هر روز با یک شهید؛
شهادت، نجات بشر از بردگی دنیاست
اسلام را براى خود افتخار بزرگ می‌دانم، چون شهادت کمال انسانیت و نجات بشر از بردگى دنیوی است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، شهید علی‌اکبر رحیمی در سال ۱۳۴۳ در شهر ساوه و روستای لالائین در خانواده‌ای مذهبی و کشاورز به دنیا آمد. مراحل تحصیل خود را تا کلاس پنجم ابتدایی سپری کرد و زمانی که تصمیم به دفاع از میهن اسلامی گرفت، به جبهه جنوب اعزام شد.
شهید رحیمی سرانجام در تاریخ ۵ دی‌ماه ۱۳۶۵ در جبهه نبرد حق علیه باطل به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
ان الله المجاهدین على القاعدین اجرا عظیما درجات و مغفره و رحمه.
به‌درستی که پروردگار عالم براى مجاهدین در راهش فضل و ثواب بزرگى مقدر فرموده و آن‌ها را بر نشتگان برترى داده است رحمت و مغفرت و جنت از آن مجاهدین فی‌سبیل‌الله است.
خداوند متعال خریدار جان و مال، اوست بر دل او حکومت دارد و دست عنایتش بر سر اوست و خداوند تبارک‌وتعالی او را از ظلمات سورى نور می‌برد و از بدبختی‌ها نجات داده و به‌سوی خوشبختى می‌برد، دنیاى مادى و موقت را بر او شناسانده و او را به‌سوی دنیاى آخرت و باعظمت ابدى می‌برد و در جوار خودش جاى می‌دهد و از این نعمت بزرگ الهى که شامل تو شده است.
و چرا خودمان به این دنیاى فانى و نابودشدنی وابسته کنیم و از نعمت‌های بزرگ الهى بهره‌مند شویم و چرا به این دنیا وابسته هستیم درصورتی‌که یک ساعت بعد عمرمان را نمی‌دانیم چه خواهد شد.
اى مسلمانان خداوند ما را آفرید و عقل و هوش براى ما داد تا با ما عقل تفکر کنیم و از هوش استفاده کنیم براى ساختن آینده خود یعنى با عقل فکر کنیم راهى براى نجات خودمان انتخاب کنیم، راهى که به‌خاطر رضاى خدا باشد نه به رضاى خودمان نه به رضاى خاسته‌های نفس‌هایمان باشد؛ بلکه خواسته‌های او و دستورهاى او ما را بزرگ کرد و شیوه زندگى را براى ما آموخت تا بتوانیم از زندگى استفاده کنیم و براى خودمان هم تجارت مادى و هم تجارت معنوى کنیم و حال باید در این زمان از تجارت مادى بیش از حد نظیر کرده و به تجارت معنوى بپردازیم که در آخرت احتیاج همه‌مان است.
اگر هم خودتان حال در گودال‌های گناهان بزرگ و کوچک افتاده‌اید ولى شما را به خدایی که می‌شناسید و می‌پرستید فرزندان خود را نیندازید آن‌ها که بی‌گناه‌اند به گناه آلوده‌شان نکنید؛ آزادشان بگذار تا راه خود را پیدا کنند.
همه شما در پیشگاه خداوند متعال باید جواب‌گو باشید؛ خداوند از شما فرزندى پاک و آراسته و رهرو و راستین حضرت محمد (ص) می‌آفریند و می‌خواهد مسلمان‌زاده داشته باشید.
شما دارید از حق پیروى می‌کنید چرا که اکثرتان نمی‌خواهید فرزندتان به جبهه‌های حق علیه باطل بیاید و می‌گویید، خون فرزندان شما از خون این شهداى بزرگوار عزیزتر است؛ آیا براى نجات خودتان هم نمی‌خواهد فرزند نثار راه حق کنید و مگر غیر از این است که در آخرت عمل صالحه‌اش است.
قدر این نعمت بزرگ الهى را بدانید و قدر این رهبرى عزیز و بزرگوار را بدانید و از او پیروى کنید که به حق و از اسلام دفاع می‌کنید و آن‌هایی که در عذاب، امام حسین را می‌بینید ولى به آن نمی‌توانند عمل کنند امروز هم دیر نشده است و شما که دارید همه‌سال روزهاى محرم را عزادارى می‌کنید باید به شعارها جامه عمل بپوشانید که این دین و اسلام و رهبر به حق است و اگر شما امام حسین را قبول دارید او با اهل خانواده‌اش در راه اسلام شهید شد و همه را فدا کرد و باید همه‌مان در قبال این شهیدان بزرگوار براى حفظ آئین محمد (ص) و قرآن عزیز همه چیزمان را در این راه عزیز فدا کنیم.
