قم فردا گزارش می‌دهد؛
به؛ میوه‌ای با هزاران خاصیت
در میان میوه‌های پاییزی، به با عطر و طعم منحصربه‌فرد خود، نه‌تنها یک خوراکی لذیذ که گنجینه‌ای از خواص درمانی است. از تقویت سیستم ایمنی و گوارش تا حفظ سلامت قلب و پوست، این میوه کهن، توجه کارشناسان تغذیه و پزشکی را بیش‌ازپیش به خود جلب کرده است.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» پاییز که می‌رسد، بازار میوه‌هایی با رنگ‌ها و خواص منحصر به فصل، گرم می‌شود. در این میان، میوه زرد طلایی و پرعطری به نام به خودنمایی می‌کند.
میوه‌ای که در فرهنگ کهن ایرانی نه‌تنها به‌عنوان یک خوراک، بلکه به‌عنوان نماد عشق و باروری شناخته می‌شود و حتی بوی خوش آن ضرب‌المثل است.
اما فراتر از افسانه‌ها و داستان‌ها، به یک نیروگاه واقعی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی است که می‌تواند نقش بسزایی در ارتقای سلامت بدن ایفا کند.
از دم‌نوش آن برای آرامش اعصاب گرفته تا خورشتی که هوش از سر می‌برد، این میوه همه‌کاره، سزاوار توجهی جدی در سبد غذایی خانواده‌هاست.
ساره حیدری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» با اشاره به مهم‌ترین ترکیبات غذایی موجود در میوه به اظهار داشت: میوه به منبع بسیار غنی از فیبر غذایی، به‌ویژه فیبر پکتین، است؛ پکتین یک فیبر محلول است که فواید متعددی برای سلامت روده و کاهش کلسترول دارد.
وی در ادامه افزود: علاوه بر این، این میوه حاوی مقادیر قابل‌توجهی از ویتامین‌های C و گروه B به‌ویژه B6 و مواد معدنی مانند پتاسیم، مس، سلنیوم و روی است، همچنین ترکیبات پلی‌فنولی و آنتی‌اکسیدانی موجود در به، مانند فلاونوئیدها، به مبارزه با استرس اکسیداتیو و التهاب در بدن کمک شایانی می‌کنند.
متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی با اشاره به تأثیر این ترکیبات چگونه به سلامت سیستم گوارش بیان داشت: محتوای بالای فیبر پکتین، ستون فقرات فواید گوارشی به است. از سوی دیگر، این فیبر مانند یک پروبیوتیک عمل کرده و غذای باکتری‌های مفید روده را فراهم می‌کند که این امر به سلامت میکروبیوم روده و بهبود هضم و جذب مواد غذایی منجر می‌شود.
وی افزود: در طب سنتی نیز از مصرف به پخته شده برای کاهش التهاب دستگاه گوارش و کمک به درمان مشکلاتی مانند رفلاکس معده توصیه شده است.
وجود دو عامل اصلی یعنی ویتامین C و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی، به را به یک تقویت‌کننده طبیعی سیستم ایمنی تبدیل کرده است.
ویتامین C تولید و عملکرد گلبول‌های سفید خون را که سربازان مدافع بدن در برابر عوامل بیماری‌زا هستند، تحریک می‌کند.
آنتی‌اکسیدان‌ها نیز با خنثی‌کردن رادیکال‌های آزاد، استرس اکسیداتیو را کاهش داده و از بدن در برابر آسیب‌های سلولی و بیماری‌های مزمن محافظت می‌کنند. مصرف منظم به در فصل سرما می‌تواند سپری در برابر سرماخوردگی و آنفولانزا باشد.
قراردادن به در برنامه غذایی هفتگی می‌تواند یک استراتژی هوشمندانه برای حفظ سلامت باشد.
اما داستان این میوه پرخاصیت تنها به مصرف خوراکی آن ختم نمی‌شود. در بسیاری از فرهنگ‌ها، از دانه‌های به، به دلیل لعاب فراوان، برای درمان گلودرد و سرفه استفاده می‌شود.
کافی است چند عدد به دانه را در آب بخیسانید و از لعاب آن به‌عنوان یک نرم‌کننده طبیعی گلو بهره ببرید. همچنین، روغن به که از دانه‌های آن استخراج می‌شود، در صنایع آرایشی و بهداشتی برای نرمی و لطافت پوست کاربرد دارد.
این میوه کهن، با قدمتی چندهزارساله، هنوز هم قادر است با خواص شگفت‌انگیز خود، محققان و مصرف‌کنندگان را شگفت‌زده کند.
محمد شهاب یاری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» با اشاره به شرایط موردنیاز برای پرورش درخت به اظهار داشت: درخت به در مناطق معتدل و نیمه سردسیر به‌خوبی رشد می‌کند، این درخت به سرمای زمستان برای جوانه‌ها نیاز دارد، اما سرمای دیررس بهاره می‌تواند به گل‌ها آسیب بزند.
