و آزار بود. از وی خواست که به حج بیت‌الله الحرام برود. وقتی حضرت به مدینه رسیدند در آنجا توقف کردند تا آنکه مأمون در سال ۲۱۸ ق در هفدهم رجب مرد و برادرش معتصم به قدرت رسید.
چون معتصم از فضائل و کمالات حضرت امام جواد (علیه‌السّلام) مطلع شد، به‌واسطه حسد و ترس از اینکه حضرت در رشد تشیع در حرمین (مکه و مدینه) به مقصود برسند، در صدد برآمد که چاره‌ای بیندیشد. پس آن حضرت را به بغداد فراخواند. حضرت امام جواد (علیه‌السّلام) چون قصد رفتن به بغداد نمودند، امام هادی (علیه‌السلام) را جانشین خود در مدینه کردند و در حضور اکابر شیعه و ثقات اصحاب خود نص صریح بر امامت آن حضرت نمودند و کتب علوم الهی و اسلحه و آثار پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و سایر پیامبران را به فرزند خود امام هادی (علیه‌السّلام) دادند و دل به شهادت داده و با فرزند گرامی خود وداع کردند و روانه بغداد شدند. در روز ۲۸ محرم سال ۲۲۰ هـ وارد بغداد شدند و معتصم در اواخر همین سال آن حضرت را به زهر کین شهید کرد.
جایگاه ویژه علمی امام جواد(ع) در سنین کم
این در حالی است که آیت‌الله محسن فقیهی در گفتگو با خبرنگار ما به مناسبت شهادت نهمین امام شیعیان حضرت امام جوادالائمه (ع) با اشاره به علم فراوان امام جواد(ع) در سنین کودکی اظهار داشت: شگفتی‌ها و ویژگی‌های برجسته امام جواد (ع) از روز سوم ولادت آشکار شد؛ امام جواد (ع) در روز سوم تولد خود شهادت به وحدانیت خدا و شهادت به رسالت پیامبر (ص) و شهادت به امامت ائمه (ع) را بر زبان خود جاری کردند؛ مانند حضرت عیسی که در نوزادی سخن گفتند و حقانیت خود را بر مردم بیان کردند.
وی ادامه داد: در روایت داریم که هشتاد نفر از علما و فقها جمع شده و امام جواد (ع) با سؤالات مختلف اعتقادی، کلامی، فقهی، احکام، معارف و قرآنی آن‌ها روبرو شدند و حضرت (ع) بلادرنگ به همه آن‌ها پاسخ دادند و به دنبال آن، مأمون تلاش می‌کرد که جلساتی را برگزار کند تا ایشان نتوانند پاسخگو باشند؛ به‌طوری‌که امام جواد (ع) را به همراه اعلم علما در جلسه‌ای دعوت کردند. این در حالی است که امام (ع) به‌عنوان طفل هشت‌ساله در مقابل افراد مسن حضور داشتند. اعلم علمای حاضر هم از امام جواد (ع) سؤال کرد: نظر شما درمورد فردی که در حالت احرام، صیدی را بگیرد، چیست؟ و همان‌طور که می‌دانیم، یکی از محرمات احرام، صیدکردن حیوان است؛ بنابراین، وقتی این سؤال را مطرح کرد، امام جواد (ع) در پاسخ به او فرمودند: این مسئله شما، موارد متفاوتی دارد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه افزود: امام جواد (ع) فرمودند: باید بفرمایید آیا شخص مُحرِم، مرد یا زن، عبد یا آزاد، صید در روز یا شب، کوچک یا بزرگ، در حرم یا خارج از حرم، این صید به‌صورت عمدی یا سهوی و... بوده است؟ و امام جواد (ع) به حدی موارد فراوانی را برای این مسئله ذکر کردند که آن فرد مبهوت شد و به حضرت (ع) گفت: مرا در دریایی غرق کردی که خودت باید من را نجات دهی.
وی اضافه کرد: امام جواد (ع) جایگاه ویژه‌ای به لحاظ علمی، معنوی و اجتماعی در بین همه دانشمندان و حتی حاکمانی که دشمن او بودند مانند مامون داشت.
