سگ گردانی در قم مورد قبول مردم نیست!
متاسفانه مدتی است که مسئله سگ گردانی در خیابان ها و بوستان های قم نیز مشاهده می شود و با توجه به چهره خاص و مذهبی شهر قم این مسئله بین مردم قم قابل قبول نیست و آن را نمی پذیرند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی قم فردا، نگهداری از سگ‌ها چند سالی است در بین طبقه مرفه و متوسط جامعه در کشور شیوع پیدا کرده است. تا قبل از آن عمدتاً سگ‌ها برای نگهبانی از مکان‌ها و باغ‌ها استفاده می‌شد و کمتر کسی آن را به تخت خوابش راه می‌داد. تعداد سگ‌های خانگی کمتر بوده و عموماً در قشر مرفه جامعه دیده می‌شد.
متاسفانه مدتی است که مسئله سگ گردانی در خیابان ها و بوستان های قم نیز مشاهده می شود و با توجه به چهره خاص و مذهبی شهر قم این مسئله بین مردم قم قابل قبول نیست و آن را نمی پذیرند، علاوه بر آن مکان‌های عمومی شهری جای سگ‌گردانی و رفت و آمد حیوانات نیست.
قم پایگاه فقاهت و اجتهاد است رفتار ها و مدگرایی های غربی اگر در دیگر شهرها بروز دهد یک زنگ خطر است اما در شهر مقدس قم چند زنگ خطر خواهد بود مدگرایی غلط زندگی با سگ و گربه فارغ از مشکلات بسیار بهداشتی و بیماری های آسیب زای زندگی با سگ برای خانواده و کودکان، با اصول فقهی و اخلاقی مسلمانان در تعارض می باشد و رواج این ابتذال فرهنگی در شهر قم به عنوان پایگاه اصلی حوزه های علمیه و شیعیان جای تامل و سوال بسیار دارد.
باید گفت چنانچه شهروندان شکایتی مبنی بر ایجاد مزاحمت افرادی که سگ‌گردانی می‌کنند داشته باشند، می‌توانند به دادسرا مراجعه و اعلام شکایت کنند.
خاطر نشان می شود چندی پیش حجت الاسلام و المسلیمن غریب دادستان قم اظهار کرد: سگ گردانی در سطح شهر و کشف حجاب از مواردی است که در قم بسیار حساس بوده و قانون دست ما را باز گذاشته تا این موارد را در قالب جریحه دار کردن عفت عمومی قرار دهیم.
دادستان قم تصریح کرد: افکاری به پسران و دختران ما از بالا برای هنجارشکنی تزریق می شود و وقتی هنرمندان با آن وضع در جامعه حاضر می شوند و فضای مجازی به این مقدار باز است، جوانان ما نیز از آنان تاثیر می پذیرند.
غریب افزود: مسئولان قضایی قم با تمام قوت جهت برخورد با ناهنجاری‌ها و رفتارهایی که موجب جریحه‌دار شدن عفت عمومی در شهر مقدس قم میشود ورود پیدا خواهند کرد.
هرچند سگ‌گردانی در مکان‌های عمومی ممنوع اعلام شده است اما قانونی در خصوص اینکه سگ‌گردانی در فضاهای عمومی جرم باشد وجود ندارد. واقعیت این است که حضور سگ‌ها در مکان‌های عمومی باعث سلب آسایش و ایجاد مزاحمت برای مردم میشود و همین مسئله باعث ممنوعیت سگ‌گردانی شده است نبود قانون جدی در خصوص سگ گردانی یک ضعف در سیستم قضائی کشور است.
در ابتدای اسفندماه سال 1389 طرحی با امضای 39 نماینده مجلس اعلام وصول شد که موضوع آن الحاق یک ماده تحت عنوان ماده 688 مکرر به کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی بود که پیش نویس آن طرح، حاکی از جرم انگاری و ایجاد ممنوعیت برای گرداندن حیوانات خطرناک یا حیواناتی که مضر برای سلامت عمومی محسوب می شدند از قبیل سگ در اماکن و معابر عمومی و وسائط نقلیه بود که در نهایت این طرح به تصویب مجلس نرسید و متعاقباً در آبان ماه سال 1393 نیز طرح مشابه دیگری تحت عنوان «الحاق یک ماده به قانون مجازات اسلامی» در مجلس وقت اعلام وصول شد که این طرح نیز به تصویب نهایی نمایندگان مجلس نرسید؛ لذا در حال حاضر، حیوان گردانی در معابر عمومی فاقد عنصر قانونی برای تعقیب کیفری افراد محسوب می شود و مراجع قضایی، مستندی برای صدور حکم محکومیت افراد برای ارتکاب این رفتار ندارند.
