یادداشت؛
بشار اسد اسیر توهمات شد
جولان امروز ارتش رژیم کودک‌کش در بلندی‌های جولان نتیجه بی‌بصیرتی و بخوانید نمک‌نشناسی بشار اسد بود که از جبهه مقاومت فاصله گرفت.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» جولان امروز ارتش رژیم کودک‌کش در بلندی‌های جولان نتیجه بی‌بصیرتی و بخوانید نمک‌نشناسی بشار اسد بود که از جبهه مقاومت فاصله گرفت.
شاید کمتر کسی باور می‌کرد که دولت مرکزی سوریه در عرض کمتر از چند روز از بین برود، آن هم بعد از پیروزی بزرگی که در سال ۲۰۱۱ و در برابر چندین گروه شبه نظامی و تروریستی که از چپ و راست به سمت پایتخت این کشور حمله می کردند.
پیروزی آن روزهای بشار اسد و دولت مرکزی در برابر داعش که چندین برابر از شبه‌نظامیان تحریر الشام قوی‌تر و منظم‌تر بودند نشان می‌دهد که یک جای کار ایراد دارد.
اندکی تامل در تحولات یک سال منطقه نشان می‌دهد که همین چند ماه پیش ارتش تا دندان مسلح صهیونیست‌ها در کنار حمایت‌های شبانه‌روزی آمریکا نتوانست در لبنان به موفقیت چندانی برسد و دست از پا درازتر حاضر به آتش‌بس شد.
حال این مقاومت و ایستادگی حزب‌الله در برابر استکبار جهانی را مقایسه کنید با دولت و ارتش بشار اسد که در مقابل یک گروهک کوچک قرار داشتند اما نتوانستند در برابر این گروه کوچک دوام بیاورند.
بر کسی پوشیده نیست که بشار اسد در یک سال اخیر تمایلی به ادامه حضور در مسیر مقاومت نداشت به‌طوری‌که در برابر تهاجمات رژیم صهیونیستی به غزه و لبنان سکوت کرد و در آخر مزد این سکوت و عدم همراهی را با فرار ذلیلانه و خفت‌بار گرفت.
جولان امروز ارتش رژیم کودک‌کش در بلندی‌های جولان نتیجه بی‌بصیرتی و بخوانید نمک‌نشناسی بشار اسد بود که در اوج نیاز جبهه مقاومت پشت‌جبهه را خالی کرد و امروز در کشوری بیگانه باید از سایه خودش هم هراس داشته باشد.
در این میان این سؤال پیش می‌آید که چرا جمهوری اسلامی ایران وارد جنگ و دفاع از بشار اسد نشد، نکته اول این که خود بشار اسد در یک سال گذشته از کشورمان فاصله گرفته بود.
نکته دوم این که دکترین جمهوری اسلامی ایران مقابله با سلطه‌گری استکبار جهانی است و در این میان هدف اصلی بسیج مردمی در خود این کشورها علیه استکبار است نه این که خود ارتش و نیروهای نظامی‌اش را وارد میدان نبرد کند.
در دوره حضور داعش که میزان حضور نیروهای مستشاری کشورمان در سوریه زیاد شد به علت این بود که طرز تفکر داعش ازبین‌بردن اماکن مقدس و بارگاه اهل‌بیت (ع) در سوریه و عراق بود و قطعاً جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان تنها و مقتدرترین حکومت شیعی در منطقه اجازه این هتک حرمت و جسارت گستاخانه را نمی‌داد.
چنانچه در رحمانی فصلی وزیر کشور وقت کشورمان در زمستان سال 1393 در سخنرانی خود در قم بیان داشت که خط قرمز جمهوری اسلامی ایران اماکن مقدسه در عراق و سوریه است و هر لحظه احساس کند که این اماکن به خطر خواهند افتاد لحظه برای دفاع از این اماکن درنگ نخواهد کرد.