وی در ادامه افزود: درخت به نسبت به خشکی مقاوم است؛ اما برای تولید میوه باکیفیت، به آبیاری منظم نیاز دارد، در مورد خاک نیز، خاک‌های رسی - شنی با زهکش عالی و کمی اسیدی تا خنثی برای آن ایدئال است، خاک‌های سنگین و با زهکش ضعیف باعث پوسیدگی ریشه می‌شوند.
کارشناس کشاورزی با اشاره به روش تکثیر درخت به بیان داشت: متداول‌ترین روش تکثیر، از طریق قلمه‌زدن و پیوندزدن است که قلمه‌های چوب سخت آن در پاییز گرفته می‌شود همچنین پیوند شکمی در اواخر تابستان روی پایه‌های ازدیاد شده از دانه انجام می‌گیرد.
وی با اشاره به زمان کاشت نهال به گفت: بهترین زمان برای کاشت نهال‌های ریشه لخت، در دوره خواب درخت، یعنی از پاییز پس از ریزش برگ تا اواخر زمستان است.
میوه به زمانی که کاملاً رسیده باشد، عطر و طعم بهتری دارد. نشانه رسیدگی، تغییر رنگ پوست به زرد طلایی و از بین رفتن کرک‌های روی پوست است.
میوه باید به‌آرامی و با استفاده از قیچی یا چاقوی تیز از درخت جدا شود تا آسیب نبیند. پس از برداشت، به میوه‌ای است که قابلیت انبارداری نسبتاً خوبی دارد.
می‌توان آن را در مکانی خنک و با رطوبت مناسب برای چند هفته نگهداری کرد.
به را می‌توان نماد کامل یک فرآورده کشاورزی هوشمند دانست؛ میوه‌ای که از گوشت و دانه‌اش تا هسته و برگش، همگی قابل‌استفاده و سرشار از فایده هستند.
در دنیای امروز که بازگشت به طبیعت و استفاده از خوراکی‌های ارگانیک و سالم به یک دغدغه جهانی تبدیل شده، شناخت و بهره‌گیری از گنجینه‌هایی مانند به می‌تواند گامی مؤثر در جهت تندرستی و کاهش مصرف داروهای شیمیایی باشد.
از باغ‌های پاییزی تا سفره‌های رنگین ایرانی، این میوه خوش‌عطر و طعم، داستان سلامت و زندگی را روایت می‌کند. پس در این فصل، فرصت تجربه عطر پاییزی به و بهره‌مندی از خواص بی‌نظیرش را از دست ندهید.
خبرنگار: محمدعلی رجبی
انتهای خبر/150
میوه‌ای که در فرهنگ کهن ایرانی نه‌تنها به‌عنوان یک خوراک، بلکه به‌عنوان نماد عشق و باروری شناخته می‌شود و حتی بوی خوش آن ضرب‌المثل است.
اما فراتر از افسانه‌ها و داستان‌ها، به یک نیروگاه واقعی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی است که می‌تواند نقش بسزایی در ارتقای سلامت بدن ایفا کند.
از دم‌نوش آن برای آرامش اعصاب گرفته تا خورشتی که هوش از سر می‌برد، این میوه همه‌کاره، سزاوار توجهی جدی در سبد غذایی خانواده‌هاست.
ساره حیدری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» با اشاره به مهم‌ترین ترکیبات غذایی موجود در میوه به اظهار داشت: میوه به منبع بسیار غنی از فیبر غذایی، به‌ویژه فیبر پکتین، است؛ پکتین یک فیبر محلول است که فواید متعددی برای سلامت روده و کاهش کلسترول دارد.
وی در ادامه افزود: علاوه بر این، این میوه حاوی مقادیر قابل‌توجهی از ویتامین‌های C و گروه B به‌ویژه B6 و مواد معدنی مانند پتاسیم، مس، سلنیوم و روی است، همچنین ترکیبات پلی‌فنولی و آنتی‌اکسیدانی موجود در به، مانند فلاونوئیدها، به مبارزه با استرس اکسیداتیو و التهاب در بدن کمک شایانی می‌کنند.
متخصص تغذیه و رژیم‌درمانی با اشاره به تأثیر این ترکیبات چگونه به سلامت سیستم گوارش بیان داشت: محتوای بالای فیبر پکتین، ستون فقرات فواید گوارشی به است. از سوی دیگر، این فیبر مانند یک پروبیوتیک عمل کرده و غذای باکتری‌های مفید روده را فراهم می‌کند که این امر به سلامت میکروبیوم روده و بهبود هضم و جذب مواد غذایی منجر می‌شود.
وی افزود: در طب سنتی نیز از مصرف به پخته شده برای کاهش التهاب دستگاه گوارش و کمک به درمان مشکلاتی مانند رفلاکس معده توصیه شده است.