پیغمبر اکرم (ص) فرموده من لایرحم لایرحم خداوند هم و به او رحم نخواهد کرد. شما اگر به خودتان رحم نکنید فرزندتان یا مال و جانتان در این راه ندهید و همیشه در فکر زندگى خویش باشید؛ خداوند هم در دنیاى آخرت بر شما رحم نخواهد کرد و در سوره انسان آیه ۳۰ خداوند می‌فرماید انا هدیتاه السبیل اما شاکرا و اما کفورا ما راه را نشان می‌دهیم، این مردم هستند که باید انتخاب کنند.
راه سعادت را یا راه شقاوت را پس شما راهى را انتخاب کنید که سعادت خودتان و رضایت خداوند و اولیا و اصیا بزرگوار در آن باشد و من خود را لایق شهیدشدن نمی‌دانم ولى اگر خدایم و معبودم مرا به‌سوی خود خواست باکمال‌میل به سویش می‌روم و خونم را در راه اسلام می‌دهم تا درخت اسلام بارور گردد و درخت ظلم و فساد جهانى ریشه‌کن گردد.
اى پدر و مادرم! اگر من شهید شدم می‌دانم که دلتان آرام نخواهد گرفت ولى درخواست من این است که صبر بر خود پیشه کنید؛ چون خداوند در قرآن کریم مى فرماید تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر.
از برادران و خواهرانم می‌خواهم که در اسلام خدمت کنید و همه را براى خداوند و همه کارها براى رضاى او باشد و از همسرم هم می‌خواهم که مرا ببخشد، چون همسر خوب براى او نبودم و زندگى را براى او تلخ کردم امیدوارم در آخرت زندگی‌مان خوش باشد و من را به‌عنوان عالی‌ترین مکتب برگزیده‌ام و به‌خاطر همین از خداوند و تعالى می‌خواهم تا پاى جان نسبت به اسلام وفادار باشد.
اسلام را براى خود افتخار بزرگ می‌دانم، چون شهادت کمال انسانیت و نجات بشر از بردگى و واسطگی‌های دنیوی است و شهادت را بالاترین لذت و بهترین راه می‌دانم و در آخر امیدوارم که خداوند مرا در این راه عزیز و باعظمت موافقم کند.
من به امید آن روزم که بگردیم و به گفته‌هایمان عمل کنیم و حرکت کنیم با قلب و جان و روح و ایمان و در ضمن می‌دانم و آگاهى کامل هم دارم که در این عملیات ما که همان رزمندگان باشند موافقیم و پیروزیم و پیروز براى همه شما مبارک باد. انشا الله
والسلام علیکم و من تبع الهدا و مکان شهادتم را هر جا که نظر پدر و مادر بود همان جا باشد تمام.
ساعت ۱۲ دقیقه به ۴ بعدازظهر
انتهای پیام/
شهید رحیمی سرانجام در تاریخ ۵ دی‌ماه ۱۳۶۵ در جبهه نبرد حق علیه باطل به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
در ادامه وصیت‌نامه این شهید والامقام را می‌خوانید.
ان الله المجاهدین على القاعدین اجرا عظیما درجات و مغفره و رحمه.
به‌درستی که پروردگار عالم براى مجاهدین در راهش فضل و ثواب بزرگى مقدر فرموده و آن‌ها را بر نشتگان برترى داده است رحمت و مغفرت و جنت از آن مجاهدین فی‌سبیل‌الله است.
خداوند متعال خریدار جان و مال، اوست بر دل او حکومت دارد و دست عنایتش بر سر اوست و خداوند تبارک‌وتعالی او را از ظلمات سورى نور می‌برد و از بدبختی‌ها نجات داده و به‌سوی خوشبختى می‌برد، دنیاى مادى و موقت را بر او شناسانده و او را به‌سوی دنیاى آخرت و باعظمت ابدى می‌برد و در جوار خودش جاى می‌دهد و از این نعمت بزرگ الهى که شامل تو شده است.
و چرا خودمان به این دنیاى فانى و نابودشدنی وابسته کنیم و از نعمت‌های بزرگ الهى بهره‌مند شویم و چرا به این دنیا وابسته هستیم درصورتی‌که یک ساعت بعد عمرمان را نمی‌دانیم چه خواهد شد.
اى مسلمانان خداوند ما را آفرید و عقل و هوش براى ما داد تا با ما عقل تفکر کنیم و از هوش استفاده کنیم براى ساختن آینده خود یعنى با عقل فکر کنیم راهى براى نجات خودمان انتخاب کنیم، راهى که به‌خاطر رضاى خدا باشد نه به رضاى خودمان نه به رضاى خاسته‌های نفس‌هایمان باشد؛ بلکه خواسته‌های او و دستورهاى او ما را بزرگ کرد و شیوه زندگى را براى ما آموخت تا بتوانیم از زندگى استفاده کنیم و براى خودمان هم تجارت مادى و هم تجارت معنوى کنیم و حال باید در این زمان از تجارت مادى بیش از حد نظیر کرده و به تجارت معنوى بپردازیم که در آخرت احتیاج همه‌مان است.