به‌هرحال باید گفت بشار اسد اسیر توهمات و برداشت‌ها و شاید وعده‌های دروغین کشورهای مختلف قرار گرفت و در نهایت سقوط کرد.
مهدی غروی کارشناس مسائل سیاسی
انتهای خبر /110
شاید کمتر کسی باور می‌کرد که دولت مرکزی سوریه در عرض کمتر از چند روز از بین برود، آن هم بعد از پیروزی بزرگی که در سال ۲۰۱۱ و در برابر چندین گروه شبه نظامی و تروریستی که از چپ و راست به سمت پایتخت این کشور حمله می کردند.
پیروزی آن روزهای بشار اسد و دولت مرکزی در برابر داعش که چندین برابر از شبه‌نظامیان تحریر الشام قوی‌تر و منظم‌تر بودند نشان می‌دهد که یک جای کار ایراد دارد.
اندکی تامل در تحولات یک سال منطقه نشان می‌دهد که همین چند ماه پیش ارتش تا دندان مسلح صهیونیست‌ها در کنار حمایت‌های شبانه‌روزی آمریکا نتوانست در لبنان به موفقیت چندانی برسد و دست از پا درازتر حاضر به آتش‌بس شد.
حال این مقاومت و ایستادگی حزب‌الله در برابر استکبار جهانی را مقایسه کنید با دولت و ارتش بشار اسد که در مقابل یک گروهک کوچک قرار داشتند اما نتوانستند در برابر این گروه کوچک دوام بیاورند.
بر کسی پوشیده نیست که بشار اسد در یک سال اخیر تمایلی به ادامه حضور در مسیر مقاومت نداشت به‌طوری‌که در برابر تهاجمات رژیم صهیونیستی به غزه و لبنان سکوت کرد و در آخر مزد این سکوت و عدم همراهی را با فرار ذلیلانه و خفت‌بار گرفت.
جولان امروز ارتش رژیم کودک‌کش در بلندی‌های جولان نتیجه بی‌بصیرتی و بخوانید نمک‌نشناسی بشار اسد بود که در اوج نیاز جبهه مقاومت پشت‌جبهه را خالی کرد و امروز در کشوری بیگانه باید از سایه خودش هم هراس داشته باشد.
در این میان این سؤال پیش می‌آید که چرا جمهوری اسلامی ایران وارد جنگ و دفاع از بشار اسد نشد، نکته اول این که خود بشار اسد در یک سال گذشته از کشورمان فاصله گرفته بود.
نکته دوم این که دکترین جمهوری اسلامی ایران مقابله با سلطه‌گری استکبار جهانی است و در این میان هدف اصلی بسیج مردمی در خود این کشورها علیه استکبار است نه این که خود ارتش و نیروهای نظامی‌اش را وارد میدان نبرد کند.
در دوره حضور داعش که میزان حضور نیروهای مستشاری کشورمان در سوریه زیاد شد به علت این بود که طرز تفکر داعش ازبین‌بردن اماکن مقدس و بارگاه اهل‌بیت (ع) در سوریه و عراق بود و قطعاً جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان تنها و مقتدرترین حکومت شیعی در منطقه اجازه این هتک حرمت و جسارت گستاخانه را نمی‌داد.
چنانچه در رحمانی فصلی وزیر کشور وقت کشورمان در زمستان سال 1393 در سخنرانی خود در قم بیان داشت که خط قرمز جمهوری اسلامی ایران اماکن مقدسه در عراق و سوریه است و هر لحظه احساس کند که این اماکن به خطر خواهند افتاد لحظه برای دفاع از این اماکن درنگ نخواهد کرد.
به‌هرحال باید گفت بشار اسد اسیر توهمات و برداشت‌ها و شاید وعده‌های دروغین کشورهای مختلف قرار گرفت و در نهایت سقوط کرد.
مهدی غروی کارشناس مسائل سیاسی
انتهای خبر /110
نظرات شما