امام جواد (ع) حقانیت و ارتقا و استحکام فکری فرهنگی مکتب شیعه را نشان داد
آیت‌الله فقیهی بیان داشت: امام جواد با مناظرات و گفتگوهایی که با بزرگ‌ترین دانشمندان آن عصر انجام دادند حقانیت مکتب شیعه و ارتقا و استحکام فکری فرهنگ و مکتب شیعه و اهلبیت (ع) را در آن دوران نشان داد و خود این موجب شد که در برابر حاکمان دوران خود و هم در برابر فرقه‌های انحرافی حق و مکتب حق را نشان دهد.
وی ابراز داشت: مناظرات و بیانات علمی و دینی امام جواد در واقع جریان حق را از جریان باطل چه در بُعد فکری و چه در بُعد سیاسی، اجتماعی و حکومتی در بین جامعه اسلامی به‌خوبی نشان داد که جریان حق کجاست و این حاکمانی که حکومت را در دست دارند شایستگی خلافت و حاکمیت بر امت اسلامی را ندارند.
این استاد حوزه با اشاره به اینکه امام جواد (ع) مسلمانان را به آن خط فکری درست به لحاظ سیاسی راهنمایی کرده‌اند، گفت: آن حضرت زمینه‌سازی برای غیب و آماده‌شدن مردم و رسیدن به بلوغ خودکفایی در ارتباط با معصومین در هنگام قطع‌شدن ارتباط با امام برای ادامه مسیر درست در بُعد سیاسی، فکری، اجتماعی را انجام دادند که یکی از کارهای بسیار مهم بود.
انتهای پیام/160
در کتاب‌های تاریخ و حدیث، لقب‌های زیادی برای امام نهم (ع) ذکر شده است که از آن جمله می‌توان به تقی، جواد، مرضی، متوکل، متقی، زکی، متجب، مرتضی، قانع، عالم ربانی، رضی، مختار، صادق، صابر و فاضل اشاره کرد و امام جواد (ع) در میان شیعیان و اهل سنت به لقب باب المراد مشهور بودند. زیرا حاجت‌های مردم را بسیار برآورده می‌کردند و کرامت‌های فراوانی از آن حضرت (ع) دیده شده، ولی مشهورترین لقب‌های امام نهم (ع) تقی و جواد است.
بنا بر نقل تاریخ‌نویسان، آن حضرت سال ۲۲۰ ه ق. به شهادت رسید، اما درباره روز و ماه شهادت، اختلاف وجود دارد، همچنین درباره کیفیت شهادت نیز اختلاف هست، ولی بنا بر قول مشهور به دست همسرش ام الفضل دختر مأمون عباسی مسموم و به شهادت رسید.
مأمون حضرت جواد (علیه‌السّلام) را بعد از شهادت پدر بزرگوارش امام رضا (علیه‌السّلام) به بغداد طلبید و دختر خود ام الفضل را به تزویج حضرت درآورد. چرا که از طرفی امام را در کنترل خود داشت و از طرفی آمد‌وشد شیعیان را با حضرت زیر نظر می‌گرفت.
حضرت جواد (علیه‌السّلام) پس از اینکه به بغداد تشریف برد، از سوء معاشرت مأمون در اذیت و آزار بود. از وی خواست که به حج بیت‌الله الحرام برود. وقتی حضرت به مدینه رسیدند در آنجا توقف کردند تا آنکه مأمون در سال ۲۱۸ ق در هفدهم رجب مرد و برادرش معتصم به قدرت رسید.
چون معتصم از فضائل و کمالات حضرت امام جواد (علیه‌السّلام) مطلع شد، به‌واسطه حسد و ترس از اینکه حضرت در رشد تشیع در حرمین (مکه و مدینه) به مقصود برسند، در صدد برآمد که چاره‌ای بیندیشد. پس آن حضرت را به بغداد فراخواند. حضرت امام جواد (علیه‌السّلام) چون قصد رفتن به بغداد نمودند، امام هادی (علیه‌السلام) را جانشین خود در مدینه کردند و در حضور اکابر شیعه و ثقات اصحاب خود نص صریح بر امامت آن حضرت نمودند و کتب علوم الهی و اسلحه و آثار پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و سایر پیامبران را به فرزند خود امام هادی (علیه‌السّلام) دادند و دل به شهادت داده و با فرزند گرامی خود وداع کردند و روانه بغداد شدند. در روز ۲۸ محرم سال ۲۲۰ هـ وارد بغداد شدند و معتصم در اواخر همین سال آن حضرت را به زهر کین شهید کرد.