همراه داشتن سگ در قانون مجازات اسلامی
در برخی از مواد قانون مجازات اسلامی اشاره شده است که اگر حیوان یک فرد، آسیبی به شخص دیگری وارد کرد، چگونه درباره آن تصمیم گیری می شود. در برخی مواد این قانون، به عنوان مثال از سگ نام برده شده و شرایط مجازات صاحب سگ را مشخص کرده است.
ماده ۵۰۱ قانون نوشته است: هرگاه کسی به روی شخصی سلاح بکشد یا حیوانی مانند سگ را به سوی او برانگیزد یا هر کار دیگری که موجب هراس او میگردد مانند فریاد کشیدن یا انفجار صوتی انجام دهد و بر اثر این ارعاب، شخص بمیرد یا مصدوم گردد حسب مورد بر اساس تعاریف انواع جنایات به قصاص یا دیه محکوم میشود.
همچنین در ماده ۵۱۲ آمده است: هرگاه شخصی در محلهایی که توقف در آنها مجاز نیست، توقف نماید یا شیء و یا حیوانی را در این قبیل محلها مستقر سازد یا چیز لغزندهای در آن قرار دهد و دیگری بدون توجه به آنها در اثر برخورد یا لغزش مصدوم شود یا فوت کند یا خسارت مالی ببیند، شخص متوقف یا کسی که آن شیء یا حیوان را مستقر نموده یا راه را لغزنده کرده است، ضامن دیه و سایر خسارات میباشد مگر آنکه عابر با وسعت راه و محل عمداً با آن برخورد کند که در این صورت نه فقط خسارت به او تعلق نمیگیرد بلکه عهدهدار خسارت وارده نیز میشود.
در این ماده نیز روشن است اگر کسی، سگی را در قسمتی (مانند پیاده رو) از خیابان قرار دهد که مردم (مثلا از روی ترس) مجبور شوند از مکان ناامن دیگری (مانند سواره رو خیابان) عبور کنند و در حین عبور صدمه ببینند، صاحب سگ، مسئول جبران خسارات بزه دیده است.
انتهای پیام/170
متاسفانه مدتی است که مسئله سگ گردانی در خیابان ها و بوستان های قم نیز مشاهده می شود و با توجه به چهره خاص و مذهبی شهر قم این مسئله بین مردم قم قابل قبول نیست و آن را نمی پذیرند، علاوه بر آن مکان‌های عمومی شهری جای سگ‌گردانی و رفت و آمد حیوانات نیست.
قم پایگاه فقاهت و اجتهاد است رفتار ها و مدگرایی های غربی اگر در دیگر شهرها بروز دهد یک زنگ خطر است اما در شهر مقدس قم چند زنگ خطر خواهد بود مدگرایی غلط زندگی با سگ و گربه فارغ از مشکلات بسیار بهداشتی و بیماری های آسیب زای زندگی با سگ برای خانواده و کودکان، با اصول فقهی و اخلاقی مسلمانان در تعارض می باشد و رواج این ابتذال فرهنگی در شهر قم به عنوان پایگاه اصلی حوزه های علمیه و شیعیان جای تامل و سوال بسیار دارد.
باید گفت چنانچه شهروندان شکایتی مبنی بر ایجاد مزاحمت افرادی که سگ‌گردانی می‌کنند داشته باشند، می‌توانند به دادسرا مراجعه و اعلام شکایت کنند.
خاطر نشان می شود چندی پیش حجت الاسلام و المسلیمن غریب دادستان قم اظهار کرد: سگ گردانی در سطح شهر و کشف حجاب از مواردی است که در قم بسیار حساس بوده و قانون دست ما را باز گذاشته تا این موارد را در قالب جریحه دار کردن عفت عمومی قرار دهیم.
