استاد حوزه و دانشگاه در گفتگو با قم فردا:
کاهش ازدواج جوانان و عدم فرزندآوری تهدیدی جدی علیه آینده کشور است
استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه پیر شدن جامعه را در پیشرو داریم، گفت: کاهش ازدواج جوانان و عدم فرزندآوری تهدیدی جدی علیه آینده کشور است.
حجتالاسلاموالمسلمین رضا حاجی ابراهیم در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، با اشاره به افزایش سن ازدواج در کشور و همچنین عدم تمایل به ازدواج برخی از جوانها اظهار داشت: عوامل بسیار زیادی در افزایش سن ازدواج و تجرد گرایی نقش دارند که باید برای حل آنها فکری اندیشیده شود.
وی ادامه داد: جوانی که قصد ازدواج دارد، برای تشکیل خانواده، به سرپناه و شغل نیاز دارد، اگر وضعیت اقتصادی را به سمتی رود که او نتواند شغل و سرپناه تهیه کند، اینجا اگر سیاستهای بسیار کارشناسی شده هم پیریزی کنیم و قوانین مرتبط با آن را تصویب کنیم، ارزش واقعی خود را نشان نخواهد داد.
حاجی ابراهیم افزود: سیاستها تعیین و ابلاغ و قوانین، بخشنامهها، آییننامهها، برنامههای اجرایی و عملیاتی نیز مصوب میشود؛ اما در عمل به علت مقدور نبودن تهیه یک مسکن یا نیازهای ضروری و واجب، این برنامهها به مشکل میخورند. سیاستگذاری فقط این نیست که در قالب چند دستورالعمل، قانونی وضع شود.
وی بیان داشت: دختری که قصد ازدواج دارد، درآمدی برای تهیه جهیزیه ندارد و پسری که میخواهد ازدواج کند، درآمدی برای گذران زندگی ندارد و اگر هم با این وضعیت ازدواج کند، زندگی چندان پایداری نخواهد داشت؛ ازاینرو لازم است در سیاستگذاریها، عوامل و مؤلفههای مختلفی در نظر گرفت شود.
استاد حوزه و دانشگاه به مشکلات پیش روی کشور در پی عدم ازدواج جوانان و فرزندآوری اشاره کرد و گفت: در آینده نهچندان دور، پیر شدن جامعه، امنیت کشور را به مخاطره خواهد انداخت، اگر بخواهیم راهرفته غرب را نرویم و تمدن جدیدی را پایهگذاری کنیم و جامعه هم یک جامعه جوان و امیدوار باشد، باید نقاط ضعف برنامههای خود و حتی برنامههای غربیها را به لحاظ بینشی و رفتاری بررسی کنیم و این ضعفها را با برنامهریزی جدی و استاندارد رفع کرده و به سمت کاربردی شدن، پیش ببریم.
وی به راهحلها اشاره کرد و گفت: یک تدبیر ساده میتواند مردم را به نظم یا بینظمی سوق دهد. با داشتن چند مورد از این تدبیرهای ساده اجتماعی در کنار ثبات اقتصادی و سیاسی جامعه، میتوان از زندگی مجردی به سمت زندگی مشترک و تشکیل خانواده رفت و خانواده محوری را اینگونه در جامعه ترویج کرد.
حاجی ابراهیم تأکید کرد: حساسیت بسیاری از مسئولان باید به این موضوع معطوف شود، هنگامیکه برای آحاد خانوادهها در برنامهریزیهای فرهنگی و اجتماعی، جایگاهی قائل شدیم، سپس باید در برنامههای پژوهشی و آموزشی، مؤلفههای تأثیرگذار را مدنظر قرار دهیم تا تمایل افراد به تشکیل و حفظ خانواده بیشتر شود، اینگونه است که این مؤلفهها بر بقای سیاستهای خانواده محوری و تحکیم بنیان خانواده، تأثیر مستقیم خواهد داشت.
انتهای پیام/110
وی ادامه داد: جوانی که قصد ازدواج دارد، برای تشکیل خانواده، به سرپناه و شغل نیاز دارد، اگر وضعیت اقتصادی را به سمتی رود که او نتواند شغل و سرپناه تهیه کند، اینجا اگر سیاستهای بسیار کارشناسی شده هم پیریزی کنیم و قوانین مرتبط با آن را تصویب کنیم، ارزش واقعی خود را نشان نخواهد داد.
حاجی ابراهیم افزود: سیاستها تعیین و ابلاغ و قوانین، بخشنامهها، آییننامهها، برنامههای اجرایی و عملیاتی نیز مصوب میشود؛ اما در عمل به علت مقدور نبودن تهیه یک مسکن یا نیازهای ضروری و واجب، این برنامهها به مشکل میخورند. سیاستگذاری فقط این نیست که در قالب چند دستورالعمل، قانونی وضع شود.
وی بیان داشت: دختری که قصد ازدواج دارد، درآمدی برای تهیه جهیزیه ندارد و پسری که میخواهد ازدواج کند، درآمدی برای گذران زندگی ندارد و اگر هم با این وضعیت ازدواج کند، زندگی چندان پایداری نخواهد داشت؛ ازاینرو لازم است در سیاستگذاریها، عوامل و مؤلفههای مختلفی در نظر گرفت شود.
استاد حوزه و دانشگاه به مشکلات پیش روی کشور در پی عدم ازدواج جوانان و فرزندآوری اشاره کرد و گفت: در آینده نهچندان دور، پیر شدن جامعه، امنیت کشور را به مخاطره خواهد انداخت، اگر بخواهیم راهرفته غرب را نرویم و تمدن جدیدی را پایهگذاری کنیم و جامعه هم یک جامعه جوان و امیدوار باشد، باید نقاط ضعف برنامههای خود و حتی برنامههای غربیها را به لحاظ بینشی و رفتاری بررسی کنیم و این ضعفها را با برنامهریزی جدی و استاندارد رفع کرده و به سمت کاربردی شدن، پیش ببریم.
وی به راهحلها اشاره کرد و گفت: یک تدبیر ساده میتواند مردم را به نظم یا بینظمی سوق دهد. با داشتن چند مورد از این تدبیرهای ساده اجتماعی در کنار ثبات اقتصادی و سیاسی جامعه، میتوان از زندگی مجردی به سمت زندگی مشترک و تشکیل خانواده رفت و خانواده محوری را اینگونه در جامعه ترویج کرد.
حاجی ابراهیم تأکید کرد: حساسیت بسیاری از مسئولان باید به این موضوع معطوف شود، هنگامیکه برای آحاد خانوادهها در برنامهریزیهای فرهنگی و اجتماعی، جایگاهی قائل شدیم، سپس باید در برنامههای پژوهشی و آموزشی، مؤلفههای تأثیرگذار را مدنظر قرار دهیم تا تمایل افراد به تشکیل و حفظ خانواده بیشتر شود، اینگونه است که این مؤلفهها بر بقای سیاستهای خانواده محوری و تحکیم بنیان خانواده، تأثیر مستقیم خواهد داشت.
انتهای پیام/110
نظرات شما