وجود دو عامل اصلی یعنی ویتامین C و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی، به را به یک تقویت‌کننده طبیعی سیستم ایمنی تبدیل کرده است.
ویتامین C تولید و عملکرد گلبول‌های سفید خون را که سربازان مدافع بدن در برابر عوامل بیماری‌زا هستند، تحریک می‌کند.
آنتی‌اکسیدان‌ها نیز با خنثی‌کردن رادیکال‌های آزاد، استرس اکسیداتیو را کاهش داده و از بدن در برابر آسیب‌های سلولی و بیماری‌های مزمن محافظت می‌کنند. مصرف منظم به در فصل سرما می‌تواند سپری در برابر سرماخوردگی و آنفولانزا باشد.
قراردادن به در برنامه غذایی هفتگی می‌تواند یک استراتژی هوشمندانه برای حفظ سلامت باشد.
اما داستان این میوه پرخاصیت تنها به مصرف خوراکی آن ختم نمی‌شود. در بسیاری از فرهنگ‌ها، از دانه‌های به، به دلیل لعاب فراوان، برای درمان گلودرد و سرفه استفاده می‌شود.
کافی است چند عدد به دانه را در آب بخیسانید و از لعاب آن به‌عنوان یک نرم‌کننده طبیعی گلو بهره ببرید. همچنین، روغن به که از دانه‌های آن استخراج می‌شود، در صنایع آرایشی و بهداشتی برای نرمی و لطافت پوست کاربرد دارد.
این میوه کهن، با قدمتی چندهزارساله، هنوز هم قادر است با خواص شگفت‌انگیز خود، محققان و مصرف‌کنندگان را شگفت‌زده کند.
محمد شهاب یاری در گفتگو با خبرنگار گروه اجتماعی پایگاه خبری تحلیلی «قم فردا» با اشاره به شرایط موردنیاز برای پرورش درخت به اظهار داشت: درخت به در مناطق معتدل و نیمه سردسیر به‌خوبی رشد می‌کند، این درخت به سرمای زمستان برای جوانه‌ها نیاز دارد، اما سرمای دیررس بهاره می‌تواند به گل‌ها آسیب بزند.
وی در ادامه افزود: درخت به نسبت به خشکی مقاوم است؛ اما برای تولید میوه باکیفیت، به آبیاری منظم نیاز دارد، در مورد خاک نیز، خاک‌های رسی - شنی با زهکش عالی و کمی اسیدی تا خنثی برای آن ایدئال است، خاک‌های سنگین و با زهکش ضعیف باعث پوسیدگی ریشه می‌شوند.
کارشناس کشاورزی با اشاره به روش تکثیر درخت به بیان داشت: متداول‌ترین روش تکثیر، از طریق قلمه‌زدن و پیوندزدن است که قلمه‌های چوب سخت آن در پاییز گرفته می‌شود همچنین پیوند شکمی در اواخر تابستان روی پایه‌های ازدیاد شده از دانه انجام می‌گیرد.
وی با اشاره به زمان کاشت نهال به گفت: بهترین زمان برای کاشت نهال‌های ریشه لخت، در دوره خواب درخت، یعنی از پاییز پس از ریزش برگ تا اواخر زمستان است.
میوه به زمانی که کاملاً رسیده باشد، عطر و طعم بهتری دارد. نشانه رسیدگی، تغییر رنگ پوست به زرد طلایی و از بین رفتن کرک‌های روی پوست است.
میوه باید به‌آرامی و با استفاده از قیچی یا چاقوی تیز از درخت جدا شود تا آسیب نبیند. پس از برداشت، به میوه‌ای است که قابلیت انبارداری نسبتاً خوبی دارد.
می‌توان آن را در مکانی خنک و با رطوبت مناسب برای چند هفته نگهداری کرد.
به را می‌توان نماد کامل یک فرآورده کشاورزی هوشمند دانست؛ میوه‌ای که از گوشت و دانه‌اش تا هسته و برگش، همگی قابل‌استفاده و سرشار از فایده هستند.
در دنیای امروز که بازگشت به طبیعت و استفاده از خوراکی‌های ارگانیک و سالم به یک دغدغه جهانی تبدیل شده، شناخت و بهره‌گیری از گنجینه‌هایی مانند به می‌تواند گامی مؤثر در جهت تندرستی و کاهش مصرف داروهای شیمیایی باشد.
از باغ‌های پاییزی تا سفره‌های رنگین ایرانی، این میوه خوش‌عطر و طعم، داستان سلامت و زندگی را روایت می‌کند. پس در این فصل، فرصت تجربه عطر پاییزی به و بهره‌مندی از خواص بی‌نظیرش را از دست ندهید.
خبرنگار: محمدعلی رجبی
انتهای خبر/150
نظرات شما