اگر هم خودتان حال در گودال‌های گناهان بزرگ و کوچک افتاده‌اید ولى شما را به خدایی که می‌شناسید و می‌پرستید فرزندان خود را نیندازید آن‌ها که بی‌گناه‌اند به گناه آلوده‌شان نکنید؛ آزادشان بگذار تا راه خود را پیدا کنند.
همه شما در پیشگاه خداوند متعال باید جواب‌گو باشید؛ خداوند از شما فرزندى پاک و آراسته و رهرو و راستین حضرت محمد (ص) می‌آفریند و می‌خواهد مسلمان‌زاده داشته باشید.
شما دارید از حق پیروى می‌کنید چرا که اکثرتان نمی‌خواهید فرزندتان به جبهه‌های حق علیه باطل بیاید و می‌گویید، خون فرزندان شما از خون این شهداى بزرگوار عزیزتر است؛ آیا براى نجات خودتان هم نمی‌خواهد فرزند نثار راه حق کنید و مگر غیر از این است که در آخرت عمل صالحه‌اش است.
قدر این نعمت بزرگ الهى را بدانید و قدر این رهبرى عزیز و بزرگوار را بدانید و از او پیروى کنید که به حق و از اسلام دفاع می‌کنید و آن‌هایی که در عذاب، امام حسین را می‌بینید ولى به آن نمی‌توانند عمل کنند امروز هم دیر نشده است و شما که دارید همه‌سال روزهاى محرم را عزادارى می‌کنید باید به شعارها جامه عمل بپوشانید که این دین و اسلام و رهبر به حق است و اگر شما امام حسین را قبول دارید او با اهل خانواده‌اش در راه اسلام شهید شد و همه را فدا کرد و باید همه‌مان در قبال این شهیدان بزرگوار براى حفظ آئین محمد (ص) و قرآن عزیز همه چیزمان را در این راه عزیز فدا کنیم.
پیغمبر اکرم (ص) فرموده من لایرحم لایرحم خداوند هم و به او رحم نخواهد کرد. شما اگر به خودتان رحم نکنید فرزندتان یا مال و جانتان در این راه ندهید و همیشه در فکر زندگى خویش باشید؛ خداوند هم در دنیاى آخرت بر شما رحم نخواهد کرد و در سوره انسان آیه ۳۰ خداوند می‌فرماید انا هدیتاه السبیل اما شاکرا و اما کفورا ما راه را نشان می‌دهیم، این مردم هستند که باید انتخاب کنند.
راه سعادت را یا راه شقاوت را پس شما راهى را انتخاب کنید که سعادت خودتان و رضایت خداوند و اولیا و اصیا بزرگوار در آن باشد و من خود را لایق شهیدشدن نمی‌دانم ولى اگر خدایم و معبودم مرا به‌سوی خود خواست باکمال‌میل به سویش می‌روم و خونم را در راه اسلام می‌دهم تا درخت اسلام بارور گردد و درخت ظلم و فساد جهانى ریشه‌کن گردد.
اى پدر و مادرم! اگر من شهید شدم می‌دانم که دلتان آرام نخواهد گرفت ولى درخواست من این است که صبر بر خود پیشه کنید؛ چون خداوند در قرآن کریم مى فرماید تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر.
از برادران و خواهرانم می‌خواهم که در اسلام خدمت کنید و همه را براى خداوند و همه کارها براى رضاى او باشد و از همسرم هم می‌خواهم که مرا ببخشد، چون همسر خوب براى او نبودم و زندگى را براى او تلخ کردم امیدوارم در آخرت زندگی‌مان خوش باشد و من را به‌عنوان عالی‌ترین مکتب برگزیده‌ام و به‌خاطر همین از خداوند و تعالى می‌خواهم تا پاى جان نسبت به اسلام وفادار باشد.
اسلام را براى خود افتخار بزرگ می‌دانم، چون شهادت کمال انسانیت و نجات بشر از بردگى و واسطگی‌های دنیوی است و شهادت را بالاترین لذت و بهترین راه می‌دانم و در آخر امیدوارم که خداوند مرا در این راه عزیز و باعظمت موافقم کند.
من به امید آن روزم که بگردیم و به گفته‌هایمان عمل کنیم و حرکت کنیم با قلب و جان و روح و ایمان و در ضمن می‌دانم و آگاهى کامل هم دارم که در این عملیات ما که همان رزمندگان باشند موافقیم و پیروزیم و پیروز براى همه شما مبارک باد. انشا الله
والسلام علیکم و من تبع الهدا و مکان شهادتم را هر جا که نظر پدر و مادر بود همان جا باشد تمام.
ساعت ۱۲ دقیقه به ۴ بعدازظهر
انتهای پیام/
نظرات شما