دادستان قم تصریح کرد: افکاری به پسران و دختران ما از بالا برای هنجارشکنی تزریق می شود و وقتی هنرمندان با آن وضع در جامعه حاضر می شوند و فضای مجازی به این مقدار باز است، جوانان ما نیز از آنان تاثیر می پذیرند.
غریب افزود: مسئولان قضایی قم با تمام قوت جهت برخورد با ناهنجاری‌ها و رفتارهایی که موجب جریحه‌دار شدن عفت عمومی در شهر مقدس قم میشود ورود پیدا خواهند کرد.
هرچند سگ‌گردانی در مکان‌های عمومی ممنوع اعلام شده است اما قانونی در خصوص اینکه سگ‌گردانی در فضاهای عمومی جرم باشد وجود ندارد. واقعیت این است که حضور سگ‌ها در مکان‌های عمومی باعث سلب آسایش و ایجاد مزاحمت برای مردم میشود و همین مسئله باعث ممنوعیت سگ‌گردانی شده است نبود قانون جدی در خصوص سگ گردانی یک ضعف در سیستم قضائی کشور است.
در ابتدای اسفندماه سال 1389 طرحی با امضای 39 نماینده مجلس اعلام وصول شد که موضوع آن الحاق یک ماده تحت عنوان ماده 688 مکرر به کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی بود که پیش نویس آن طرح، حاکی از جرم انگاری و ایجاد ممنوعیت برای گرداندن حیوانات خطرناک یا حیواناتی که مضر برای سلامت عمومی محسوب می شدند از قبیل سگ در اماکن و معابر عمومی و وسائط نقلیه بود که در نهایت این طرح به تصویب مجلس نرسید و متعاقباً در آبان ماه سال 1393 نیز طرح مشابه دیگری تحت عنوان «الحاق یک ماده به قانون مجازات اسلامی» در مجلس وقت اعلام وصول شد که این طرح نیز به تصویب نهایی نمایندگان مجلس نرسید؛ لذا در حال حاضر، حیوان گردانی در معابر عمومی فاقد عنصر قانونی برای تعقیب کیفری افراد محسوب می شود و مراجع قضایی، مستندی برای صدور حکم محکومیت افراد برای ارتکاب این رفتار ندارند.
همراه داشتن سگ در قانون مجازات اسلامی
در برخی از مواد قانون مجازات اسلامی اشاره شده است که اگر حیوان یک فرد، آسیبی به شخص دیگری وارد کرد، چگونه درباره آن تصمیم گیری می شود. در برخی مواد این قانون، به عنوان مثال از سگ نام برده شده و شرایط مجازات صاحب سگ را مشخص کرده است.
ماده ۵۰۱ قانون نوشته است: هرگاه کسی به روی شخصی سلاح بکشد یا حیوانی مانند سگ را به سوی او برانگیزد یا هر کار دیگری که موجب هراس او میگردد مانند فریاد کشیدن یا انفجار صوتی انجام دهد و بر اثر این ارعاب، شخص بمیرد یا مصدوم گردد حسب مورد بر اساس تعاریف انواع جنایات به قصاص یا دیه محکوم میشود.
همچنین در ماده ۵۱۲ آمده است: هرگاه شخصی در محلهایی که توقف در آنها مجاز نیست، توقف نماید یا شیء و یا حیوانی را در این قبیل محلها مستقر سازد یا چیز لغزندهای در آن قرار دهد و دیگری بدون توجه به آنها در اثر برخورد یا لغزش مصدوم شود یا فوت کند یا خسارت مالی ببیند، شخص متوقف یا کسی که آن شیء یا حیوان را مستقر نموده یا راه را لغزنده کرده است، ضامن دیه و سایر خسارات میباشد مگر آنکه عابر با وسعت راه و محل عمداً با آن برخورد کند که در این صورت نه فقط خسارت به او تعلق نمیگیرد بلکه عهدهدار خسارت وارده نیز میشود.
در این ماده نیز روشن است اگر کسی، سگی را در قسمتی (مانند پیاده رو) از خیابان قرار دهد که مردم (مثلا از روی ترس) مجبور شوند از مکان ناامن دیگری (مانند سواره رو خیابان) عبور کنند و در حین عبور صدمه ببینند، صاحب سگ، مسئول جبران خسارات بزه دیده است.
انتهای پیام/170
نظرات شما