جایگاه ویژه علمی امام جواد(ع) در سنین کم
این در حالی است که آیت‌الله محسن فقیهی در گفتگو با خبرنگار ما به مناسبت شهادت نهمین امام شیعیان حضرت امام جوادالائمه (ع) با اشاره به علم فراوان امام جواد(ع) در سنین کودکی اظهار داشت: شگفتی‌ها و ویژگی‌های برجسته امام جواد (ع) از روز سوم ولادت آشکار شد؛ امام جواد (ع) در روز سوم تولد خود شهادت به وحدانیت خدا و شهادت به رسالت پیامبر (ص) و شهادت به امامت ائمه (ع) را بر زبان خود جاری کردند؛ مانند حضرت عیسی که در نوزادی سخن گفتند و حقانیت خود را بر مردم بیان کردند.
وی ادامه داد: در روایت داریم که هشتاد نفر از علما و فقها جمع شده و امام جواد (ع) با سؤالات مختلف اعتقادی، کلامی، فقهی، احکام، معارف و قرآنی آن‌ها روبرو شدند و حضرت (ع) بلادرنگ به همه آن‌ها پاسخ دادند و به دنبال آن، مأمون تلاش می‌کرد که جلساتی را برگزار کند تا ایشان نتوانند پاسخگو باشند؛ به‌طوری‌که امام جواد (ع) را به همراه اعلم علما در جلسه‌ای دعوت کردند. این در حالی است که امام (ع) به‌عنوان طفل هشت‌ساله در مقابل افراد مسن حضور داشتند. اعلم علمای حاضر هم از امام جواد (ع) سؤال کرد: نظر شما درمورد فردی که در حالت احرام، صیدی را بگیرد، چیست؟ و همان‌طور که می‌دانیم، یکی از محرمات احرام، صیدکردن حیوان است؛ بنابراین، وقتی این سؤال را مطرح کرد، امام جواد (ع) در پاسخ به او فرمودند: این مسئله شما، موارد متفاوتی دارد.
عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه افزود: امام جواد (ع) فرمودند: باید بفرمایید آیا شخص مُحرِم، مرد یا زن، عبد یا آزاد، صید در روز یا شب، کوچک یا بزرگ، در حرم یا خارج از حرم، این صید به‌صورت عمدی یا سهوی و... بوده است؟ و امام جواد (ع) به حدی موارد فراوانی را برای این مسئله ذکر کردند که آن فرد مبهوت شد و به حضرت (ع) گفت: مرا در دریایی غرق کردی که خودت باید من را نجات دهی.
وی اضافه کرد: امام جواد (ع) جایگاه ویژه‌ای به لحاظ علمی، معنوی و اجتماعی در بین همه دانشمندان و حتی حاکمانی که دشمن او بودند مانند مامون داشت.
امام جواد (ع) حقانیت و ارتقا و استحکام فکری فرهنگی مکتب شیعه را نشان داد
آیت‌الله فقیهی بیان داشت: امام جواد با مناظرات و گفتگوهایی که با بزرگ‌ترین دانشمندان آن عصر انجام دادند حقانیت مکتب شیعه و ارتقا و استحکام فکری فرهنگ و مکتب شیعه و اهلبیت (ع) را در آن دوران نشان داد و خود این موجب شد که در برابر حاکمان دوران خود و هم در برابر فرقه‌های انحرافی حق و مکتب حق را نشان دهد.
وی ابراز داشت: مناظرات و بیانات علمی و دینی امام جواد در واقع جریان حق را از جریان باطل چه در بُعد فکری و چه در بُعد سیاسی، اجتماعی و حکومتی در بین جامعه اسلامی به‌خوبی نشان داد که جریان حق کجاست و این حاکمانی که حکومت را در دست دارند شایستگی خلافت و حاکمیت بر امت اسلامی را ندارند.
این استاد حوزه با اشاره به اینکه امام جواد (ع) مسلمانان را به آن خط فکری درست به لحاظ سیاسی راهنمایی کرده‌اند، گفت: آن حضرت زمینه‌سازی برای غیب و آماده‌شدن مردم و رسیدن به بلوغ خودکفایی در ارتباط با معصومین در هنگام قطع‌شدن ارتباط با امام برای ادامه مسیر درست در بُعد سیاسی، فکری، اجتماعی را انجام دادند که یکی از کارهای بسیار مهم بود.
انتهای پیام/160
نظرات شما